Ми фали се.Значи се ми фали...мислам дека ќе полудам на моменти.Колку и да се обидувам да бидам стабилна,да ги оценам работите....некогаш неможам да ги сфатам моите родители.
Животот во лето комплетно ми се променува.Неможам да поднесам ни еден миг кој го живеам,ми се гади од се...дури понекогаш и од самата себе.Живеам во село во близина на градот.Не дека го мразам селото,родителите воопшто не ми изгледаат дека се заостанати,само шо на моменти помислувам дека мајка ми полудена е од работа,а татко ми е сличен на неа.
Апсолутно во секој поглед ги сфајќам.Имав можност да одам на одмор 2 дена со едни пријатели,не ме пушти мајка ми немала пари(а знам дека има,сега брзо му купи веспа на брат ми мал бил неможел кола да тера,ајде веспа).ОК тоа ја сфатив треба да штеди ќе одам на факултет,на факултет не кај шо сакам јас во друг град,туку тука кај нас,немала пари за на друго место.Ок и тоа.
Фала му на Господ 19 год. имам па и јас сакам да излезам со друштво на кафе,таа постојано вика и вика да не трошам...Кога беа полагањата за матура многу сум истрошила,а неопходно беше...Јас за неа постојано трошам...Ми иди да си заминам и никогаш повејќе да не се вратам,макар и да питам цел живот.Сега вечерва едни роднини има кај нас дојдени се и му викам на татко ми ај да излезам со другарка ми д апојдиме со нив,да не трошиме за пат ете помалку малце да прошетаме...Ми вика ти сабајле имаш на ум дека треба во 4 да станиш за на тутун......Леле......Ми пука мозоков од глупости.По цел ден ги слушамм и ги трпам како зборуваат за тие нивни глупи планови и незнам што,работам што ќе ми речат и една вечер сакам да излезам и и тоа неможи.Незнам....Многу пати сум се обидела да му објаснам на двајцата дека овие деца тука во селото се ок за мене,ама сакам да излегувам во градот,глупи ми се...неезнам,некултурни,неможам да ги објаснам какви неподносливи ми се
Тие двајцата не го сфајќаат тоа.Глупо ми е по цел ден затворена дома и овде в село.Незнам дали јас негативно ги имам сфатено работиве или мајка ми и татко ми се тие кои грешат.