Роден у Гостиварска болница, шетан по гостиварски улици. Глуп копиљ кој што збираше албуми со сликички од светски првенства како лудак, покорник на реметење на јавниот ред и мир иако ретко кога самиот го прави тоа, бунтовник без причина. Школо завршено со и без проблеми.
Од прво до осмо одделение сите петки, па онда гимназија фатија бурни времиња и иако со петки, по 200 неоправдани имав у свидетелство.
Животот ме научил многу, а најважното од сите поуки е тоа дека имаме само еден живот и дека секој ден треба да тренираш насмевка и правење себеси среќен оти ретко кој друг би ти го направил тоа.
Среќно оженет и уште посреќно швалерисан, со мала доза на етички проблеми.
Сака талијанска кујна, а обожава црнки и азијатки.
Сонови ноќе не гледам, ама затоа пак денски ептен. Ме реферираат како Дејвокер, нешто као Блејд.
а бе, има уште многу, ама ај колку за почеток.
после тоа решив да се оддадам на кујунџискиот занает, ама баба ми рече дека е срамота у град сељак да се праам па тргнав у средно.. у средно.. така.. добро беше.. т.е. супер беше.. у Орце.. и ете така сеа сум на рехабилитација од дување лепак..
во Загреб, Хрватска. Од '92 преселен во Скопје. Завршив основно и средно во Скопје. Се запишав на факултет во Битола, полесна програма, а и башка друг град, без моите, нема кој да ми тапани секое сабајле кога да станам зашто да станам и зашто да станам. Снаодлив. Нудам помош на сите кои ќе побараат, а јас не ја барам таа помош од некој и незнам зашто, мислам дека ќе се снајдам и ќе си помогнам сам. 
... и за верувањето не сум многу далеку ... луѓе на прсти.