Деца, не паметите на времето кога имаше факултети само во Скопје и тогаш на вашите родители не им пречеше да земаат по некоја марка плус за кирија, кога на тогашните скопски фраери не им пречеа “провинцијалките“, кои благодарение на тогаш подобрите услови им носеа разноразни производи со поздрав од сватовите, а во меѓувреме кога ќе се продадеше нешто од тој имот се купуваше станче плус, да се најди догодина за изнајмување за ние провинцијалците да има кај да седиме дури студираме.
Башка јас бев на работа во Скопје, па се вратив во Битола, сепак не се парите се во животот. Иако се вратив за помала плата воочив дека некои работи нема да можам да ги купам со парите што ги заработував во Скопје, па им реков чао на плановите дека еден ден ќе ги носам децата подалеку од Претор или Асамати, за разлика од мои колеги (небитно дали родум или доселени во Скопје) кои ми покажуваат слики од нивните одмори по разни монденски местенца. Фала богу што имаме за интернет, поефтин тука е, па ќе им ги покажам на Гугл Мапс и на ЈуТуб.
Деца, не е идеата да преживуваме, туку сите се стремиме на добар живот на нашите фамилии, така да не кукајте дека некој ви ги зема работите за помалку плата, туку потрудете се да си ја работите работата за да работодавецот не го интересира колку ве плаќа.