- Член од
- 23 јуни 2008
- Мислења
- 4.002
- Поени од реакции
- 4.245
"Dans la maison" (aka "In the house")
Овој брилијантен француски филм со несекојдневна филмска приказна беше прикажуван пред неколку месеци на Синедејс, но ете поради повеќето филмови што ги гледав за овој не најдов баш и некое време, па се израдував кога видов дека го има на торенти. Преееедобар филм, од апсект на глума, режија, сценарио, ма апсолутно совршенство, режисер е Франсоа Озон, ми се чини дека ќе морам да изгледам уште некој филм од него.
Филмот започнува во една гимназија во Франција каде што професорот по француски јазик Жермен е тотално разочаран од образованието на денешните гимназијалци, и од нивната незаинтересираност кон литературата. Прегледувајќи ги есеите на тема „Како го поминав викендот“ и оценувајќи ги со катастрофални оцени, случајно наидува на еден интересен текст кој несомнено привлекува внимание кај него и кај неговата сопруга - продавач на уметнички дела, која редовно учествува во читањето на составите на учениците.
Она што го привлекува есејот на Клод кај Жермен е тоа што пишува со исклучителен стил, а и приказната му го привлекува вниманието. Клод пишува за својата опсесија кон една куќа, куќата на еден негов соученик и како постојано потајно ја нагледувал. Воедно тој е заинтересиран за тоа што се случува во куќата, како тие живеат, какви се нивните односи. Сакајќи да се вовлече внатре тој му понудува помош на неговиот соученик Рафа, за престојната писмена по математика. Среќен што конечно пронаоѓа добар пријател, Рафа се спријателува со Клод а и неговото семејство го засакува. Жермен ќе стане опсесивен од приказната на Клод, сакајќи од неговата приказна да направи роман тој ќе го натера да му носи продолженија на приказната. Но до каде може да оди опсесивноста на Клод кој семејството на неговиот соученик? Какви се мрачни тајни и какви сплетки ќе создаде?
Филмот остава простор за размислување, во текот на филмот ќе бидете сведоци на предобри ситуации од кои дефинитивно Жермен а и Клод ќе станат дел од целата оваа бркотница. Крајот е навистина исклучителен, мене бар ми се допадна премногу!
Highly recommended.
Овој брилијантен француски филм со несекојдневна филмска приказна беше прикажуван пред неколку месеци на Синедејс, но ете поради повеќето филмови што ги гледав за овој не најдов баш и некое време, па се израдував кога видов дека го има на торенти. Преееедобар филм, од апсект на глума, режија, сценарио, ма апсолутно совршенство, режисер е Франсоа Озон, ми се чини дека ќе морам да изгледам уште некој филм од него.
Филмот започнува во една гимназија во Франција каде што професорот по француски јазик Жермен е тотално разочаран од образованието на денешните гимназијалци, и од нивната незаинтересираност кон литературата. Прегледувајќи ги есеите на тема „Како го поминав викендот“ и оценувајќи ги со катастрофални оцени, случајно наидува на еден интересен текст кој несомнено привлекува внимание кај него и кај неговата сопруга - продавач на уметнички дела, која редовно учествува во читањето на составите на учениците.
Она што го привлекува есејот на Клод кај Жермен е тоа што пишува со исклучителен стил, а и приказната му го привлекува вниманието. Клод пишува за својата опсесија кон една куќа, куќата на еден негов соученик и како постојано потајно ја нагледувал. Воедно тој е заинтересиран за тоа што се случува во куќата, како тие живеат, какви се нивните односи. Сакајќи да се вовлече внатре тој му понудува помош на неговиот соученик Рафа, за престојната писмена по математика. Среќен што конечно пронаоѓа добар пријател, Рафа се спријателува со Клод а и неговото семејство го засакува. Жермен ќе стане опсесивен од приказната на Клод, сакајќи од неговата приказна да направи роман тој ќе го натера да му носи продолженија на приказната. Но до каде може да оди опсесивноста на Клод кој семејството на неговиот соученик? Какви се мрачни тајни и какви сплетки ќе создаде?
Филмот остава простор за размислување, во текот на филмот ќе бидете сведоци на предобри ситуации од кои дефинитивно Жермен а и Клод ќе станат дел од целата оваа бркотница. Крајот е навистина исклучителен, мене бар ми се допадна премногу!
Highly recommended.