Џ
ЏинЏер
Гостин
Како мала многу се плашев од темница. Потоа како што растев стравот постепено се намали, се до пред 2-3 години кога поради едно непријатно искуство повторно се појави и сега не можам да замислам да се најдам ноќе сама надвор од дома (инаку се дешава да останам сама дома ноќно време, но тогаш не чувствувам страв туку само некаква напнатост). Немам појма од што конкретно се плашам (не верувам во некои натприродни сили или суштества што демнат во ноќта), но избегнувам да се најдам сама надвор во темница, освен кога морам.