Еднаш кога бев мал...

[vmx]

На мали години!

Кајганџии ви текнува ли кога бевте на мали години, во забавиште, прво одделение итн. Е тоа беа времиња... :wink:

Гарант ви текнува во забавиште кога не сте биле мирни воспитувачката ви викала „ајде во ќош 15 минути“ и ти со цел страв идеш кон ќошот и си викаш „кој знае што ќе ми биде сега“ :icon_roll

Ви текнува кога воспитувачката ќе ве викнела кај катедрата за да ве исплеска по рацете со стапче зашто не сте биле мирни, а вие со цел страв едвај ги покажувате дланките за да ве удри, a од кога ќе ве исплеска така убаво одма солзи на очи ви потекуваат. :se_ molam

Исто и со магарешката клупа „ајде ти ... седни во магарешка клупа и да не си писнал“ и со цел страв во себе седнуваш и си мислиш „кај сум седнал“ и се вртиш назад гледаш сите соученици гледаат во тебе, како да била некоја тешка казна тоа.

Или пак кога наставничката ќе сместела некое девојче да седи во твоја клупа и тебе срам те пука и вртиш поглед на другата страна, мислиш она те гледа сеа, ако се свртиш кон неа ќе се вцрвениш. А гума кога ќе ти побарала ти веќе незнаеш кај си, кај си ја ставил гумата. А кога ќе ти паднел моливот под нејзино столче си викаш „како ќе го земам сега“ и се праиш демек ногата те чеша, за да се наведнеш да го земеш моливот.

А кога ќе симпатизираш некое девојче и нон стоп нешто фрлаш моливи, гуми кај неа под клупа за да отидеш да ги земеш, а всушност за да ја видиш од поблиску. Или се вртиш кон неа и ја гледаш и едно време кога ќе погледне таа во тебе одма вртиш поглед, демек ништо не било, си се загледал негде.

Лудории било кога бевме мали и си мислевме што се дешава. Кои казни биле тоа, денес кога ќе подразмислиш да ги гледаш тие сцени од страна, ќе се газиш од смеа.

Ај да видам ваши примери... :wink:

 

[Batistuta]

кога наставничката ќе сместела некое девојче да седи во твоја клупа

Ајјј... во прво-второ најголеми бедови од ова пукаа
Ама како одминуваше времето сите сакаа до жени..

 

[Necrophilia]

ихаааа ми текнува кога завршувавме забавиште имаше нешто како приредба и имаше девојчиња качени на столчиња и се вртеа нешто и со другарите пробувавме да ги "ѕиркаме" т.е. да им ги видиме гаќите
исто така во забавиште и првите 2-3 години од основно, не го владеев доволно македонскиот јазик и секој ден учев по нешто ново, најинтересното нешто што ми текнува е кога донесоа од гума гуштер во школо и сите се исплашија оти изглеаше како вистински и еден другар ми вика: набожемски е гуштеров и едно 2 дена никого не прашав што значи тоа набожемски и си праев филмови демек е женски или така нешто лудориии

др интересни работи... Еј! ова е страшно! другарчето што седеше до мене му се идеше до веце и му беше срам да и каже на наставничката оти само што почнал часот и ме тераше мене да и кажам и јас дур се убедам да станам овој веќе пуштил
др работи не ми текнуваат од раното детство, повеќе луди работи праев во средно и крај на осмолетка... (исклучувајки ја дрогата)

 

[Bacillus gagous]

мене уште од прво одделение па зе до средно по дифолт ме ставаа до женски да седам. И најверојатно затоа не сум имал никаков проблем со тоа.
Ама еднаш во второ мислма беше, пошто пред секоја училница имаше ко мало дворче и меѓучасови таму си игравме, не знам како ми текна, наместо преку врата да излезам во дворчето јас преку прозор се испентарив, и се најде некој тужибаба и си пиев не стап ами оно гуменине што ги ставаат на вратите по раце..... болеше.....

 

[Saladin]

хехехе. Се сеќавам во 1ро одделение кога најдобриот другар ме исцинкари пред моите кога добив 3ка. Му се одмаздив една година подоцна пред цело одделение дека сака едно девојче.

Имаше и друга ситуација. Имавме еден ненормален во клас и еднаш (2ро мислам дека бев) го пушти хидрантот по цел ходник.

 

[Ред хот!]

Четврто мислам беше и наставничката ме стана нешто да одговарам и ја почнав да си кажувам и после некое време почнав да изведувам лудории,да глумам,да играм и сите се прскаа од смеење,па дури и наставничката и ја у тоа време мислев кузнае шо сум напраила интересно,но кога пораснав малку,сватив што глупости сум праела па ме фати срам


А ова у прво мислам беше...Седев ја така на час и многу ми се приоде во веце,но ми беше срам да и кажам на наставничката(плус беше малце по строга таа)и држев,држев негде до при крајот на часот и видов не видов,не можев више и си го пуштив и после беше хистерии тоа у клас.Не можев да си го простам тоа подолго време.Но сега еве кога ми текнува си се смеам и ми доаѓа некое убаво чувство

 

[Маwечко]

Еднаш се сеќавам,во градинка уште не знаев да врзувам врвки и секој ден едно девојче ме врзуваше.
Арно ама,еднаш ептен ми се одеше у ВЦ,ама мислев дека ќе издржам за да ме дозаврзе,ама сум била грешка...и си се олеснив на паркетот.:srami:


Еднаш носеше едно друго девојче црвен кармин и на никој не го даваше и додека сите спиеја,јас како единствена што беше будна си го земав карминот и со ја напраив устата ко мајмунски г'з и кога се избација од поголемата група децата...сите ми се ругаа...:nikojnemesaka:


Еднаш си купив Орбит мастики и не знам што ми текна,ги дадов на девојче и после и ги побарав назад...Не знам точно како беше,ама се сеќавам дека и плеснав шамар зашто не сакаше да ми ги врати.:idiot: (Да,злобна бев како мала)

 

[Crazy in Love]

Јас постојано бев со модрици и џумки,затоа што со сите машки се тепав и се кршев,а не ми е јасно зашто.
Се сеќавам еднаш нешто барав под клупата,а косата ми беше фатена во репче и учителката дојде и почна да ме тегне за репчето за да ја исправам главата.Ама јас магарешки инает не се предавав и она тегне наназад,јас тегнам со главата нанапред и на крај се откажа жената ме отпушти и кога главата ми летна и удрив во клупата.
Се сеќавам и дека еднаш бев дежурна и бидејќи не можев цела табла убаво да ја избришам,земав две столчиња и ги ставив едно до друго и се качив и едната нога на едното,другата нога на другото столче и леле кога лупнав на земја,3 недели имав ооогромна модрица на задникот.
Еднаш па,се заиграв во дворот и заборавив да се вратам на час.(ова во 3то мислам дека беше)
Во2ро мислам дека беше одделение се бркав со еден низ училница и само се сопнав и си ја расцепив устата од парното.
А да и ова ми текна...бев целодневна и имавме ручек..многу често имавме грашак,а јас никогаш не сум јадела,одвраyно ми било тоа.И еднаш наставничката виде дека не јадам и сакаше со сила да ме тера да јадам,ама јас тврдоглаво и силно ја затворив устата и не сaкав да ја отворам,а она со лажицата пробуваше да ми ја отвори устата.

Ееее колку такви примери има..колку такви спомени...ахх леле

 

[vmx]

Ми текнува 2-ро одделение моиве ме ставија на продолжителна настава демек, после редовните часови идеш на дополнителна до 3 саат.
И на дополнителна имаше одмор и ајде сите надвор во двор и ја сум се заиграл со едни дечки кои не беа на школо туку од маало, и сум се забораил дека завршил одморот и се враќам во училница и учителката ми викаше кај сум досеа и се правдав демек не сум чул дека ѕвончето звонело и коа ми плесна 2-3 шамари уште ги памтам, пичка и матер. :wink:

 

[Ѓорѓески]

Ми текнува на првиот ден кога почнав прво одделение,чекаме во дворот на училиштето за да влеземе внатре,а јас ко по обичај нешто само да зборам и ми влага пчела или оса во уста и ме каснува за јазик, чуството беше лооооооошо многу ме болеше памтам дека цела недела збор некажав

Сите првиот ден си го памтат по убаво само јас по пчелата....

 

[n/a]

1.Jas ne moze da zaboravam koga jas i Senad reshivme da pravime nas rostilj za 1-vi Maj.
Imavme po 9-10 god. i resivme deka kako cel ostanat normalen svet i nie sme dovolno golemi da si napravime sami rostilj , t.e da ispeceme meso sami.
Pa zemavme raznjici i zapalivme ogan.
Ama oganot ne ni se gledase dovolno golem,pa stavivme unatre cela avtomobilska guma...
E-hej...koj bese ko nas...nikoj nema pogolem ogan od nas na cela livada!
Pa uste od gore i mesoto pocnavme da go peceme...pa se nalepi so onie crnite chadovi od gumata...ali slatko picku mater...nashe si e...
Lapaj!
Pa koga ne vidoa starite nashi sto pravime za glava se fatija.
Plukaj...povrakjaj...NEJKUM...ajde ne se inati...ama zasto?Pa uste i po nekoja po gazot....i taka neslavno zavrsi toj prv rostilj.
I u inat na toa...sega koga ke se vidime...stalno rostilj pravime...a da vidam neka ni zabrani ili neka ne natepa nekoj sega! :pos2:
2.Jas i Jajo.
Sekoja godina dodeka bev mal idev po dva meseci u Icici na letuvanje...posto dedo mi bese doktor koj sto se grizese za rehabilitacijata na deca sto bile tuberkulozno bolni ili imale hronicen bronhit!
Boze kakvi ludorii bea toa!
I eden den...u Opatija...a tamu imase golem bazen vdolz obalata u koj sto imase ribi od cel svet...jas i Jajo dojdovme do genijalna ideja deka sve ke gi ispofakjame.
I kupivme dzebni trski (onie kaj sto konecot go namotuvas na edna plastika okolu 10cm),ali sve redovno...ima tapa...olovce...jadica.
I tamam ja izvadivme prvata...koga ne fati toj cuvarot za ushi...i pravo kaj dedo mi!
I jas po put mu vikam...ostaj me be...pusti me kopilj...ovoj uste poise me tegne za uvo!Sega ke vidis dedo mi ke ti kaze na tebe kopile....
Dva saati ko misiri sedevme i nikoj ziv i div ne mozese da ni objasni zosto ustvari sme krivi i onoj `plaviot` ne tegnel za ushi,pa ushte i pazi molim te..i dedo mi od negova e!Nema spas!
Ima uste mnooogu...ama dosta vi se ovie dve `situacii` sega za sega!

 

[Bacillus gagous]

Еднаш се сеќавам,во градинка уште не знаев да врзувам врвки и секој ден едно девојче ме врзуваше.

и јас не знаев да врзувам врвки па секогаш сакав патики ан лепенки, ама некогаш имав на врвки и една од гупа ми ги врзуваше. ЕЕЕЕ кој е кој мене уште од градинка жена ми врзувала кондури бе :hahi::hahi::hahi:

Негово градинка за време на доручек секогаш имаше нешто маргарин и марамлад на леб, и јас тоа не сакав да јадам (некако ми жеше лигаво) и обавезно ме праќаа до кујна да си земам варено јајце или сирење и со леб и чај. По тој повод во градинка ме викаа сувко.

 

[Saiya Jin]

Се сеќавам еднаш бев кај баба ми со еден братучед(што сега се дружиме дури и во ист клас учиме) се скарав и го нареков копиле. Знаев дека тоа е вулгарен збор и се исплашив да не ме тепаат и отидов кај мајка ми на работа пешки(околу 1-2 километри оддалечено) без да и кажам на баба ми. Јас отидов некако(не се сеќавам точно како ама знам едвај стасав) и седнав кај мајка ми на компјутер. После знам баба ми се јави на мајка ми да ја праша да не знае паника(се исплашила ептен). Ме прашуваа зошто сум избегал но не се предавав:pos2:

 

[PSYtisfaction]

Ми текнува 2-ро одделение моиве ме ставија на продолжителна настава демек, после редовните часови идеш на дополнителна до 3 саат.
И на дополнителна имаше одмор и ајде сите надвор во двор и ја сум се заиграл со едни дечки кои не беа на школо туку од маало, и сум се забораил дека завршил одморот и се враќам во училница и учителката ми викаше кај сум досеа и се правдав демек не сум чул дека ѕвончето звонело и коа ми плесна 2-3 шамари уште ги памтам, пичка и матер. :wink:

Како бе така сте им дозволувале на учителките да ве тепаат?! Или ти дека уште у комунизам си учел. Мене учителката од градинка еднаш ми врза јака заушка, кажав дома, татко ми и отиде и ја направи пуздер и ме пребација во друга градинка. Исто таа од прво до четврто што ме учеше, имаше обичај да ги скубе девојчињата за косата на тилот отпозади, кај што највише боли. Еднаш ме искуба, два пати ме искуба, третиот пат и реков: „Скубни ме уште еднаш и ќе ти ја викнам директорката. Мене дома не ме тепале, ти ќе ме тепаш“. После мама ме караше дека сум била вулгарна, а тато ме фалеше што сум и покажала кај и е местото.

Ко мала бев дете со голем апетит и ужинките од Жито Лукс што ни ги носеа у градинка не ми стигаа. Редовно и ја јадев ужинката на таа една Ивана, едно слабичко девојче што мораа на сила да ја тераат да јаде. И јас и она задоволни.

Во трето одделение ми се свиѓаше Дарко од клас, тајно си остававме честитки за Нова Година под клупа и заедно се враќавме од школо. Во тоа време тоа беше еднакво на озбилна врска.

Во второ одделение присуствував на еден немил настан што ме извади од патики. Се враќавме накај дома јас, една другарка од одделение и двете наши мајки, а на патот накај дома треба да се премине главната улица на која многу брзо шибаа колите во тоа време, сега гледам се опаметиле, ставиле лежечи џандари и пешачки. Другарка ми некако се отпушти од раката на мајка и, претрча преку улицата и коа ја шибна еден со зелена кола (дури и бојата ја памтам!)... Девојчево буквално леташе, замислете онакво малецко, 8годишно, 80 сантима високо. Среќа преживеа, ама едвај. Толку се испаничив што ја гледав како се лупа од шофершајбната и лета назад на улицата што цела недела одбивав да идам на школо за да не ја преминувам главната улица. На крај татко ми мораше да почне со кола да ме носи (а школото ми е на 400 метри од дома), пошто иначе рикав, плачев, фобија ми стана тоа мислам.

Немам многу спомени од предшколска возраст на кои се сеќавам... Посвежи ми се тие од последните години на основно.

 

[vmx]

Ми текнува у Загреб у градинка и еднаш не бев мирен нешо и таа воспитувачката шо беше ме зема и ме однесе да седам во другата група што беше во друга просторија, и ја таму никој незнаев и си седев на столче и плачев ко будала да ме вратат у мојата група.