Секој што барем малку има сенс знае кој е ставот на надворешниот фактор, ама ако ние тоа го прифаќаме од каде тогаш ние имаме право да плукаме по Мицко и останати ?
Дали ставот на Мицко е за привремена и внатрешна употреба зависи колку ќе опстои на ставот или што ќе избоксува во следниве пазарења, мора летвата да се крене високо за да стигнеш до некој разумен договор, не може да се тргне со став на свиткана кичма и да очекуваш позитивен резултат.
Тоа што го критикувам Мицко, не значи дека плукам по Мицко.
Но она што е битно е следното; Македонија, од нејзиното „осамостојување„, на меѓународен план не покажа никаква моќ (а што би имала да покаже...), туку непрекинато практикува самопонижувачки „стил„ на однесување, особено кон соседите, и сега, тој „стил„, како востановен, не е можно да биде променет, особено не со гест од еден лик (мислам на Мицко), кој воопшто не се ни наоѓа на (политичка) позиција, од која барем би можел да дава какви-такви предлози.
Затоа велам дека предлогот од Мицко нема да биде прифатен од никого, понајмалку од ЕУ и од шќиповите, туку истиот тој предлог на Мицко му служи за „внатрешна употреба„, насочен пред се‘ кон неговите сопартијци па после и кон Македонците, кажан во стилот „Еве, ние сме проактивни и нема да виткаме кичма„...
