Тишина јака железна ми дава момент на вистина исчезнат во себе одамна, го ловам духот набрзина Еј дај разбуди се, дај ми живот, само допри ме Море од лаги препливав цвеќе што умира милував немирни очи скротувам во тебе само верувам Еј дај разбуди се, дај ми живот, само допри ме Ти си мој најубав сон неостварена желба, ти си мој најголем бол, моја најсилна верба, ти си таа што ја кријам со очи што ја пијам... Има некој негде далеку кој во тебе верува, се колне, мисли и зборува....