Смртноста можеби и не е толку проблем, колку што е импактот на вирусов врз економијата и економските текови во државата. Цели индустрии и сектори се парализирани.
Реално, колку време може да си дозволиме ваква полуколабирана состојба? Недела, две, месец!? Што ако се развлече епидемијата со месеци, години!? Рачунај има семејства кои живеат од една плата, од еден семеен бизнис кој моментално е парализиран.
И што е најсмешно, клошариве на државна цицка се ситат дека газдите немало профит да прават, игнорирајќи го фактот дека приватниот сектор е моторот на државата. Ако приватниот сектор не генерира профит, нема ни цицката од која цицаат да е полна. Да не праиме муабет за работниците кои ќе останат на улица или со намалени плати.