Во текот на изминативе две-три години се повеќе ми се стеснуваше кругот на луѓе во кој имав максимална доверба.Многу е непријатно чувството кога на некого постојано си посветен и му веруваш,за на крај да сфатиш дека време наназад нема реципроцитет. Сега на една рака можам да ги набројам тие кои ја заслужиле мојата доверба вклучувајќи ги и моите најблиски дома. Битно ми е да знам дека им верувам затоа што ме окуражува помислата дека секогаш можам да споделам со некој нешто што знам дека нема да излезе од таму...ми докажале, што според мене е најбитно што не останало само на празен муабет затоа и заслужно останале тука.Не викам дека не може нешто да се смени гаранција немам,времето ќе покаже,но сепак искуствата ме научиле да бирам и да внимавам.
