Кога се родила мајка ми, нејзината кума решила да и даде име коешто не го сакале моите дедо и баба. Кумата не попуштала, дедото и бабата не попуштале исто така.
На крај, смениле кум.
Наместо да ја смениме резолуцијата, што би дошло до нејзино прекршување од наша страна, најмудро е да го смениме кумот и да го оставиме детето да порасне за да може самото да си одбере момент кога ќе биде официјално крстено.
Поентата ми беше во тоа што ние можеме да ја оставиме сегашната ситуација којашто би ни помогнала да ги оствариме нашите евроатлантски приоритети. Кога тоа ќе биде постигнато, можеме да правиме што ни душа сака а Грција не може, според Лисабонскиот договор од 1993 и според оној од Копенхаген, да не воспостави дипломатски односи со земја којашто е веќе во Европа. Патем, според договорот од Мастрихт, листата на услови коишто треба да бидат исполнети за влез во Европа е јасна како нашето библиско сонце и Европскиот Парламент не смее да вади услови од гз или од ракав. Нато - исто така!!! Референцата е “име“ во очите на Европа, прифатена од Грција, и како таква не може да биде услов за влегување во Европа бидејќи ќе биде отфрлена од инстанцата којашто се изјаснува за проширување - Европскиот парламент и Советот на Европа. Условите се дефинирани, за секое вето мора да има образложение и оправдување - во спротивно, Советот на Европа ја отфрла одлуката и започнува ново гласање. :wink: За Нато - не знам како е точно.
Има многу “мудреци“ коишто млатат празна слама и што се чукаат по гради ама нема ниту еден којшто има муда да го отвори под-шпилот за да види со какви карти може да игра. Почнувајќи од “политичарите“...
Според тоа, и јас сум за двојна формула и за “привремена“ резолуција а уште повеќе сум за да се фатат за работа сите неписмени коишто треба да играат со тие “карти“. И не само тоа : да ја одиграат партијата до крај а не да избегаат како пички под кошула или да свикуваат некакви седници на коишто ќе се “договара“ било што. Политичарот владее - не се двоуми : донесува одлуки за коишто е избран а не прави ниту еден “компромис“.
Ајде доста беше за денес со името.