На мојот погреб зборувано фигуративно (никогаш нема да умрам), искрено не би сакал да се потресуваат.
Мене нема да ме погоди мојата смрт толку колку што ќе ме погоди да ги видам моите најблиски скршени.
Многу би се радувал доколку најблиските ме испоштуваат со најјаката журка во мое име

.
Во смисла го иживеа тоа што беше, го снајде тоа што секој може да го снајде.. во негова чест да си поминеме убаво време, бидејќи секогаш и си поминувавме така бла бла се дешаваат и такви работи..life goes on..

Тоа си е моја желба, а и мислам дека така е најправилно според мене, отколку да има потресувања.. и да им ги расипам животите на семејството.