Колку си ја сакате работата?

  • Креатор на темата Креатор на темата santelli
  • Време на започнување Време на започнување
Ska Maniac напиша:
Одвај чекам исповед како му поминува еден работен ден на @Rosemberg
Кликни за повеќе...

Накратко

IMG_20200226_000433.png

Инаку, автобусот секогаш ми доаѓа во точно определено време. Нормално, доколку решам да го темпирам времето и на постојка да стигнам точно кога доаѓа бусот, проработува Марфи и тогаш доаѓа порано па морам да трчам. Една од позитивите е што кога ќе отидев на работа и ќе ме видеа колегите од претходната смена извикуваа : Доаѓа Спасителот! Па така почнаа да ми се обаќаат со Спасителу, небаре Исус доаѓа. И навистина така се осеќав. Како што Исус се жртвувал за човештвото, така јас се жртвувам за тие да си одат дома. Се заебавам бе, кур се осеќам така. Реално би им разебал сто мајки. Мене ми се темни пред очи, тие се радуваат :cautious:
Како што кажав пред скоро, теоријата за релативитет си важи и понатаму. Пред скоро толку ми се смачи што на пауза гуглав за обратна теорија, односно како времето да се забрза :coffee:
За да би уживал во работата, треба да се наоѓам во америка, да пијам чај под некој мост или на некое високо место каде се гледа цел град, па во меѓувреме да дојди некој костумосан човек на циа или фби во црн автомобил со затемнети стакла, да ми даде еден коверт со податоци, и куфер со пари. Еве ти ги парите, тоа е метата, имаш рок една недела :cool:
Уште повеќе би ме исполнило доколку би владеел со светот ама да не претеруваме :rolleyes:
 
Интересна тема, баш периодов многу го мозгам ова.
Мислам дека за изборот на работа размислував уште во основно, ми беше важно да биде ценета и платена професија. Имав рано сватено дека на работа углавном идеш за пари.Некој професии што ми беа интересни ги исфрлив уште тогаш поради тоа што мислев дека нема да се најде работа со тоа. Највеќе ми идеше математика секако па електро ми беше логично, иако немав баш идеа што точно се работи со смерот што го избрав. И некако брзо стигнав до тоа што го барав, високо платена работа со западни услови за работа. Али сатисфакција никаква, и работата и колегите со работната атмосвера. Идеш за пари на 25 години кај што реално и 5тина од платата ми е доволна. Подобро или слично работно место од ова за моја струка во државава практично и нема или е претешко да се најде, а не верувам ни у иднина да се смени тоа.
И сеа за да ја сменам работава останува да идам у германија, да се зачленам у партија или да сменам струка - каде ако не програмирање. Трагично е што знаејки каква кариера сакам тоа ќе беше идеално за мене, на факс највеќе ми идеше тоа и немав храброст да сменам смер за да не изгубам година. Си реков ќе завршам па после ќе си се вратам на тоа, и ко за беља 1 месец по завршување, понуда што не се одбива :icon_lol:
И еве ме сеа по 2 годинина исто место, се осеќам како да сум ги изгубил овие за џабе.
 
Ја мразам бидејќи работам во гадна средина со куп идиоти околу мене.
 
Ма, некои луѓе немаме среќа во животот. Тоа што сакав ради здравствени причини не ми дозволија да го работам, работам нешто друго поврзано. Ама си го колнам секој ден и се молам на бога да успеат операциите и да ми дадат зелено светло за некој година да го работам тоа што барем малку го сакам.
 
Spejs Odisi напиша:
Ма, некои луѓе немаме среќа во животот. Тоа што сакав ради здравствени причини не ми дозволија да го работам, работам нешто друго поврзано. Ама си го колнам секој ден и се молам на бога да успеат операциите и да ми дадат зелено светло за некој година да го работам тоа што барем малку го сакам.
Кликни за повеќе...
Da se nadevame duso deka ke ti se ispolni zelbata:)
Mojata rabota ne e od sonistata, no sfativ deka lugeto imaat pogolemi sonovi od realnosta.
Sekoe dobro:)
 
Работам во ИТ, стресот во претходните фирми беше огромен, притисоци, менаџери, помисли за самоубиство, brain freeze, underpaid, политики, toxic средини итн.
Чашата на се ја прелеа кога работев за една ИТ компанија од Скопје во која имав колега/и кои ми бришеа податоци од live база на модули на кои работев(бев одговорен за нив), за кои бев обвинет и добив отказ за неодговорно работење, го напуштив Скопје и си дојдов во мојот роден град.
2 месеци невработен и размислував на една тема: зошто мојата бизнис вредност би била помала од некој што работи во ЕУ/САД кога единствената разлика е локацијата.
3-от месец после многу неуспешни обиди и дополнителни страдања конечно ја дешифрирав загатката.
4 години подоцна: Одговорен за цел електронски платежен систем на компанија која прави нет профит $100M+/year and I am about to retire < 29 age.
Дали ја сакам работата? Не, неможам да ја сакам бидејќи ми ја одзима слободата и времето, неможам да се замислам на 64 години во ИТ.
Мило ми е што читам луѓе што си ја сакаат и уживаат во работата, јас никогаш не успеав да најдам баланс меѓу живот и работа, едноставно живеев со помислата за подобро утре.
Според мене секој кој што си ја сака работата (вработен) посакува нешто друго многу повеќе но нема избор или храброст поради финансии.
За жал, робството не е укинато туку е преобразено во друга форма, во денешно време слободата и идното време се купуваат со пари за кои малкумина ја имаат таа можност.
 
Sum imal poveke raboti
Koga neso ne ode ne ide i zatoa menuvav nekolku rabotni mesta ....
Rabotata zavisi od platata rabotnoto vreme stresot od rabotata odgovornosta kolku postojat moznosti za unapreduvanje vo taa kompanija i od timot ili lugeto so koi rabotis
Ovie site faktori treba da ti se kako sto treba za da ocenam dali ja sakam rabotata ili ne
Sea za sea vo dobra kompanija sum tesko e malku moznosta za unapreduvanje ama ke vidime stres nema tolku ok e ne e tolku teska rabotata mozes da ja rabotis cel zivot bez da imas nekoi trajni posledici i kolegite se okej nekogas se deseva da se zgazam od smeenje za nekoi desavki a nekad ima.i nervozi sepak ne e tolku teska rabotata kolku sto se teski luveto nekogas
Ali sea za sea ok mi od ocemka 1 do 5
4 tolki ja sakam.momentalnava rabota
 
4 работодавци за 2 години, на повидок е и 5тиот. Тоа доволно зборува.

Среќа има многу работа и можам кога ќе прелие чашата на едно место да го менувам. Али сепак е волшебен круг додека не го научам германскиот јазик, работното место можда е друго али профилот на луѓе е ист, 80 % се со криминално досие а другите 20 % се на пат да го добијат. :toe:

Од друга страна и неможам да се пожалам баш, научив ствари за кои незнаев ни дека постојат. Улична школа шо не ти ја дава ниеден универзитет во светот. :icon_lol:
 
You must log in or register to reply here.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom