E
emission
Гостин
Јас сум апсолутно ЗА, во официјални институции да се зборува стандарден Македонски максимално каде што е можно. Во училиштата треба да е 100 проценти без исклучок. Во банка ако ти дојде некоја постара бабичка од Берово попрактично е да и одговориш на Штипски отколку литературно. Постарите генерации многу србизми ги сметаат за стандарден јазик а после осамостојувањето помладите генерации многу подобро знаат да зборуваат, пишуваат на литературен Македонски, барем до пред неколку години беше така. Меѓутоа не може некој искомплексирани типови што имаат ограничен речник и уживаат да јадат трици да ми кажува на улица како да зборувам во Скопје, макар и 30 години да живеам таму притоа свесно избегнувајќи да искоментираат зошто на аеродром, банка, или државна институција не им пречи што има луѓе што едвај го познаваат македонскиот јазик. На мене тиквари што секој пост го искористуваат за да се фалат колку биле шетани и се претставуваат како носители на некаков затворен тип на култура не ми се никаков показател за типичен скопјанец и нивното мислење го множам со нула. И денешниот Скопски е различен од тој пред 50 години, многу странски зборови има примено денешниот скопски дијалект, треба ли постарите да кажуваат на помладите дека не знаат да зборуваат.Се согласувам. Ако сме на кафе.
Ама ако правиме официјален разговор, не се согласувам.
Сметководителот мој е од едно гратче, источно, и многу ми смета кога зборуваме за работа, а тој дрдори на дијалект. Јас не му зборувам на него скопски, туку литературно.
Не е проблем некој да не знае скопски. Проблем е да не знае литературно. Тоа би значело дека е неписмен.
И сега, јас наместо набрзина да завршам со него, јас се влечкам бар уште пола саат повеќе, од што го прашувам што сакал да каже. Се извинувам многу, ама не гледам ни една причина да знам некој дијалект, освен ако не живеам во градот во кој се зборува на тој дијалект.
После некое време, престанав да реагирам, и сфати дека мора литературно да зборува. Не сум му јас ништо крива, и нема потреба да ме малтретира со неговиот дијалект.
Кога си пиеме кафенце, немам проблем. Ама кога треба да работиме, имам.
И ич не се осеќам како дебил.
И вака, читајќи ми го постов, ќе приметиш колку зборови што ги употребувам не се македонски.
Да, тоа е мојот дијалект. И си го сакам.
Ама не го употребувам секаде.