Живот после смртта

D

Diferans

Гостин
Јас имам доживеано и убаво го паметам тој момент кога цел живот во секунда ми помина како на филмска лента, дури и работи кои одамна сум ги заборавила.
Интересно е дека блиските средби со смртта како да имаат некое НЗС, според она што многумина го опишуваат. Се провлекува истото чуството на спокој, прифаќање, единство со постоењето. Како да треба прво да "умреш" за да почнеш да живееш. Се разбира, метафорички, но смислата е таа - мора да ги баталиш и заборавиш сите ставови за себе за да уживаш во животот.

Затоа ме заинтригира, дали и во твојот случај го имаше ова искуство, не толку на сеќавањата, туку на доживувањето во моментот, дали имаше некаков траен ефект?
 
Член од
23 март 2011
Мислења
1.166
Поени од реакции
1.042
Лошите тука си го живеат рајот, а дали ќе идат у пеколот незнам,

Sent from my SM-A025G using Tapatalk
 
Член од
29 март 2019
Мислења
31
Поени од реакции
27
Море тука ,тука на земјата. Треси се живо и диво ,, рајот е тука на земјата, дај си на душичката се шо треба а после ќе си кажеш ,,господе помилуј " и ќе ти прости бог.
Не оставај ништо за онај свет оти може и ќе го нема. Рани душа да те слуша и узми се што ти живот пружа.

Sent from my SM-A025G using Tapatalk
Pa od hristijanska prizma ne e taka si ima bozji zapovedi I tocno se znaes Kako Treba da se odnesuvame, zosto na krajot Bog moze ke ne pomiluva ama mozi I ne.
 

Kajgana Shop

На врв Bottom