- Член од
- 8 декември 2009
- Мислења
- 702
- Поени од реакции
- 528
Што му фалеше на народто патуваше без визи, работеше и имаше лице пред светот кога ќе се спомнеше Југославија сите гледаа на нејзе како на воена и политичка сила не само во Европа тку со неврзаните и во светски рамки. И далеку беше Југославија од комунизмот во сателитските земји на СССР како Бугарија или Унгарија, Полска Чехословачка... Знаеш како ти е тоа голем си моќен си никој ништо не ти може. Што е Македонија денес? За што се бори народот кога идеологиите се диктирани од надвор како ќе ти кажат така ќе тераш. Народот во Југославија беше среќен и тоа е вистината а најмногу боли тоа што Америте со нивната пропаганда ја претставија Југославија и пред се балканот како место за жаришта дека луѓето меѓусебе не се сакаат ради различности што не е точно бидејќи тие жаришта тие ги направија заедно со два-тројца будали на власт како Милошевиќ итн тие ги потпалија националистите додека се фаќаше во матно... Ако народот во ЈУ без разлика на народностите и верите можеа да се држат заедно го можеа тоа и по 1991 ама на некој тоа сценарио како што кажав неколку пати од политички аспект не му одговараше Југославија да премине во демократско општество ќе беше уште посилна и поконкурентна земја. Сега на расцепкани територии лесно да се прават главни босови.
Какви Амери бе човек сама од себе си пати СТОКАТА БАЛКАНСКА. До кога ќе ни бидат сите други виновни? За кои „моќни„ години зборуваме? Па 5 години по војната се бркале со остатоците од балисти/четници/усташи, па уште 5-10 години на обнова кога никој ни на плата не помислувал, па неполни 20 год. после војната одат нашиве на печалба кај најголемите душмани, од 66-та и Бриони ти започнуваат судирите федерација vs конфедерација, па ги имаш МАСПОК и уставот од 74-та, па малце паричка од кредити и од 84 пак во круг - стабилизација и инфлации. Републиките сами се задолжуваат, а државата „враќа„ или поточно луд јебе збуњеног ситуација. И после америте криви.