Секој знае да подлажне понекогаш. Зависи за што лажеш и дали е битна работа или не.
Ако на пример си глеал вчера филм, а женска ти сака да поминувате многу време на фб заедно, боље е да и кажеш дека тие 2 саата вчера си спиел... Не мења ништо и да и кажеш дека си глеал филм, нема да раскинете, само ќе поминеш 1 саат во непотребни расправии за тоа дали е добро толку да глеаш филмови и дека треба блаблабла....
Бели лаги се викаат тоа и никому не шкодат. Нејзиното сознание за тоа дали вчера си играл дота/си спиел/си ручал/си глеал филм тие два саати нема премногу да промени во врската.
Од друга страна, ако ја вараш, ако индиректно некако ја повредиш, а си свесен за тоа или ако боледуваш од СИДА
, ондак треба да разговарате за истото и такви ствари кои имаат влијание на тебе, на нејзе и на врската, важни се и не треба да се лаже за нив.
Бар тоа е мојот став. Секако, според тоа што го знам и верувам, во секој брак постојат ситни искривувања на некои ствари за да се избегнат кавги и расправии за ситници. На крај краева, никој не е обврзан да дава рапорт на никого ако нејќе. Правото за лажење е задржано се додека лажењето не почнува да доведува до штети кои се видливи (алкохолизам, коцкање, женкарење).
Патолошко лажење И патолошко кажување на вистината не се у реду.