Поубаво е сам да се живее или не?

Prodavacite na muda za bubrezi se mnogu glasni za moite usinja, a takvi se za mene persona non grata koi se mnozat kako gluvci i podobro bi odbral pustina otkolku da gazam po gomna sto gi israle
 
Momentalno ziveam sam normalno moite se pokraj mene no odelno ziveam i super mi e koga mi trebaat sekogas se tuka mozam da kazam deka e odlicno pred toa mi bese ubavko i so niv ama sepak sam e najdobro ne se zamaras za nisto imas kompletna sloboda po doma :toe:
 
не знам но мене ми делува депримирачко..не можам да живеам сама, едноставно не сум таков човеко кој би можел да издржи секунда сам, нон-стоп сакам некој да има покрај мене со кого можам да ги споделам „лудориите“ кои ми паѓаат на ум..:)
 
Уууф, се би дала сега да можев да се одвојам во некое центарско гарсониериче кај што сама ќе си го стокмам животот по мој тертип.
Не дека ќе биде лесно, ама одговорноста е една од најтешките лекции што мора да се научат во животот. Снаодливост, егзистенција, ќе научиш се што не си знаел.
Сакам еден ден. Кога финансиски ќе можам.
Со другар/ка, со дечко, со цимер/ка или сама...
 
Сама, ама си кенкам и по мама!
Скопски, студентски живот!
Ајвар во фрижидер, нешто замрзнато шо ќе прати мама и тоа ќе го заборавиш па ќе се расипе, после ќе се чудиш од кај смрди цел стан!
Се успиваш за на факултет зошто си мамурен од претходната ноќ и не го слушаш алармот, а ја нема мама да подвикне! Газ преку глава се спремаш и плус пакуваш торбица со еден куп валкани алишта(машина за перење е луксуз) з'ш вовчето ти е одма после предавања! Бараш по џебови и сите возможни и невозможни места каде што оставаш пари, да провериш буџет и сваќаш дека ти фалат уште 20 ден. за карта! Успеваш во хаосот и пусул да оставиш за цимерите да донираат кој колку има, ако имаат, за да не се срамиш по возовине:icon_lol: Притоа го лепнуваш пусулот на видно место, кај нас огледалото во ходник што ни ги извитоперува фаците!
Се бапкаш у лифт и таму се средуваш зашто станското огледало не си ја врши функцијата а цимерот кења у wc и не можеш ни заби асално да се измиеш а не па нешто више, а женско си пусто!
Е покрај ова, учиш како да толерираш различни карактери, како да живееш во заедница и да почитуваш и имаш приватност! Делиш соба, делиш wc, ќутиш когa цимерката има за учење а ти не, колективно се прејадуваш, колективно се опиваш, спонтано претрчуваш до Кастро з'ш ти е преку улица, се шлаеш низ град кога не ти се учи!
Титкаш на цимери кога си кај Лисиче да те пречекаат на желеничка зошто тежат теглите, ти титкаат да им ставиш кафе кога се враќаат од испит! Каниш на гости други цимерства од околните згради и не спиеш цела ноќ, дремеш у кујна над палачинките наместо слатко да сонуваш!
Учиш многу работи за другите и за себе, ама мама и тато сепак сеуште ги плаќаат сметките па и киријата! Е за пивата ќе стегнеш г'з и ќе најдеш време да изработиш некое хонорарно проектче! Ит филс гуд ако ништо друго!

Јабанџиски, самостоен живот е друга приказна!
Сам си ја режираш! Можеш да бидеш заспана убавица која чека принцот да ја разбуди, очајна домаќинка, самодеструктивен зависник, непоправлив носталгичар, амбициозен робот во служба на општеството или само копија на еден од разгалените, богати ликови на Беверли Хилс!
Или....само едноставен, хаотичен, авантуристички настроен слободен дух...жител на светот!
It's up to you:smir:
На крај, секогаш ќе те чека мама во Недела наутро со тазе баничка и топло кафе!
 
Поубаво е сам да се живее :), моментално не живеам сам но еве мајка ми и татко ми чекат малку да се стопли времето и да се преселат во куќата така да јас сам останувам да уживам во станот:vozbud:.
 
Четирите години заеднички живот со цимерките, беа најубавите години во мојот живот. А ако си во врска или брак, нормално е да сакаш да си живеете сами. А да живееш одделно од родителите, а сепак во ист град, кај нас барем не се сллучува често. Ама мислам како се станува независен и со вработувањето од помлада возраст, можеби и тоа ќе стане хит. (Барем во мојот град, не знам како е во другите)
 
Sekako deka ne
 
До сега не сум имал можност да живем сам (многу сум малечок за тоа) ама се надевам дека за 2-4 години ке живеам сам и мислам дека е подобро бидејки имаш многу поголема слобода и моеш да правиш што сакаш кога сакаш како сакаш, а за обврските по дома мислам дека понекогаш мора да се најде време
 
Аууу, никако сам, ме фаќа паника така, сакам да сум со луѓе, не можам да поднесам самотија. Факт е дека ќе имам повеќе обврски, помалку личен простор, па и некои негодувања, компромиси или што знам што, ама би ги направил сите тие нешта, пак ПОД УСЛОВ да не сум сам.
 
да барем мене ми е побуо. сакам да сум сам, никој/а да не ми досадва да си прам шо сакам ... а за друштво мн е лесно. имам еден куп другари и другарки шо можам во секое време да му се јавам и да дојдат
 
Понекогаш сакам да живеам сама, бидејќи знам дека ќе имам слобода, мир и што е најважно - се ќе ми биде средено, а не да зависам од расположението за чистење на сестра ми.
Ама од друга страна, ќе се чувствувам осамено, а и плашлива сум...
 
Многу би сакала да живеам со мојот партнер. За тој дел од животот ги чувам сите насмевки и позитивна енергија. Сметам дека живеејќи со оној кој најмногу ти значи, во интимен простор само за вас двајцата, може да се функционира навистина слободно и пријатно. Не би можела да живеам ниту сама, ниту пак со милион луѓе. Мразам гужви по дома и немање интимност и мир.
 
Дефинитивно би сакала да живеам сама.. Да правам буквално што сакам.. Да не зависам од никого..
А кога ќе ми притреба друштво..Другарките и другарите се тука..:pipi:
 
Дефинитивно сакам сама да живеам.Знам кога неколку дена сум сама дома како се чуствувам, не ми е проблем тоа што нема кој дома да ми готви или чисти.Бидејки сум навикната на тоа.Така да едвај чекам да помине уште оваа година за да живеам сама:vozbud:.
 
You must log in or register to reply here.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom