Не се согласувам. Не е само до муабетот за етикетирање. Зошто па да мора да зборува за тоа или да одговара на такви прашања?
Јас на пример, на форумот сум долго време, па речиси никогаш не пишувам во тие теми, затоа што сметам дека нема зошто да разговарам на таа тема, тоа е интима и не мора да се споделува со секој, макар и најблизок.
Точно дека не мора. Види, форумот не е разговор со најблиски, туку со луѓе кои немаш поим кои се.
Но, не е прашањето да споделуваш интимни моменти со пријателите, туку цврстото негирање на некоја вистина. Односно - тоа е веќе лажење. Кога со некого не сакаш да зборуваш за нешто, велиш дека не сакаш да зборуваш, а не одрекуваш или потврдуваш.
Кога негираш, а е вистина, во суштина ,,се браниш,, себеси. Само во овој случај, немаш од што да се браниш, можеби од фантомскиот ,,морал,,.
--- надополнето: 15 декември 2011 во 00:54 ---
Да дојде некој нормален дечко со рак (нели по одреден период им опаѓа косата) и сака да се запознае со вас а притоа одма ви признае дека има рак дали ќе го одебите или ? (искрени одговори жити се без правење светци). ty
Што подразбираш прво под нормален?
Физички нормален во случајов - не е.
Инаку, ако сме на ,,почеток,, односно дознаам за тоа првите неколку недели, ќе го оставам. Ако сум веќе во врска со него, и се разболе, нормално нема да го оставам. А ако бил болен (и знаел дека е) кога почнал со мене, а поминале месеци и месеци и не ми кажал, ќе го оставам без око да ми трепне. Не зошто е болен, туку зошто ме лажел, и тоа за работа за која не смееш да ги лажеш оние кои ги сметаш за блиски и ги сакаш.
--- надополнето: 15 декември 2011 во 00:55 ---
Згоден или интелегентен?
Кој би одбрале?
Интелигентен, но да не биде ни грдосија во движење.
--- надополнето: 15 декември 2011 во 00:56 ---
Како се чувствувате кога некое момче ви каже дека сака да направите пауза во врската?
Не признавам ,,паузи,,. За мене пауза значи крај, и откако ќе го изговори тоа, готово е.
--- надополнето: 15 декември 2011 во 01:00 ---
Ахм, не се изјаснив доволно добро. Но што ако во текот на неделата си се гледате си излегувате на на прошетка / кафе / знаеш секојдневни работи, се тип топ...но кога ќе дојде сабота и наеднаш ОП не му се излегува. Дали се толку важни саботните вечери што не сака да ги помине со вас и ќе се цитирам горе тоа во заграда што го напишав "(а треба да сте со вашите другаарки на исто место)" и со вашето друштво, за да ја дадеш истата пресуда како во последниот коментар?
Зависи колку е долга врската.
Ако е на почеток, прво што ќе ми падне на памет е дека не му одговара моето друштво, зошто не ме избегнува мене (се гледа со мене преку недела) а кога ќе дојде момент да бидеме со нив, не сака да дојде. Ќе се обидам да сфатам што му е проблемот со нив, ако одбива да разговара, веројатно засекогаш ќе завршиме. Никогаш не сум молела некого да ми каже каков проблем има, ако му се кажува, ќе го решиме проблемот, ако му се ќути, нек најде некоја друга што ќе си ќутат. Јас сум таква, ако ми смета нешто кажувам и барам решение, а инаетење и мољакање не е нешто што можам да толерирам.
Ако подолго сме заедно, еве пример со дечко ми сум долго, и почне така да се однесува, пак ќе го прашам што му е проблемот, и исто, или ќе зборува, или ќе почне да се однесува како што треба. До сега не сум била во ситуација да треба да му влечам зборови од уста, слободно си кажува ако некој од моето друштво не му одговара, и едноставно - не го ни терам да излегува со таа личност.
--- надополнето: 15 декември 2011 во 01:01 ---
Едноставно цела недела заедно и му пукнало филм да ја гледа сака малце онака лабаво да искулира без никој да го замара за искачање и слично, да му ѕвони телефон итн итн.
Да имам дечко кој сака да се одмори од мене???????
НЕ НЕ НЕ и НЕ.