Русија постојано негира дека води агресивна војна против Украина, тврдејќи дека ова е специјална воена операција за демилитаризација на Украина. Секој напад врз цивилна инфраструктура Русија го отфрла како „украинска пропаганда“ или инсценирано од Западот. Но, фактите од теренот укажуваат на масовни цивилни жртви и разорена инфраструктура.
Иако официјалните бројки за загуби од страна на Русија се држат во тајност, според западните разузнавачки агенции, руските загуби во човечки и воен капацитет се значителни. Проценките велат дека има десетици илјади загинати војници, стотици уништени тенкови и други воени возила, како и значителни загуби во воената авијација.
Историски, Русија не успеала да ги заштити или задржи своите сојузници кога тие се соочувале со криза. Еве неколку примери:
Југославија
Русија ја поддржуваше Србија за време на распадот на Југославија, но не успеа да спречи НАТО да интервенира во 1999 година за време на Косовската криза. На крај, Русија само немо ја набљудуваше бомбардирањето на Србија.
Либија
За време на кризата во Либија и соборувањето на Моамер Гадафи, Русија формално ја осуди НАТО интервенцијата, но не направи ништо значајно за да го заштити својот долгогодишен сојузник
Сирија
Иако Русија директно се вмеша за да го спаси режимот на Асад, долгогодишниот сојузник, тие не го заштитија во целост. Сирија останува длабоко поделена, со значително турско и американско влијание во различни региони.
Денешниот руски конфликт со Украина дополнително ја изолира Русија на меѓународната сцена. Дури и нејзините традиционални партнери како Индија и Кина, кои се дел од БРИКС, го одржуваат својот однос со Москва повеќе од прагматични, отколку од идеолошки причини. Ова покажува дека Русија сè повеќе губи кредибилитет како доверлив сојузник.
Во суштина, Русија постојано покажува неспособност да обезбеди долгорочна поддршка за своите партнери, што ја доведува во позиција на изолација и слабеење на нејзиното глобално влијание.
Тоа е тоа, реалноста е сурова..