Љубовта е давање на се што е толку чисто,толку искрено и нежно.давање на срцето, она кое не бара ништо назад, но среќно е со она што му е дадено,тоа за него е најголемиот благослов.тоа срце среќно е зашто знае дека дало се за среќата на едно друго,единствено,срце чисто како водните лилјани во пролет.како кога знам дека само со него јас сум жива, и не ми треба ништо друго, во неговите очи јас гледам се што сакам,се за што се грижам,колку само никогаш не можам да се грижам помалку,да го сакам помалку тоа срце,и мојот глас да не може да престане да шепоти нежно благодарам за оние раце кои го држат нежно, како кога знам дека нема ништо што моето срце не би направило за неговата среќа,за нејзе јас живеам и дишам.поради тие бели крилја околу мене јас најсилно верувам,во мојот силен Ангел најсилно верувам.