Фрки у глава. Промени во животот.

[HornySensei]

Епа вака, ми се дешава ненормална ствар, колку поише несакам да станам како човекот што највеќе го мразам толку повеќе целиот мој живот се претвара во сличен на неговиот и почнувам да ги сваќам сите негови дејствија во животот и начинот за размислување. не го сакам ова, но незнам ни како да го променам, не ни сакам да размислувам, премногу ми е голема фрката што ми се дешава сега во глава, несакам животот да ми тече по овој пат...

незнам што повеќе да напишам но незнам ни зашто го пишувам ова, ваљда да се испукам само негде, ма све у курац

 

[Mike_Cor]

Хм.. Живеам во некој заебан период од животот каде што немам волја за работите кои порано не само што ме исполнувале туку претставувале и афирмација на моето јас, на некој начин. Наместо да бидам посериозен, станувам по неодговорен и побесен, како да се враќам во пубертетот и го довршувам она што сум го заборавил тогаш. Чудно е.. Дури веќе немам ни изговор зошто го правам ова. Доста е заебано ама се надевам дека ќе помини. Тука е девојка ми, пријателите, па можеби заедно со нив ќе се среди ваквата неочекувана и непосакувана промена ...

 

[HornySensei]

Тука е девојка ми, пријателите, па можеби заедно со нив ќе се среди ваквата неочекувана и непосакувана промена ...

Па гадно е што мене овие промени ми доаѓаат баш од најблиските, нивните дејствија премногу делуваат на мене и незнам како да се справам со тоа, не го знам одговорот на секој нивни "напад" и тоа гадно ме кине и почнувам да гледам кон која насока ми иде животот...

 

[Mike_Cor]

Па гадно е што мене овие промени ми доаѓаат баш од најблиските, нивните дејствија премногу делуваат на мене и незнам како да се справам со тоа, не го знам одговорот на секој нивни "напад" и тоа гадно ме кине и почнувам да гледам кон која насока ми иде животот...

Можеби тоа е причината и во мојот случај. Не сум погледнал од тој аспект. Сепак важно е да останеме борци и покрај се

 

[pixa]

јбг, дешавав се срања, пушти нека иде можда такој треба да биде, можда и ке се средив спонтано работе!!!

 

[HornySensei]

А неможам туку така да се откажам од сите нив и да си почнам нов живот, зашто од мемории и крв тешко или воопшто неможеш да избегаш...

 

[GoD.HateUSaLL]

Епа вака, ми се дешава ненормална ствар, колку поише несакам да станам како човекот што највеќе го мразам толку повеќе целиот мој живот се претвара во сличен на неговиот и почнувам да ги сваќам сите негови дејствија во животот и начинот за размислување. не го сакам ова, но незнам ни како да го променам, не ни сакам да размислувам, премногу ми е голема фрката што ми се дешава сега во глава, несакам животот да ми тече по овој пат...

незнам што повеќе да напишам но незнам ни зашто го пишувам ова, ваљда да се испукам само негде, ма све у курац

Тајната.

 

[Филозофка]

Биди малце поспецифичен, кој е човекот во кој што не сакаш да се претвориш и каков е тој човек?

 

[HornySensei]

јбг, дешавав се срања, пушти нека иде можда такој треба да биде, можда и ке се средив спонтано работе!!!

Па проблемот е во тоа што ако оставам све да си тече спонтано само по себе знам како ќе завршам, а баш тоа нешто сакам да го променам.

--- надополнето ---

Тајната.

Баш на тоа и си мислив, но неможеш туку така да си го смениш паметот, единствен начин е да го затвориш тој дел но кад тад сам по себе ќе се отвори и ќе испрска све околу него...

--- надополнето ---

Биди малце поспецифичен, кој е човекот во кој што не сакаш да се претвориш и каков е тој човек?

Тоа е татко ми. Порано ги мрзев, најнегативно ги критикував сите негови постапки и начини на дејствување, но сега мислам дека на некој начин почнувам да го сваќам, бидејки ми се дешаваат ствари кои ме потикнуваат да направам работи кој ќе ме донесат до истиот резултат до кој што е и он...

 

[Sagan]

Не да не можеш, немаш ни потреба да го победиш мозокот, зошто таа битка никој не ја добил, а тие што упорно се обидувале... мхк... ај да не спомнувам.

Мемориите и емоциите се најстрашниот кафез на индивидуалната слобода. Кој ќе научи да не реагира премногу емотивно на надворешните дразби, тој го има клучот на среќата.

Спокојството во душата е најголема цел на секого. Избегавање на луѓето кои шират негативна енергија и бавење со креативни работи. Човекот кој си ги троши нервите за други, се мрази себе си.

Едит: претпоставував на кој мислиш.

--- надополнето ---

Во случај да не ја имаш прочитано Четирите договори од Руиз... ти препорачувам. Стотина страни се, ама бесконечни.

Основното:

-Зборувај со интегритет. Кажувај го само тоа што го мислиш. Избегни зборување против самиот себе и оговарање на другите. Употреби ја моќта на зборот во насока на вистината и љубовта.

-Се што другите прават не е поради тебе. Она што другите го зборуваат и прават е проекција на нивната сопствена реалност, нивниот сопствен сон. Кога ќе бидеш имун на мислењата и дејствата на другите, нема да бидеш жртва на непотребно страдање.

-Најди храброст да прашуваш прашања и да го изразуваш она што навистина го сакаш. Комуницирај со другите најјасно што можеш за да се избегнат недоразбирања, драматизирање и тага. Само со еден договор, може комплетно да го измениш својот живот.

-Твојот максимум ќе се менува од миг во миг, ќе биде различен кога си здрав, од оној кога си болен. Под било какви околности, едноставно делувај најдобро што можеш, па ќе избегнеш самоосудување, малтретирање на себе си, и жалење (каење).

 

[HornySensei]

Не да не можеш, немаш ни потреба да го победиш мозокот, зошто таа битка никој не ја добил, а тие што упорно се обидувале... мхк... ај да не спомнувам.

Мемориите и емоциите се најстрашниот кафез на индивидуалната слобода. Кој ќе научи да не реагира премногу емотивно на надворешните дразби, тој го има клучот на среќата.

Спокојството во душата е најголема цел на секого. Избегавање на луѓето кои шират негативна енергија и бавење со креативни работи. Човекот кој си ги троши нервите за други, се мрази себе си.

Едит: претпоставував на кој мислиш.

--- надополнето ---

Во случај да не ја имаш прочитано Четирите договори од Руиз... ти препорачувам. Стотина страни се, ама бесконечни.

Основното:

Неам што друго да кажам освен фала многу, ме потсети за што навистина стојам. Понекогаш мислам дека имам кристална аура која ги рефлектира другите бои и ме тера да ја заборавам мојата внатрешност... И пак, фала. Знам сеа што треба да правам.

 

[Bibo]

Епа вака, ми се дешава ненормална ствар, колку поише несакам да станам како човекот што највеќе го мразам толку повеќе целиот мој живот се претвара во сличен на неговиот и почнувам да ги сваќам сите негови дејствија во животот и начинот за размислување. не го сакам ова, но незнам ни како да го променам, не ни сакам да размислувам, премногу ми е голема фрката што ми се дешава сега во глава, несакам животот да ми тече по овој пат...

незнам што повеќе да напишам но незнам ни зашто го пишувам ова, ваљда да се испукам само негде, ма све у курац

Леле немогуче, немаш појма колку исто се осеќам и комплетно те сфаќам! :/ Али незнам што е чаре за нас

 

[~~РубинРед~~]

Шо се замараш?не ми е јасно?живеј си го животот како што сакаш,не барај причини за тоа зошто си згрешила,кај си згрешила.Ова е нормален период во твојот живот.Не си еднинствен/а на кого се случува ова.
Не знаеш како ке завршиш,тоа никој не го знае,остави ги работите сами по себе да си течат.Побарај подршка од твоите родители или пријатели,тие подобро те познаваат отколку ние овде.Знам дека ке се потрудат да ти помогнат колку што можат.
Кој е тој човек што го мразиш?како завршил?Гледам татко ти,родители сепак,живееле во сосема друго време,нема потреба да го мразиш,тој е човекот кој те храни и ти дава покрив над глава а ти му вака вракаш.

 

[831]

Тоа е татко ми. Порано ги мрзев, најнегативно ги критикував сите негови постапки и начини на дејствување, но сега мислам дека на некој начин почнувам да го сваќам, бидејки ми се дешаваат ствари кои ме потикнуваат да направам работи кој ќе ме донесат до истиот резултат до кој што е и он...

Мене уште ми е одбивен и не можам да го сварам...разбирам дека толку можи и толку му фаќа акалот тоа ми е пљус (разбирањето, мора да има некој што разбира и добива киселини во желудник) за да на моменти не изгубам контрола и да го измлатам квалитетно ама разбирам дека ќе биди џабе. Од ден на ден се повеќе ми се расипува желудникот од помислата дека нема каде да одам освен на улица ако сакам да се дистанцирам...ете се испукав и јас, има уште многу ама ме мрзи да пишувам

 

[Пепси_]

Ах... застарен старомодни родители па не сум имал само јас ?! Колку само ме нервират исто и татко ми ама и јас како растам се како него некои работи ги правам wtf? А уште по трагично кај мене е што ме кочат да се развивам едноставно толку им фаќа што се вели мислат дека уште е во турско тоа време па имаат блокажа во главата.... за многу работи тие ме кочат ама одма барам начин да го завршам тоа сам без нивната помош оти не ја даваат/не можат. Не сакам да бидам застарен како нив ама мора тоа "скришно" некои работи да ги правам оти не бива инаку не сваќаат дека тоа во светот одамна се праве И јас се испукав..... а лек е што повеќе ако можете да се ставите на дистанца од нив и сами да си терате. благодарамчаопријатно кафето беше горко ама изоди....