“... Дека има и сега ' и ја, кажувеај, а за око 1274 ке говорим после....“
Ова Бугарче е крајно искомплексирано , па дури може да се каже дека е и очајно . Се возбуди на двогласникот “ ја “ кај сликата за победата на бугарскиот светец а српски крал “ Крал Милутин “ , без да искоментира фактот дека со векови го славеле српскиот крал Милутин , крал кој ги порази Тураните - Татарите , кој факт во комбинација со народните песни кои ги пееле неговите баби и во кој се опејува крал Марко , кој ист така војувал против Тураните - Турците , и песни во кој за Тураните - Татарите се употребува метафората “ Црни Татари“ , демек лоши , што може да биде нов момент во потрагата на неговиот идентитет . Он словенската азбука , словенскијот јазик - зборови , Бел - Град , ....... упорно и безсрамно се обидува да ги преименува во Турански - Бугарски , и тоа се во темата Туранизирање - Потурчување , што е многу симптоматична појава во односот кај бугарите кон Туранското воопшто .
