Опаѓачка линија на отпор во уметноста

[Љубовен Каскадер]

Што е уметност? Што било уметност? Што ќе биде уметноста за 10 години од сега?
Прашања на кои поединечно, и горе-доле ригидно треба да се одговори,
со цел темава да има некаква поента.


Да почнеме хронолошки.
Првите уметнички крикови на нашите праисториски предци настанале одамна пред Ристе,
всушност барем околу 40.000 до 8000 години пред неговото раѓање.
Мајмуноликите предци биле специјализирани во вештините на пештерска уметност
која веројатно може да се смета како челенџ на тогашното општо ниво на интелигенција.
Останати уметнички гранки биле некои предци на скулпторството,
односно рачна изработка на vague форми од коски, камен и потоа метал.

Развојот на технологијата придонел и до развој на материјалите кои
можеле да се користат при изработка на одредени дела.
Помеки материјали дозволувале поголема деталност при претставување на
идеите на авторите.


Првите форми на actual цивилизации како Египет и Месопотамија направиле многу битен breakthrough
во поглед на уметноста воведувајќи го на сцена системот на пишување.
Иако исторски дефинирано како економска потреба, пишувањето се развило во
уметнички концепт на раскажување.

Се пишувале епови, раскази, легенди и преданија кои дотогаш единствено можеле да бидат прекажувани од лице на лице.


Линијата на отпор растела и во другите аспекти. Луѓето граделе се покомплексни, поголеми и пограндиозни структури,
постојано предизвикувајќи ја човечката интелигенција.
Се кревале пирамиди, градини и цели градови кои биле симбол за тогашните
цивилизациски врвови.

Со опаѓањето на Римското Царство и како што човештвото навлегува во средновековието
се врти нова страна во историјата на уметноста и ќе трае скоро цел милениум.
Уште од старт, уметноста на целокупен план доживува масовна преродба и издигање на сосем нови нивоа низ многу земји.
Ренесансата ја револуционизира уметноста бидејќи ги отфрла црковните догматики во поглед на човечката грешна природа и претставува навраќање кон световниот живот, односно материјалното.

Модернизмот воден од либералниот дух на новото време е мајка родилка на разно разни –изми во уметноста. Дали уметноста како термин го има загубено своето архајско значење?
Секојдневно сме сведоци на се побизарни појави кои се дефинираат како уметност.
Депикцијата на голото човечко тело веќе не е предизвик првенствено бидејќи не е револуционерна побуда која доаѓа како одговор на догматски пранги.
Музиката оглупавува, бега во две дијаметрални спротивности – едната е онаа sweat drips from my balls “плитка” од која нејзиниот полубрат бега во бесконечните води на атоналноста.
Му се вдахнува живот на апстрактното и безсмисленото, се воздигнуваат дела кои сами по себе не се интелектуален предизвик за човекот туку суштествен каприц.


Се надевам дека нема темава да се претвори во еден голем патлак со натпис “за вкусови не се дискутира.”
Темата е во насловот, а тоа е прашањето дали уметноста го загуби секое епистемолошко значење во очите на модерното време и дали линијата на отпор се врати на ниво на нашите мајмунолики браќа од праисторијата?

 

[Смрт за зони и пајак воз.]

Не го разбрав смисолот на темава. „ Опаѓачка линија на отпор во уметноста “ не ми значи ништо. Можеби сакаш да кажеш „ Опаѓачка линија на отпор кон уметноста “, што би можело да се разбере дека уметноста е сега полесно достапна , од колку што била во минатото.
Те молам дообјасни!

 

[Љубовен Каскадер]

Не го разбрав смисолот на темава. „ Опаѓачка линија на отпор во уметноста “ не ми значи ништо. Можеби сакаш да кажеш „ Опаѓачка линија на отпор кон уметноста “, што би можело да се разбере дека уметноста е сега полесно достапна , од колку што била во минатото.
Те молам дообјасни!

Прашањето гласи: Дали константното проширување на дефиницијата за уметност ја прави уметноста лесна за креирање и дали со тоа воедно ја обесмислува бидејќи го анулира предизвикот во самото дефинирање на дело како уметничко?
Дали се навраќаме на стандардите на куп мајмуни кои се восхитувале на прости, генерични цртежи по пештерските ѕидови?
Дали падот на линија на отпор ја обезвреднува уметноста како животна сфера?

 

[Смрт за зони и пајак воз.]

Не согласувам дека денешниве уметнички дела или уметнички дејства се прости.
Не се согласувам дека мајмуните се восхитувале на „ прости “ цртежи
Всушност уметноста е врзана исклучиво за Човечкиот род. Колку што мене ми е познато Неандрталците и другите постари пра-луѓе немале уметички дела.
Во времето кога се нацртани цртежите во пештерата Ласко, за тогашните луѓе тие имале одредено значење. За нас, тие цртежи немаат такво значење. Ние денес ги доживуваме како уметнички дела
Гробниците во Долината на кралевите ( во Египет ), се осликани со дела кои требало на фараонот му го олеснат патувањето до вечниот живот. Се разбира ниту еден современ посетител не мисли дека на тој начин се стигнува до вечниот живот, но тие слики денес ги доживуваме како уметничко дело.
Современиот свет е преполн со уметнички дела. Еве примери: Секое шише за пиво или сок, секој весник или интернет страница, секое парче мебел или облека се уметнички дела.
Ако во иднина, по толку и толку години, некој човек гледа во денешно шише од пиво, тоа нема да го привлече да го купи, ( за што денес е наменет обликот и етикетата на шишето ). Тој ќе гледа уметничко дело кое за него нема употребна вредност.

 

[Љубовен Каскадер]

До ден денес постои дебата во врска со самата каузалност на артистичките восклици на луѓето во праисторијата.
Од една страна, многу археолози тврдат дека нивното создавање се должи на ритуалистички побуди,
некои потенцираат дека нивната појава е многу попрагматична и станува збор за историски записи
во врска со нивните подвизи итн. Сепак, научната фела смета дека овие луѓе ваквите дела ги сметале, горе-доле за "уметнички", иако самата дефиниција за уметност
во тие времиња несомнено била поразлична и попримитивна.

Иако според Египќаните такви грандиозни структури имале и практична примена,
растот во комплексноста на структурите говори за претенциозноста на владетелот низ неговите обиди
да се истакне себеси и неговите архитекти како врвни мајстори/уметници.

Токму и на тоа мислам. Денес, се е уметност. Секоја бесмислена шљаканица на платно, секоја рандом форма што изгледа
како силен магнет да прошол низ метален отпад и секоја дисхармонична низа звуци во очите на јавноста се претставува како уметност.
Нема предизвик да се направи. Нема предизвик ниту да се сфати, бидејќи нема што да се сфати.
И порано целата контемплација паѓаше на рамењата на публиката, но барем авторот приложуваше теза.
Денес авторот црта зелен круг и муштеријата е оставен сам на себе да создаде тема и истата да ја интерпретира.


ПС А дискусијава паралелно ме потсети на една епизда од "Луд, Збунет, Нормален"
во која Изет ја заборави Руди Чајавец правосмукалката кај хаусмајсторот во Уметничкото Училиште па истата по грешка ја ставија како експонат на изложба.

 

[Expecto Patronum]

Колку и да е нешто субјектовно уметноста, не можам да го сметам за уметничко дело нешто шо изгледа како и 5 годишно дете да може да го нацрта/направи. Самиот збор уметност доаѓа од зборот умее...Нешто што не може секој да го направи, а истовремено е естетски убаво и/или буди некакви чувства и емоции кај консументот. Барем јас така ја сфаќам.

 

[Смрт за зони и пајак воз.]

Уметноста[1] е човечка активност, производ на таа активност или идеја за истата, поврзана сосетилата, со емоциите и со интелектот.
http://mk.wikipedia.org/wiki/Уметност
Aко обликот на пивското шише, предизвикува да купиме од тој вид пиво - и тоа е уметност - ги предизвикала нашите сетила да го купиме токму тој вид пиво.

 

[Expecto Patronum]

Да се дополнам малку. Може ли некој да ми објасни што е генијалноста во ова и зошто сликава вреди милиони?

 

[Флеш]

Да се дополнам малку. Може ли некој да ми објасни што е генијалноста во ова и зошто сликава вреди милиони?

А оваа уметност е продадена за 3.8 милиони евра ... Одличен потег

 

[Љубовен Каскадер]

Уметноста[1] е човечка активност, производ на таа активност или идеја за истата, поврзана сосетилата, со емоциите и со интелектот.
http://mk.wikipedia.org/wiki/Уметност
Aко обликот на пивското шише, предизвикува да купиме од тој вид пиво - и тоа е уметност - ги предизвикала нашите сетила да го купиме токму тој вид пиво.

Тоа е многу опширна, сеопфатна дефиниција. Може да се каже дека нејзината универзалност ја прави редундантна бидејќи ако се може да биде декларирано како уметност, тогаш чуму изразот?
Од друга страна, The arts represent an outlet of human expression, usually influenced by culture, and driven by human creative impulse.
И сега прашањето на база на ова е, дали истото ниво на креативност е потребно да се создаде бела линија на сина позадина и
Мона Лиза?
И дали можеме туку така да еквивалентираме серија на шишиња пиво чија намена е исклучиво прагматична и Мислителот од Роден?

 

[Смрт за зони и пајак воз.]

И сега прашањето на база на ова е, дали истото ниво на креативност е потребно да се создаде бела линија на сина позадина и
Мона Лиза?
И дали можеме туку така да еквивалентираме серија на шишиња пиво чија намена е исклучиво прагматична и Мислителот од Роден?

Кој е колку креативен е релативен поим.
Роден го изработил Мислителот по нарачка
http://en.wikipedia.org/wiki/The_Thinker
Значи некој му нарачал: направи тоа и тоа и ќе ти платиме
Додека ја создавал скулптурата тој извршувал нарачка
Eве како својата нарачка ја извршил Роден

Во иста ситуација е дизајнерот на шише за пиво и тој извршува некаква задача која ја добил.
Еве како тој изработил

Еве друг можеби поочигледен пример:
Тулуз Лотрек изработувал плакати . Тие плакати се сега легенда, но кога ги изработувал нивната намена била иста каква што имаат и сите други плакати

 

[Љубовен Каскадер]

Кој е колку креативен е релативен поим.
Роден го изработил Мислителот по нарачка
http://en.wikipedia.org/wiki/The_Thinker
Значи некој му нарачал: направи тоа и тоа и ќе ти платиме
Додека ја создавал скулптурата тој извршувал нарачка
Eве како својата нарачка ја извршил Роден

Во иста ситуација е дизајнерот на шише за пиво и тој извршува некаква задача која ја добил.
Еве како тој изработил

Еве друг можеби поочигледен пример:
Тулуз Лотрек изработувал плакати . Тие плакати се сега легенда, но кога ги изработувал нивната намена била иста каква што имаат и сите други плакати

Креативноста сама по себе не можеме да ја измериме, но можеме да оцениме нејзино влијание низ делата на уметникот
во обид да ја објективизираме и квантизираме.
Можеме низ низа аспекти да ги диференцираме творештвата на уметниците како бројност,
комплексност, импакт и така натаму.
Кога би ги ставиле на кантар Моцарт и Џастин Бибер, ликот и делото на Моцарт секогаш ќе биде
светлосни години пред тоа што го прави Бибер.
Тука повторно ќе напоменам дека станува збор за објективни артистички концепти.
Разликата меѓу мислителот и шишето се наоѓа во тоа дека Мислителот, кој иако бил дел од голема уметничка репрезентација
која конзистирала од многу дела, самиот порив за нејзино создавање бил уметнички.
Шишињата и постерите како уметност ќе бидат нус продукти,
вонбрачни деца произлезени од тоа опаѓање на линијата на отпор при кое
дефиницијата за уметност се задушува во обидите на секојдневниот човек
да се претстави како нејзин пионер.
Точно е дека низ историјата; еве пример да ги земеме пирамидите, значи имало дела кои имале своја практична примена
ама самата архитектура уште одамна е дефинирана како уметничка гранка додека денес
таа дуалност е загубена и тие единствено се уметнички дела.
И постерите се еден од тие феномени и никој не ја занемарува работата вложена во нивното создавање ниту пак станува збор
за тоа дали воопшто тие имаат поента.
Секако дека имаат.

 

[Смрт за зони и пајак воз.]

Креативноста сама по себе не можеме да ја измериме, но можеме да оцениме нејзино влијание низ делата на уметникот
во обид да ја објективизираме и квантизираме.
Можеме низ низа аспекти да ги диференцираме творештвата на уметниците како бројност,
комплексност, импакт и така натаму.
Кога би ги ставиле на кантар Моцарт и Џастин Бибер, ликот и делото на Моцарт секогаш ќе биде
светлосни години пред тоа што го прави Бибер.
Тука повторно ќе напоменам дека станува збор за објективни артистички концепти.

Најнапред да кажам дека дискусијава на оваа тема станува интересна, мислам дека со ова се согласуваат сите кои ја следат
Да видиме што се тоа „ објективни артистички концепти “
И јас размислував за Моцарт. Ајде да го споредиме Моцарт, но не со Џастин Бибер, туку со Антонио Салиери.
http://en.wikipedia.org/wiki/Antonio_Salieri
За време на својот живот Салиери бил неспоредливо побогат, поуспешен, поценет во се по, по, по..... од Моцарт.
Нешто повеќе од два века не делат од времето на Моцарт и Салиери. А денес за Моцарт секој знае, а за Салиери многу ретко. И ако го знае, го знае по проблемите што му ги правел на Моцарт
Послушај кратка нумера од Моцарт и кратка нумера од Салиери ( траат по една минута )
http://www.youtube.com/watch?v=lcB0G4HNkdw
http://www.youtube.com/watch?v=iOD9mj0_O54
и кои се тие „ објективни артистички концепти “

 

[Erich Zann]

Некои работи си идат со самото време. Еве јас во моментов сакам дури и со глава да тврдам дека Godspeed You Black Emperor! за неколку децении ќе бидат Дорси на своето време. Само ете во моментов се погаѓа и е најзастапена помислата дека во денешно време не постои квалитетна музика, или доколку постои со ништо не може да се спореди како онаа во минатото. Плус тука можеме комотно да го вметниме и системот на уредување како еден од условите, ете онака ми текна во моментов, како услов кој ја канализира уметноста која на крај скоро секогаш се поврзува со парите и материјалната добивка. Уметникот во денешно време повеќе се оптоварува со тоа што ќе биде способен народот да восприми, па тек потем и со имагинацијата и слободата со која располага. Од старт ги има со себе насоките кои секако му постануваат граници во дејствувањето. Фалат некои фрикови. Обично фриковите газеле по маргините на општеството и ретко кој од прва ги разбирал за да ја сфати тежината на она што го творат. Тек потоа идела до израз нивната замисла и тежина која ја оставиле.

Дури и за момент помислувам дека се зададени сите елементи на било која уметност. Единствено што останува е играта со тие елементи, експериментирањето, комбинацијата која на крај треба да вроди нешто ново, интересно, дотогаш невидено.

Светот е геј место за живеење, отсекогаш и бил, али во денешно време е апла геј.

 

[mar30]

bila e i ke bide zbir na poveke nauki kako matematika fizika i sl.