Посесивност во врска

[Fortune]

Се случува еден од партнерите (или во најлош случај и двајцата) да е посесивен до тој степен што почнува да му пречи на другиот. Толку многу се сакаат двајцата, што не сакаат да се разделат, а сепак „жртвата” (лош збор, ама не ми текнуваше нешто поблаго) почнува после некое време да чувствува како врската го гуши.
Искрено, посесивна сум и јас по малку, си признавам. Можеби тука многу грешам, ама навистина е тешко да го контролираш тоа иако секогаш се трудам.
Сте биле во ситуација да е партнерот посесивен? Ви годело тоа што знаете дека партнерот ве сака само за вас, тоа што ве сака толку многу?
Колку сте вие посесивни?

Сум била во ситуација да не сум посесивна, а партнерот бил. Навистина е ужасно! А сум била и јас иако знам како е да си од другата страна. Дали е оправдување тоа што го/ја сакаш толку многу што не сакаш да ти избега, да не сакаш да се оддели никогаш од тебе? Дали се само изговори?
Искрено, појма немам како може ова да се искорени. Сите сме по малку посесивни, така? Или не?:ija:

Па?

 

[Mandrak]

Лоша работа е посесивноста. Сум го осетил тоа на своја кожа и знам колку може да пречи. Посесивноста е катастрофа за една врска поготово ако е насочена кон човек кој како јас, пред се ја сака својата слобода и без оглед колку да е вљубен и сака некого, сепак дел од себе сака да задржи за себе самиот. И не верувам дека некој не сака да задржи за себе дел од себе.
Под влијание на посесивноста можни се радикални промени во однесувањето на една личност дури до толку што таа личност може да го изгуби основниот идентитет кај луѓето од својата околина, значи менување на однесувањето, дури и основните карактерни особини. Ми се има тоа случено и не посакувам воопшто пак да ми се случи.

 

[MarthaGraham]

Абе.... пак како и за све останато и ова се сведува на доверба и сигурност пред се во себе а и во љубовта на партнерот. Секој е по малку посесивен кога сака, тоа е нормално. Може да се случи посесивност кога сакаш некого и све е ок, и одеднаш почне да се понаша чудно, да се дистанцира и не си веќе сигурен дали те сака или не... тогаш некако ми изгледа пооправдано како реакција ама сепак - ако има некаков знак од било која страна дека врската не е како што треба посесивноста не е лек, може само да ја влоши ситуацијата и најдобро е тогаш да се прекине врската.
Претерано посесивни се луѓе што имаат проблем со сопствената самодоверба и не се сигурни дали партнерот ги сака дури и кога е тоа 100% така. Од такви луѓе треба да се бега!!!
Ја лично, ако знам и чувствувам дека партнерот ме сака и имам доверба во него, може да се случи и неколку дена да не се чуеме и видиме и воопшто да не ми смета тоа и ич не се замарам ни себе ни него нонстоп зашто го нема, кај бил со кого бил шо праел и слично.

 

[Jakov]

Не сум посесивен. Едноставно не сум. Едно е да се сакаат двајца, а друго е да си посесивен па да забегаш и да почнеш да ”труеш”(ми текнува друг збор ама овој е ОК).

 

[Никола]

Лоша работа е љубомората и потребата да се биде само со еден. Жените треба да разберат дека на мажите им требаат повеќе девојки, не една.. Квантитетот е тоа што е важно, а истиот со тек на време си носи и квалитет.
Во надополнување, пљукам на сите машки кои некогаш сакале некоја девојка да биде само нивна..пљук, пљук, вие не сте мажи..
Најлошо од се е човек за една девојка да збесне. Ги има колку сакате бе, сега е каде-каде полесно да се добијат од било кога. Како можете за една да се збудалите и испади да правите? Исто е со сите, пи*ка ко пи*ка и на царица и на магарица..)))

 

[Дивајн]

Не сум се приметила да забегам со некоја посесивност од моја страна. Отсекогаш имам некое мислење во врска со посесивноста дека може само да го оддалечи партнерот од мене. Ми се врежало тоа и најверојатно затоа ја немам или барем не ја покажувам ако некогаш во мали количини ја почувствувам.
Што се однесува околу посесивноста од другата страна ... сум ја почувствувала и сум кажала и секогаш ќе кажувам: само на тој начин најлесно може да ме изгуби некој ... иако знае понекогаш да ласка, многу гуши и дефинитивно не е за луѓе како мене

 

[BeBe11]

Како што имам спомнато и по други теми, до сеа се некои такви ми се имаат погодени. Посесивни до максимум. На почетокот ласка и ти одговара, пошто знаеш дека никогаш не треба да се грижиш за изневерување, знаеш дека тука ти е кога ти треба, итн. Али после 1 недела и веќе станува премногу. Јас на сите се обидував да им кажам едноставно дека неможам така, али ни еден не го свати така како што беше кажано. Сите одма рипаа до заклучоци дека јас нив сакам да ги игнорирам, дека можеби имам некој на страна и тоа што они се нон стоп со мене ми ги попречуваат планевите, и веќе што не си помислија. Заради таа причина и бифши се сеа Тоа е нешто што крајно ме нервира, и за тоа веќе не влегувам во врска со некој ако видам дека и НАЈмалку е посесивен.

А јас таков проблем не сум имала, ако имам некој проблем тоа е што сум прелиберална.

 

[JeCILaDy]

Посесивноста е океј, се дури е во границите на нормалата. Во оваа врска шо ја имам, дечко ми е посесивен, нон стоп сака да е до мене, кога сме разделени „виси“ на телефон итн. Ко ќе сакам јас да излезам со другарките, секогаш се мршти али на крај секогаш попушта. Сфаќам дека така се понаша пошто ме сака, и го разбирам, понекогаш и јас сум посесивна. Поеднипати ме гуши, а некогаш ми годи и ми го храни женското его.

 

[bibika]

Во функција на темата за посесивност,еве поместувам една моја колумна која зборува за лјубовта и слободата,љубомората и посесивноста и до што може тие да доведат.

Шto e slobodata kako ~ove~ko odnesuvawe? Ne postoi li pokraj vrodenata `elba za sloboda i instiktivno posakuvawe na pot~inetost? Qubovta se zasnovuva na ednakvost i sloboda. Ako se zasnovuva na podreduvawe i gubewe na integritetot na eden partner, toa e zavisnost bez razlika kako toj odnos se racionalizira.


Vo sekoj quboven odnos se vospostavuva dijalekti~ka napnatost pome|u individualnosta i zaedni{tvoto, pome|u poedinecot i parot. Toa e sudir na dve sprotivni tendencii: te`neewe za samostojnost, sloboda i individualnost i te`neewe kon zavisnost, podreduvawe i zaedni{tvo.
Zatoa, vo dijadata, vo qubovniot odnos na ma` i `ena, potrebno e da se najde ravnote`a na samoqubovta na poedinecot i negovata qubov kon drugiot.

Postojat i simbioti~ki qubovni vrski kade {to e sosema poni{tena individualnosta na dvete bitija, bez razlika {to ednoto mo`e da deluva po dominantno i posposobno, a drugoto submisivno i nemo}no. Za takov simbiotski odnos obete bitija mora da se organiziraat okolu drugiot i da gi otpi{at bitnite delovi od svojata li~nost, svoite potencijali i svoite sposobnosti.
So toa obete strani se otka`uvaat od sopstvenite potencijali koi gi nao|aat vo drugiot i so toa ja propu{taat mo`nosta da `iveat kako individualni i celosni ~ove~ki bitija.


Simbiotskata vrska mo`e da bide pasivna so tendencija za pot~inuvawe, popu{tawe, sklonost da se dopu{ti da nekoj upravuva so niv, da gi vodi, za{tituva, no mo`e da bide i aktivna so dominacija i tendencija za nareduvawe, iskoristuvawe, navreduvawe, poni`uvawe.

Qubovta ne e samo ~uvstvo, tuku prvenstveno odnos zasnovan na toa ~uvstvo. Zrelata qubov e soedinuvawe pod uslov na za~uvuvawe na sopstveniot integritet i individualnost, vo nea ima sloboda. Qubovta mu pomaga na ~ovekot da go sovlada ~uvstvoto na osamenost i odvoenost, no sepak mu dozvoluva da bide svoj.


Vo qubovta se slu~uva paradoksot da dve bitija stanat edno, a sepak ostanat dve.
Zavista, qubomorata, ambicijata, se strasti, qubovta e deluvawe, primenuvawe na ~ovekovata snaga, koja mo`e da se odviva samo vo sloboda. Qubovta sekoga{ treba da sodr`i gri`a, odgovornost, respekt i znaewe.
[to zna~i taa e aktivna okupiranost so `ivotot i raste`ot na toj {to go sakame, odgovornost za psihi~kite potrebi na drugiot kako i respekt koj ne e strav ili stravopo~ituvawe, tuku sposobnost da li~nosta ja gledame takva kakva {to svesni za nejzinata individualnost, a toa e mo`no ako li~nosta ja poznavame. Postojat mnogu sloevi na poznavawe i qubovta ne treba da ostane na periferijata.

Slobodata se sostoi vo spontana aktivnost na celokupnata integrirana li~nost, odnosno na nejzinata slobodna voqa.


[to mislite razli~na li e potrebata na `enite i ma`ite za sloboda. Ako Va{ata `elba da izlezete so prijatelki na kafe e odraz na Va{ata psiholo{ka potreba i individualnost, zo{to negovoto izleguvawe so drugarite na pijalok ili fudbal bi bilo ne{to drugo. Ili pak, ako negovata komunikacija so drugi osobi e odraz na negovata dru`equbivost, zo{to Va{ata bi bila flert. Imate li sloboda vo vrskata? Mo`e li slobodata da se stavi vo kategorija malku, sredno, mnogu. Sekoe stavawe na slobodata vo kategorii ili ramki zna~i nejzino ograni~uvawe, a so toa i negirawe. Ili imame sloboda vo vrskata ili ne. A toa, kako ja percepiraat slobodata ma`ite, a kako `enite pred se zavisi od op{testvenite, semejnite i kulturnite priliki vo koi li~nosta se razviva.


Јас лично? Па да,сум посесивна,но умеам да го контролирам тоа,затоа што ја почитувам пред се мојата слобода,а потоа се разбира на партнерот.Имав партнер кој беше неподносливо посесивен.Отиде врската во ветер.Но,имав партнер кој воопсто не беше љубоморен.И таа врска отиде во ветер.
Многу е јасно,нели?

 

[Eko1]

Маж како маж не треба да е индифирентен во ништо... а посебно не во врска.... општо не сум посесивен.... но си имам свои моменти.... може многу лесно да избувнам... за некого навидум ситница.... сепак останува фактот дека како јас гледам на нешто таа не гледа исто.... и тука настанува тоа недоразбирање.... мала е границата помеѓу посесивноста е љубомората.... но сепак треба да се разликува.... за мене посесивноста значи буквално тоа... ако јас си го имам врзано во умот дека таа е моја... и точка... за успешна врска мислам треба од се по малку.... во умерени граници.... за таа симбиоза да фукнционира безпрекорно.

 

[Aceva]

Секој е посесивен и сака да си ја замочка територијата. Чувството на припадност може и да годи. Може да годи до таму да се изгуби индивидуалноста. И тогаш престануваш да бидеш оној/онаа заради која/а полетале пеперутките. Ова го зборувам од аспект на повремено поседуван субјект, зошто ретко истрчува мојата посесивност на површина.
Човек треба да биде свој, пред се’, за да стане и остане “нечиј“. Ако може.

 

[Мишелинка]

Мене посесивноста не ми пречи. Поише би ми пречело ако типот ич не го боли што праам и со кој праам! КОга е љубоморен - значи ме сака само за себе а тоа и ми е некој сигнал на љубов.
Абе у пичку матер зашто ова маживе само за секс се замараат а ние и љубов бараме!!!!?????

 

[NeMiRnA]

zavisi sea,posesivnosta do nekade i e pokazatel kolku mu znacam,ama ne da pretera,da znae duri i do prodavnica ako odam,gluposti.Isto taka posesvina sum ama ne nezdravo posesivna.U sekoj slucaj u ramkite na normalnoto,pretezno sme liberalni

 

[Мишелинка]

Колку не сум либерална.
Не сум ни болно заморна ок, али не можам ни да си замислам да е со друга, да шмека друга... Аххх, е тука би изреагирала БОЛНО љубоморно

 

[Mandrak]

Колку не сум либерална.
Не сум ни болно заморна ок, али не можам ни да си замислам да е со друга, да шмека друга... Аххх, е тука би изреагирала БОЛНО љубоморно

Па што ако шмека? Не значи дека ќе легне со нејзе. Шмекањето други, на страна понекогаш може само стимулативно да делува. Најпосле покажи му дека си подобра од таа што ја шмека! Биди најдобрата што ја познава и да видиш дали ќе шмека некоја друга.