ficdogg
221b
- Член од
- 29 септември 2008
- Мислења
- 1.105
- Поени од реакции
- 699
@alekso.mk
Со коментариве покажуваш само дека немаш самодоверба во себе, ниту храброст да сакаш некого, вистински да сакаш.
Вистински да сакаш некого, значи целосно да се отвориш кон таа личност и не да очекуваш, туку да се надеваш дека и таа така се чувствува кон тебе. Да се отвориш целосно, иако во поаздината на умот знаеш дека, безразлика колку е мала шансата, сепак пости, и дека таа личност ќе може да те повреди повеќе од било што на светот, но сепак да го направиш тој чекор.
Во реалноста тоа е она што го сакаме од партнерот, некој кој не знае, вистински не знае. Некој кој ни ги знае најмрачните мисли и моменти, и сепак одлучил дека сака да го помине животот заедно со нас.
Со коментариве покажуваш дека и самиот мислиш дека не заслужуваш или не си достоен или вреден некој вистински тебе да те сака, и мислиш дека единствен начин да задржиш некого во животот е да го врзеш со лисици за радијатор. Таква "љубов" никогаш нема да те исполни ниту тебе ниту партнерката. Неможеш вистински да сакаш некого, а во исто време да не му веруваш.
он топик
Мое мислење е дека луѓето многу се плашат од болка, без разлика каква, од каде доаѓа или колку силна е, стравот е тука.
Но болката е дел од животот, и ни дава контраст за добрите моменти и чувства. Треба да се прифати дека болката е дел од животот и дека ако константно бегаме од неа ќе живееме монотон и едноличен живот, без шанса да чувствуваме нешто добро затоа што ќе ја избегнуваме секоја шанса каде што има барем и малку простор дека резултатот ќе боли.
Ваквиот страв е најзастапен во љубовта, односно во потрагата по неа.
Ако сретнете некој кој мислите дека би можел да ве направи среќен и обратно, дајте му/и шанса. Ако врската успее одлично, сите среќни. Ако не успее, не е крај на светот, и на кажува ништо за вас. Врската не завршила затоа што вие сте лоша личност или партнерот е лош, туку едноставно не сте биле компатибилни еден за друг. Не значи дека затоа што некоја врска завршила дека не заслужувате да бидете сакани или никој не заслужува да биде сакан од вас.
Нема единствена и конкретна дефиниција за тоа "како изгледа една нормална врска". Зборот 'нормална' е релативен поим, така да кога ќе најдеш партнер кој размислува слично на тебе, врската ќе биде нормална за двајцата. Социалните и културните норми константно се менуваат, и многу фактори имаат влијание на тоа што е нормално за некого. Но целиот дејтинг процес е потрага по некој кој слично размислува како нас, некој кој ќе не исполнува.
Еден цитат што го прочитав пред некое време резонираше во мене за тоа што барам од партнерката.
"I don’t want a relationship, they hold you back. I want a bestfriend I can sleep with, make love to, hustle with, travel with, shop with, club with, and live with. I want a partner in crime, a life partner. Someone that I can laugh with and build with. Somebody that I can trust with my heart, my money, and my life. Somebody I’m not afraid to lose because I know they’ll always be there. Relationships just aren’t for me but a partnership, I’ll take that."
Со коментариве покажуваш само дека немаш самодоверба во себе, ниту храброст да сакаш некого, вистински да сакаш.
Вистински да сакаш некого, значи целосно да се отвориш кон таа личност и не да очекуваш, туку да се надеваш дека и таа така се чувствува кон тебе. Да се отвориш целосно, иако во поаздината на умот знаеш дека, безразлика колку е мала шансата, сепак пости, и дека таа личност ќе може да те повреди повеќе од било што на светот, но сепак да го направиш тој чекор.
Во реалноста тоа е она што го сакаме од партнерот, некој кој не знае, вистински не знае. Некој кој ни ги знае најмрачните мисли и моменти, и сепак одлучил дека сака да го помине животот заедно со нас.
Со коментариве покажуваш дека и самиот мислиш дека не заслужуваш или не си достоен или вреден некој вистински тебе да те сака, и мислиш дека единствен начин да задржиш некого во животот е да го врзеш со лисици за радијатор. Таква "љубов" никогаш нема да те исполни ниту тебе ниту партнерката. Неможеш вистински да сакаш некого, а во исто време да не му веруваш.
он топик
Мое мислење е дека луѓето многу се плашат од болка, без разлика каква, од каде доаѓа или колку силна е, стравот е тука.
Но болката е дел од животот, и ни дава контраст за добрите моменти и чувства. Треба да се прифати дека болката е дел од животот и дека ако константно бегаме од неа ќе живееме монотон и едноличен живот, без шанса да чувствуваме нешто добро затоа што ќе ја избегнуваме секоја шанса каде што има барем и малку простор дека резултатот ќе боли.
Ваквиот страв е најзастапен во љубовта, односно во потрагата по неа.
Ако сретнете некој кој мислите дека би можел да ве направи среќен и обратно, дајте му/и шанса. Ако врската успее одлично, сите среќни. Ако не успее, не е крај на светот, и на кажува ништо за вас. Врската не завршила затоа што вие сте лоша личност или партнерот е лош, туку едноставно не сте биле компатибилни еден за друг. Не значи дека затоа што некоја врска завршила дека не заслужувате да бидете сакани или никој не заслужува да биде сакан од вас.
Нема единствена и конкретна дефиниција за тоа "како изгледа една нормална врска". Зборот 'нормална' е релативен поим, така да кога ќе најдеш партнер кој размислува слично на тебе, врската ќе биде нормална за двајцата. Социалните и културните норми константно се менуваат, и многу фактори имаат влијание на тоа што е нормално за некого. Но целиот дејтинг процес е потрага по некој кој слично размислува како нас, некој кој ќе не исполнува.
Еден цитат што го прочитав пред некое време резонираше во мене за тоа што барам од партнерката.
"I don’t want a relationship, they hold you back. I want a bestfriend I can sleep with, make love to, hustle with, travel with, shop with, club with, and live with. I want a partner in crime, a life partner. Someone that I can laugh with and build with. Somebody that I can trust with my heart, my money, and my life. Somebody I’m not afraid to lose because I know they’ll always be there. Relationships just aren’t for me but a partnership, I’ll take that."
, a со вакви либерални ставови сигурно ке стигнеш еден ден, оти ке ти се качи на глава
