Што читате во моментов? (со краток коментар)

[Björn]

Мистборн, ја прочитав првата и одговорот е - не.
Не ја купив втората, како впрочем што е случај со многу други први книги од епско-фантастични серијали кои ги почнав и прекинав после прва книга.

 

[dobramuzika]

Trajno zabeleženo - Edward Joseph Snowden

Ја барав на српски, пошто одамна немав читано нешто на овој јазик.
Добропознат на сите, американски свиркач кој во 2013 година му откри на светот дека владата на САД собира метадата за секој телефонски повик, пратена порака, имејл, користен компјутер...
Книгата е автобиографија, од неговото најрано детство и интересот за компјутери, до вработувањето во ЦИА и НСА, неговите морални вредности и бегството во Русија.

Стр. 195-197 (во контекст на претстојниот попис во Македонија и фамата околу националноста во личните карти):
„И во нацистичка Германија и во Советскиот Сојуз, најраниот јавен показател за таков надзор го имал безопасниот облик на попис. Првиот сеопфатен попис во Советскиот Сојуз од 1926 покрај пребројувањето на населението, имал и скриен план. Сосема отворено барал од граѓаните да се изјаснат за својата националност. Резултатите им покажуваат на етничките Руси, кои ја сочинувале советската елита, дека се малцинство во споредба со граѓаните од централна Азија (Узбекистанци, Казакстанци, Таџикистанци, Туркменистанци, Грузијци, Ерменци), што резултирало со одлука за постепено бришење на нивната култура и превоспитување со помош на погубната марксистичко-ленинистичка идеологија.

Пописот во нацистичка Германија од 1933 имал облик на обичен статистички проект, но со помош на компјутерска технологија. Рајхот соработувал со компанијата Дехомаг, која била огранок на американската IBM и поседувала патент за изработка на бушени картички и табулатори, своевиден аналоген компјутер. Податоците од пописот подоцна биле користени за идентификација и депортација на Евреите во логорите на смртта.

И САД спроведувале пописи на населението. Уставот определил дека тој се спроведува на секои десет години, што претставувал временски период потребен за обработка на податоците после првиот попис, спроведен во 1790 година. Овој десетгодишен период е скратен на пет по пописот од 1890 година, кој бил прв попис на светот во кој биле користени компјутери (прототипи на моделот на IBM, кој подоцна е продаден на нацистичка Германија).“

каде може да се најде кај нас?

 

[<<Goku>>]

Дервишот и смртта - Меша Селимовиќ

Дејството се одвива во 18 век во една босанска касаба*. Главен лик е дервишот Ахмед Нурудин кој почнува со мастило на хартија да ги пишува несреќите кои му се случуваат, неговите внатрешни конфликти и дилеми околу верата и правдата, пријателството и изгубената љубов. Неговиот брат е уапсен од отоманските власти и не му ја кажуваат причината поради која е затворен. Откако не добива информации од муселимот, Ахмед оди кај кадијата но тој се подбива со него, на крај оди кај муфтијата но овој е тотално незаинтересиран за случајот. Ова многу наликува на делото на Кафка и проблемите на Јозеф К. со судот и бирократијата. Кај него почнува да се јавува бунт против власта и добива желба за одмазда. Но во вториот дел работите се менуваат и Ахмед доживува да ја види ситуацијата од друга гледна точна и сфаќа колку е корумпиран системот и самиот станува негова играчка. Ликот на Хасан е исто многу интересен и е на некој начин спротивен на Ахмед, затоа нивните разгоговори се вистинско уживање за читателот.

Иако дејството е сместено во 18 век ова дело е критика кон комунистичкиот режим на Југославија, а инспирација му била секако неговиот брат кој настрадал од режимот.

Ова е некој обид накратко да ви ја опишам книгата без да ви откријам некој детал, иако ништо нема да ви смени и да дознаете ова сепак не е трилер па да се фаќаме за ситници. Според мене предобра книга каде на секоја страница има некоја мудрост и ако си тип што вади цитати од книга ќе исполниш едно тефтерче само од оваа книга.

Препорачувам на секој кој ја нема читано до сега. 5/5

*касаба е некој вид населба или мало гратче.

 

[wot]

Инспириран од постов, по втор пат ја читам Тунел од Ернесто Сабато. Книгава е како фузија од Степскиот Волк и Birdman филмот.

Jas ne znam kako moze nekoj poveke pati da go cita ova knigule. Stepskiot volk mava na melanholija, a daleku od birdman - pre bi rekol 500 days of summer ako taa prikazna bese na nekoja krokodilska droga i reziran od Trier. Likot na Marija go gledav vo Summer i nejzinata nedostapnost dodeka Huan Kastel e najodvratniot lik koj go imam citano vo kniga. Ne bi se drznal da go pisam antiheroj ama retko vaka da se imam zgrozeno od lik i kniga, a imam prilicno golem threshold za zgrozuvanje od knigi ili filmovi.

Navistina mnogu dobro napisana, sekoj muabet on point, nema mnogu bezvezni filuvanja i uzivav od toj aspekt ama mrazam se sto prestavuva likot na Huan. Mnogu se nervirav dodeka citav, samo potvrduva kolku dobar psiholoski profil ima napraveno avtorot pred da go pretoci vo likot. Ne znam dali sakam da prodolzam da gi citam slednite prodolzenija. Mozel krajot malku da go prosiri. Psihicki danok si naplati odma kaj mene knigava. Thanks, I hate it.

 

[џимеј]

Jas ne znam kako moze nekoj poveke pati da go cita ova knigule. Stepskiot volk mava na melanholija, a daleku od birdman - pre bi rekol 500 days of summer ako taa prikazna bese na nekoja krokodilska droga i reziran od Trier. Likot na Marija go gledav vo Summer i nejzinata nedostapnost dodeka Huan Kastel e najodvratniot lik koj go imam citano vo kniga. Ne bi se drznal da go pisam antiheroj ama retko vaka da se imam zgrozeno od lik i kniga, a imam prilicno golem threshold za zgrozuvanje od knigi ili filmovi.

Navistina mnogu dobro napisana, sekoj muabet on point, nema mnogu bezvezni filuvanja i uzivav od toj aspekt ama mrazam se sto prestavuva likot na Huan. Mnogu se nervirav dodeka citav, samo potvrduva kolku dobar psiholoski profil ima napraveno avtorot pred da go pretoci vo likot. Ne znam dali sakam da prodolzam da gi citam slednite prodolzenija. Mozel krajot malku da go prosiri. Psihicki danok si naplati odma kaj mene knigava. Thanks, I hate it.

Приказната од Тунел нема класично продолжение, но Тунел, Херои и гробови и Абадон ја сочинуваат трилогијата на Сабато. Херои и гробови има сосема друга приказна (мислам дека еднаш се споменува протагонистот од Тунел, ама чисто како вест, за ова не се сеќавам многу јасно и може да не е точно) и ти ја препорачувам Херои. Иако е многу захтевна, јас пишав еднаш порано на гастро во 8 Септември ја читав, тогаш најдов време тие недела дена да олабавам додека докторите размислуваат дали да ми сечат уште црева и супер бев расположен за Сабато

 

[wot]

Приказната од Тунел нема класично продолжение, но Тунел, Херои и гробови и Абадон ја сочинуваат трилогијата на Сабато. Херои и гробови има сосема друга приказна (мислам дека еднаш се споменува протагонистот од Тунел, ама чисто како вест, за ова не се сеќавам многу јасно и може да не е точно) и ти ја препорачувам Херои. Иако е многу захтевна, јас пишав еднаш порано на гастро во 8 Септември ја читав, тогаш најдов време тие недела дена да олабавам додека докторите размислуваат дали да ми сечат уште црева и супер бев расположен за Сабато

Ponatamu moze da im se probam, se nadevam se so podopadlivi likovi. Mislam deka mi e kompletirana, mislam Heroi od grupive, Abadon sum 100% siguren deka ja imam od Tri. Kastel mi bese dosta tezok lik, paranojata, skepticizmot, manicnata depresija so pregolemata nesigurnost i nekoe takvo simp-anje kontradiktorno oti mozese da i vrzi 2 3 samari od nigde negde razbudi kaj mene gnev poradi koj sakav da go fatam i da go tepam tolku mnogu sto bi go unazadil u normalnost. Bev navreden sto ja sledime prikaznata od negov POV. Krajot me sobori celosno.

Tesko knigule. Posledno vaka od olku malku materijal tolku teski cuvstva bev pocustvuval od Metamorfozata. Pustiv odma Joe Rogan so Tarantino epizodata da se opustam.

 

[Out Of Reality]

Малку послободно време и после папокот на светот што ја прочитав пред 10 години решив да ја прочитам Вештица. Девојка ми исто ми ја даде "Неподносливата леснотија на постоењето" од Кундера и прво таа почнав да ја читам. Бидејќи сум од луѓето што размислуваат без нараторски глас, почнав посвесно и нараторски да размислувам за работи во врската кои претходно оделе позадински. Ми се допаѓа книгата

 

[Erich Zann]

Пеењата на Малдорор, по препорака на едно другарче.
Лотреамон е будала.
Толку.

И криво ми е во животов шо ќе ми останат неисчитани книги, неизгледани филмови и неислушани музики кои со сигурност би ми се допаднала. Од друга страна па можеби убајната во сето ова апсорбирање е во самата помисла дека сме ограничени.

 

[Astarot]

"Вознемирени луѓе" од Фредрик Бакман.
Навидум комична приказна за еден неспретен разбојник што решава да ограби безготовинска банка,но работите ќе тргнат малце во поинаков правец.Книгата постепено ги открива ликовите што се дел од грабежот и ги раскажува нивните приказни.Книгава е одлична,5/5.

 

[Boudicca]

„Евгениј Онегин“ е ремек-дело на поетот којшто Русите го сметаат за врвна фигура во нивната литература - Александар Сергеевич Пушкин. Дејствието е лоцирано во империјална Русија во текот на 1820-тите години, кое во стих ги следи емоциите и судбината на двајцата мажи - Онегин, човек од богато потекло, кому му е досаден животот, а кој го отелотворува литературниот концепт на „излишниот човек“, тогаш многу популарен во руската литература и неговиот комплетен антипод - Ленски, полетен млад поет, како и судбините и наклонетостите на две жени - Олга, провинциската убавица и нејзината сестра, мистериозната и сентиментална Татјана.

По смртта на неговиот чичко, Онегин е принуден да отпатува во провинцијата каде го наследува неговиот имот, заедно со неколкумина кметови, на тој начин разбранувајќи ги локалните становници и нивната секојдневна идила, со своите иронични и често понижувачки кон нив ставови. Таму се запознава со младиот ентузијастичен локалец Ленски, кој му вдахнува нова смисла во животот, како и младата Татјана, која набргу почнува да негува чувства кон него. При една прилика кога таа му се доверува за нив, тој сурово, но и реално ѝ одговара дека животот со него би ѝ бил прозаичен и неподнослив, предвидувајќи им ужасна иднина.

Многу нешта се случуваат во меѓувреме, смртта на Ленски во дуел од раката на неговиот најдобар другар, во име на одбрана на честа на неговата свршеница Олга и заминувањето на ожалостениот Онегин на пат околу светот.

По неколку години тој се враќа во Санкт Петербург, овој пат гледајќи ја Татјана во улога на жена на негов братучед, принц и сфаќа дека направил фатална грешка одбивајќи ја на времето, но нивната љубов е сега невозможна...

Роман кој доживеа екранизација со маестралните Рејф Фајнс и Лив Тајлер, која фантастично ја долови неговата суштина.

 

[Boudicca]

„Тарас Буљба“ е романтизиран историски роман на еден од најголемите руски класични прозаисти - Николај Васиљевич Гогољ. Тој го опишува животот на еден стар козак од Запорожје, Тарас Буљба и неговите двајца сина, Андреј и Остап. Синовите учат на Киевската академија, а потоа се враќаат дома, по што тие заедно со татка си тргнуваат на патување во Запорошкиот Сич (седиштето на Запорошкиот козачки центар, лоциран во Јужна Украина), каде им се придружуваат на другите козаци и поаѓаат во воен поход против Полска.

Ова е историски роман, кој со грандиозна и поетски проткаена проза раскажува за храбрите фигури на козаците од долен Днепар против доминацијата на полското кралство и неговата католичка религија, со помош на началникот по име Тарас Буљба и зачетоците и раѓањето на укранскиот национализам. Книгата има и два споредни наратива; вљубувањето на помладиот син на Тарас по име Андреј, во благородничка полска девојка, доловено со исклучителен романтичен лирицизам, негово преминување на полската страна во име на љубовта и неговата смрт од рацете на самиот негов татко, како и маченичката смрт со јавна егзекуција на постариот син - Остап, од рацете на непријателот, посведочена со лелеците и јачењата на самиот Тарас. Романот говори и за исклучително потиснатата и обесправена ролја на козачките жени, преку ликот на мајката на синовите на Тарас, која своите деца од мали ги праќа на школување, а набргу по нивното враќање дома од школувањето, е принудена повторно да се одвои од нив и да ги пушти во бој.

Овој роман доживеал две екранизации, американска, со Јул Бринер во улога на главниот протагонист и понова - руска верзија.

 

[volare_g]

„Тарас Буљба“ е романтизиран историски роман на еден од најголемите руски класични прозаисти - Николај Васиљевич Гогољ. Тој го опишува животот на еден стар козак од Запорожје, Тарас Буљба и неговите двајца сина, Андреј и Остап. Синовите учат на Киевската академија, а потоа се враќаат дома, по што тие заедно со татка си тргнуваат на патување во Запорошкиот Сич (седиштето на Запорошкиот козачки центар, лоциран во Јужна Украина), каде им се придружуваат на другите козаци и поаѓаат во воен поход против Полска.

Ова е историски роман, кој со грандиозна и поетски проткаена проза раскажува за храбрите фигури на козаците од долен Днепар против доминацијата на полското кралство и неговата католичка религија, со помош на началникот по име Тарас Буљба и зачетоците и раѓањето на укранскиот национализам. Книгата има и два споредни наратива; вљубувањето на помладиот син на Тарас по име Андреј, во благородничка полска девојка, доловено со исклучителен романтичен лирицизам, негово преминување на полската страна во име на љубовта и неговата смрт од рацете на самиот негов татко, како и маченичката смрт со јавна егзекуција на постариот син - Остап, од рацете на непријателот, посведочена со лелеците и јачењата на самиот Тарас. Романот говори и за исклучително потиснатата и обесправена ролја на козачките жени, преку ликот на мајката на синовите на Тарас, која своите деца од мали ги праќа на школување, а набргу по нивното враќање дома од школувањето, е принудена повторно да се одвои од нив и да ги пушти во бој.

Овој роман доживеал две екранизации, американска, со Јул Бринер во улога на главниот протагонист и понова - руска верзија.

Prva kniga sto me izvadi od konduri koga ja citav pred mnogy godini. Momentot koga Taras ke ja prosleduva smrtta na sinot i kako go macat... Ne znam koj normalen na ovaa kniga ke ostane ne dopren koga vika po tatko my a toj e vo publika ako moze taka da se rece ..... Ziva sreka vonzemjani ne ja procitale ovaa kniga , tek togas go eb###e ezot . Isto kapak na ova e jas ti dadov zivot jas go zemam - mnogy dobar roman, mnogy gaden roman , mnogy macen roman.

 

[Boudicca]

Prva kniga sto me izvadi od konduri koga ja citav pred mnogy godini. Momentot koga Taras ke ja prosleduva smrtta na sinot i kako go macat... Ne znam koj normalen na ovaa kniga ke ostane ne dopren koga vika po tatko my a toj e vo publika ako moze taka da se rece ..... Ziva sreka vonzemjani ne ja procitale ovaa kniga , tek togas go eb###e ezot . Isto kapak na ova e jas ti dadov zivot jas go zemam - mnogy dobar roman, mnogy gaden roman , mnogy macen roman.

Многу моќен, трогателен и повеќеслоен роман, особено затоа што опфаќа толку многу проблематики и го доловува духот на едно време на толку малку страни. На Гогољ му дадов шанса и со „Мртви души“, но романот иако поизвикан од „Тарас Буљба“, ми беше преразвлечен и не ми го задржа вниманието.

 

[Boudicca]

Третата книга која ја препрочитав летово е „Љубов во време на колера“ од Габриел Гарсија Маркез.

Во својата рана младост, Флорентино Ариса и Фермина Даса страсно се вљубуваат еден во друг, но наидуваат на пречка во нејзиниот татко, кој има поинакви амбиции за иднината на својата ќерка, изолирајќи ја неа во едно оддалечено село, со цел да ги раздели младите љубовници. Кога Фермина во време на чумата на колера на крајот сепак по сугестија на татко ѝ ќе избере да се омажи за добро ситуиран, едуциран доктор, Флорентино ќе остане со скршено срце, но тој и понатаму ќе продолжи со романтична нежност да го негува споменот за Фермина, постојано мислејќи на неа.

Како што одминуваат годините и напредува во својата деловна кариера, тој ја надминува самотијата влегувајќи во вкупно 622 љубовни афери, со жени од различна возраст и социјален статус, кои педантно ги документира во својот дневник, сепак за сето тоа време постојано идеализирајќи ја Фермина и оддалеку следејќи ги настаните во нејзиниот живот.

Кога нејзиниот сопруг починува, педесет и една година, девет месеци и четири дена откако првично ќе ја објави својата љубов кон Фермина, тој повторно ќе го стори истото, овој пат надевајќи се дека таа и конечно ќе се изреализира и ќе му биде комплетно возвратена...

Романот доби и своја филмувана верзија со Хавиер Бардем во главната ролја, со прекрасна кинематографија и музички илустрации од Шакира, која самиот Маркез ја одбрал како свој музички фаворит за оваа улога.

 

[Boudicca]

Бидејќи ми се пишува, ќе потапам уште малку и со една друга книга од класичната руска литература, која иако не сум ја читала во скоро време, ми оставила длабок впечаток. )) Рускиве романи ми се императив поподробно да ги истражам, пред да се преориентирам на модернава инстант-литература.

„Рудин“ е роман од рускиот класик Иван Сергеевич Тургењев, временски лоциран во доцниот 19-ти век во Русија. Дејствието на романот е центрирано околу Димитри Николаевич Рудин, кој е високообразован, добро воспитан ерудит во своите 30-ти години, кој живее во Русија. И тој е отелотворение на „излишниот човек“, каков што беше и Пушкиновиот Онегин, човек со висока интелигенција и идеали, но кој не презема никаква акција во животот со цел нив и да ги оствари. Неговата личност во суштина се темели само на празни зборови, без дела. Тој е на некој начин паразит, кој вечно живее од великодушноста на своите богати патрони, кои ги забавува со своето присуство и интелектуалните разговори. Ментор му станува Дарија Ласунска, на чиј имот тој останува да живее, мајка на 17-годишната девојка, Наталија. Рудин се дружи со Наталија, подеднакво интелигентна млада жена, исполнета со тајни, од кои најголемите се нејзините чувства кон Рудин, кои нему му ласкаат, но сепак во потполност не ѝ ги возвраќа. Бидејќи тие стануваат поискрени и отворени еден кон друг, нивната тајна е откриена и на врската е ставено вето од страна на мајката на Наталија. Рудин го напушта нивниот имот и ги поминува остатокот од неговите денови како талкач, постојано погрешно разбран, дури и по неговата смрт.

Во овој мошне краток руски роман Тургењев успеал да компримира импресивна количина на информации, имено, тој тука ги вметнува и општествените ставови за времето по Кримската војна, кога ова дело било напишано, кои повлекле потреби за неминовни реформи. Карактерот на Рудин е лик кој отелотворува многу негови современици, изгубени души, кои негуваат високи идеали, но на крајот од денот чувствуваат немоќ и неспособност нив и практично да ги изреализираат. Тој еднаш се ословува себеси како „силен даб“ во разговорот со Наталија, но до крајот на романот тој признава дека е сепак само „немоќен камен кој се тркала“. Тој му признава на Михајло Лежнев – ликот кој никогаш не гаел илузии како другите за вредноста на Рудин, дека тој добро го проценил.

Сепак, во подоцнежните години од својот живот, Рудин решава и активно да се заложи за своите идеали, учествувајќи во Француската револуција. Епилогот завршува со смртта на Рудин на барикадите за време на револуцијата од 1848 година; иронично, дури и при смртта, тој по грешка е идентификуван како Полјак од страна на двајца бегалци револуционери.