Да сте ми живи и здрави, да си се мажите и да родите здрави машки деца, па кога ќе им дојде време да имаат врски со девојки ако ви ја донесат Вики маалската ку... овај промискуитетна девојка и ви кажат "Мамо јас ја сакам неа" да им кажете "Немој сине да ја прашуваш што правела претходно, тоа само заостанати сељаци прават, и цело маало да ја топорел тоа тебе да не те интересира". Млади сте, трансферот од снаа во свекрва има чуда да ви направи во ставовите.
Тоа е уствари и одговорот на исконското прашање од каде извира таа вечна омраза на релација снаа-свекрва. Свекрвата како веќе искусно женско точно ги знае сите манипулации, емотивни уцени и останати жентурлации што снаата му ги прави на син и пошто истите тие она со години му ги прави на татко му и сите дечковци и мувоебачи пред него. Ама кога се работи за син и тогаш боли. Кога она ги правела тогаш е ок.
Аммм ноуп
Не е оттаму таа „омраза“, ако веќе бараш проблем во тој однос зошто е така, има неколку објаснувања, ќе напишам само за најчестите, кои пак исто така веќе се искоренуваат бидејќи живееме во поразлични времиња.
1. Во минатото, поретко денес, жената се вселувала кај мажот, односно неговите родители дома. Зависи, но во голема мера се случувало не само што треба на него да се навикне, туку и на неговите родители, а често и на негови баба и дедо. Ако има и брат/јатрва - и на нив. Ако има тој сестра - и на неа. Никому тоа не е лесно и сите некако сме живееле претходно, нели.
Па имаш проблем во судир на различни навики на живот - свекрвата веќе 30 години живее на одреден начин, снаата има други навики од дома и не ѝ одговараат свекрвините итн.
2. А ова се надоврзува на првото, во минатото, поретко денес, синовите се третираа како неспособни да се грижат за себе, па на 30 години уште мама им мачка(ше) лепче, им принесува(ше) на маса, им пере(ше), мислиш инвалид чува, а не возрасно дете. Кон ќерките немаа ист однос. Ќерките се оспособуваа за себегрижа далеку помлади. Со ова, оној период кога детето “се одбива од цицка“ кај мажите не постоеше, затоа што мајка им никогаш ги немаше одбиено, а тоа е многу, многу нездрава врска - ниту за неа е тоа нормално, уште помалку за него. Но, доаѓа невестата во приказната, мама сака да биде мама и се чувствува како да ѝ го крадат “детето“, а жената се осеќа како помалку важна/недоволно жена затоа што синот зависи од мислењето и желбите на мама. Наместо да земе со него да си ги реши проблемите, инфантилно и таа иде да се лути на свекрвата. Ако во приказнава додадеш и нејзините да се мешаат и на нив ова да им го пренесува, со среќа бракот, шодакажам.
3. Денес, каде што гледам несогласувања, или се поради ова погоре, а почесто е дека и синовите сами се оттргнуваат од тој мајндсет каде што се вечно дечиња, а мајка им нема добар брак или нема воопшто партнер па не знае што со себе кога ќе ѝ се “испразни гнездото“. Ова е многу реално и за сите родители, но подобро е да го доживеат порано, пред да им се мажат/женат децата, оти постои ризик ако малце помалку интелектуално се способни да сфатат што се случува, да ги сметаат зетот/снаата за натрапници кои им го украле детето.
Со други зборови, ако до вчера си живеел со мајка ти, ти перела гаќи и ти правела манџи, а утре наеднаш доаѓа снаа или се селиш да живееш со жена ти, девојка ти - нема да го поднесе тоа добро, најчесто, не секогаш. Затоа што таа грижа е природна и треба СВЕСТ за да престане на таков инфантилен начин да се грижи.
Ептен голема тема отвори, на која радо би да дискутирам до задутре, но ретко наидувам на родители кои сметам дека многу здраво се поставуваат кон возрасните деца, машки или женски. Кога ќе наидам, најчесто се тоа луѓе кои веќе имаат исполнет живот - надвор од возрасните деца.
И четврто - очекувања. Свекрвата очекува од снаата да ѝ слугува, снаата очекува од свекрвата обратно, рецимо да чува деца, финансиски да помага итн.
Очекувањата се мајка на разочарувањето. Не можеш да очекуваш од никој ништо, освен од тој/таа што си ги избрал за партнер.
