ada
Модератор! ок?
- Член од
- 21 август 2006
- Мислења
- 5.706
- Поени од реакции
- 566
Би сакала да пренесам уште неколку писма напишани од Тодор Александров, затоа што сметам дека, делумно интимниот тон во тие преписки, дава особено близок и веродостоен увид во неговата личност, размисли, стремежи и залагања.
Во писмото од 24 јули 1924 година до Александар Протогеров, во врска со нивните меѓусебни недоразбирања, Тодор Александров му напишал:
А, на раководните органи на ВМРО, честитајќи им ја новата 1924 година, Тодор Александров во окружното писмо на ЦК на ВМРО им посакал:
Доаѓајќи на самиот терен во вардарскиот дел на Македонија, меѓу македонското население, Тодор Александров во септември 1920 година упатил писмо до министерот за внатрешни работи на Бугарија, Александар Димитров, во кое му напишал:
Во писмото од 24 јули 1924 година до Александар Протогеров, во врска со нивните меѓусебни недоразбирања, Тодор Александров му напишал:
Секогаш подготвен за зачувување на единството во организацијата, Тодор Александров во едно писмо, без датум, до Наум Томалевски, член на Задграничното претставништво на ВМРО, задолжен за одржување на врските со странските дипломатски претставници, известувајќи го за дејноста на "разбојниците федералисти" и како се губело време во залудни борби, загрижено му напишал:Може да постојат принципиелни разлики меѓу нас, може да постојат различни мислења по одредени прашања, може дури и да се презираме еден со друг, но додека го носиме овој тежок крст - да стоиме на чело на една голема револуционерна организација, каква што е ВМРО, не ни е дозволено да правиме ништо што не отстранува од исполнувањето на задолженијата или коешто ја забавува работата.
Исто така, Тодор Александров во новогодишните честитки и верски празници до своите соборци, речиси секогаш им посакувал "бодрост и здравје за идна корисна дејност и долг живот", за да се радуваат "на слободна, независна Македонија" (од писмото, без датум, до Александар Протогеров) и желби за ''најбрзо реализирање на народниот идеал - Независна Македонија"(од писмото до Александар Василев, под псевдоним Героги Атанасов, од 1 јануари 1923 година).Жално е што нашиот народ толку лесно се дели, се оддава на разврат и се оддава на крајности што се погубни за него. Историјата се повторува, но длабоко верувам дека ќе се најдат родољупци да го запрат одењето надолу, за да се насочиме сите нагоре и напред
А, на раководните органи на ВМРО, честитајќи им ја новата 1924 година, Тодор Александров во окружното писмо на ЦК на ВМРО им посакал:
Инаку, писмото што сега ќе следи, веќе го има на темава, но поради неговата содржина, вреди да се повтори уште еднаш.А, новата година ние ја дочекуваме со цврста верба дека таа ќе донесе посветла иднина за Македонија и за светот. Упатувајќи ги нашите честитки од името на Централниот комитет на ВМРО до сите членови на организацијата во Македонија, како и на нејзините симпатизери надвор од границите на Македонија, ние посакуваме високосната година, која што сега започнува да биде среќна година, очекувана со толку нетрпение не само од борбена Македонија, туку, исто така и од сите угнетени и обесправени луѓе на земјата. Да живее независна Македонија! Да живее самоопределувањето на народите, братството меѓу нив и долготрајниот и справедлив мир во светот. Искрени честитки. Член на ЦК на ВМРО, Тодор Александров
Доаѓајќи на самиот терен во вардарскиот дел на Македонија, меѓу македонското население, Тодор Александров во септември 1920 година упатил писмо до министерот за внатрешни работи на Бугарија, Александар Димитров, во кое му напишал:
Само неколку дена пред убиството, Тодор Александров во писмото до Коста Јанков, претставник на БКП, од август 1924 година, му ги изложил своите погледи за дејноста и карактерот на ВМРО:Господине министре, пред неколку месеци го напуштив царството угнетувано од тиранскиот режим, наметнат од Вашите другари и Вас, и заминав за мојата поробена Македонија, за да го исполнам, како што јас сметам, својот долг кон моите несреќни сонародници...
Јас не припаѓам на ниедна бугарска политичка партија и нема да се зачленам во таква до ослободувањето на Македонија. Треба да знаете следново: никој не може да ми го одземе правото да располагам со својот живот, како што ќе сметам за корисно и да работам според моите сили и согласно моите сфаќања за мојата пробена татковина. Кој ќе се обиде да го стори тоа, убеден сум - благодарение на закрилата на Провидението и на подшката на организираното македонско население - ќе си ја скрати бездруго главата
*писмата и коментарите за нив се превземи од истиот извор, како и оние во претходниот пост, односно од: списание "Дело", 12 март 2004, стр. 36-40За голем жал, малкумина го знаат основното: карактерот на Македонското движење, цврстината и издржливоста на Македонецот, неговиот здрав разум, неговата силна волја и неуништива револуционерна енергија и, поради тоа, многумина досега се разочараа и добија скапи лекции во борбите за освојување или уништување на ВМРО и при такви нови обиди за мешање во нејзините внатрешни работи, најмалку посакувани од нас, таа останува на својата позиција и нема никакво сомневање дека крајниот успех ќе биде на нејзина страна.