Чудно е како овие приватњаците се сите експерти за психоанализи.
Еве да пробам една и јас, може?
Вие (приватњаците и ванаби, како тебе н.з.) имате потреба да се јачате сами пред себе дека сте направиле добар избор. Дека и кај вас е тешко, дека кај вас е 4 пати подобро и дека на државните све, ама све е срање.
И на крај ќе се удавите во, буквално, срањата што ги постирате.
Прво ти викаш дека АПСОЛУТНО нема никаква теорија да се иде под 50/100 за оценка на испит. Fail.
После колегата маус вика дека за работа не е битно кај си завршил. Да отвореше весник и да прочиташе некој оглас, ќе видеше и делови со "Дипломирани економисти, освен од ФОН". Или дека во банките (лично искуство) не преферираат од приватни. Чкртни тоа "не преферираат", мразат. Fail.
После ти ми викаш дека на приватните професорите држеле норма, биле поштени и најјаки у свет. Ја имав среќата да ми предава Александар Николовски во прва. Предаде - ништо. Доаѓаше - пијан. Колоквиумот - најлесен тест во живот, решен за 5 мин и бодови 20/20. Да, полесен и од оној тест во прво, со цртање букви. Fail.
И нормално, кога цел муабет ви е еден тежок fail (предтоа популарно наречен game over), нормално дека ќе се свртиш кон нешто лично - лечиме комплекси зашто немаме пари. И не е ни чудно, после цело зборење на памет.
Само е иронично, пошто доаѓа од човек која завчера ја отвори темата "Сакам да студирам на приватен, ама немам пари".
Никогаш не бил проблемот некој да студира на приватен. Проблемот е кога пропаднати фаци и типови кои се запишале таму зашто немале просек или не успеале на државните, почнуваат да солат памет на цел свет.
И знаеш што е најинтересното на цел свет?
Што всушност вие верувате во работите кои ги постирате.
Ignorance is a bliss.
Се надевам дека се доближив малце до приватњачкото ниво на психо-анализа.