neznam bas isak.. zasto sonceto e nebesko telo koe se raga sveti i na kraj gasne;sakam da kazam pred sonceto da pocne da sveti, da postoi, nemalo nikakva svetlina pred golemoit bing beng tuku samo beskraen mrak, sto znaci nokta e prva spored mene[DOUBLEPOST=1404234867][/DOUBLEPOST]jas sum ateist ama ke kazam gospod e prv a toj ja sozdal kokoskata koja go rodila jajceto
Не постои разлика помеѓу минатото и иднината во 4-димензионалниот просторо-временски свет. Сегашноста е илузија, а каузалноста е начин на кој ги организираме настаните Тоа што е минато за еден обсервер може да биде иднина за друг. Ergo, зависи со која брзина релативно на што и каде во вселената се случило истото А можеби е времето повратно сврзано со момент во минатото односно иднината кога ќе ќе пропаднеме во црна дупка и се што ќе остане е едно јајце од кокошка од кое се започнало. Циклично поврзани настани ко у 12 Monkeys со Брус Вилис. Можеби кокошката јајцето отсекогаш постоеле и ќе постојат Можеби се е илузија... заебани се овие егзистенцијалистичкококошкини прашања
Неточно. Неможноста да се апсолутизира временската корелација на два настани само потенцира на релативност. Минато и иднина се концепти за разграничување на настани во координатниот систем али со трансформација на координати од различни референтни фрејма за секој обсервер се добиваат истите простор-време координати, што може да потенцира дека апсолутна симултаност во таков систем постои само што е непристапна.
Постои разлика меѓу минатото и иднината во релативистика.
Хокинг ова го објаснува велејќи дека "We could still imagine that there is a set of laws that determines events completely for some supernatural being, who could observe the present state of the universe without disturbing it. However, such models of the universe are not of much interest to us mortals. It seems better to employ the principle known as Occam's razor and cut out all the features of the theory which cannot be observed."
Сепак, релативистичка симултаност на крај краева е процес на синхронизација и не ги содржи можните настани вон светлосните конуси.
Настани во возможната релативна иднина не се вон конусот. Возможно е набљудувач да тргне од (0,0,0) и да стигне до тој даден настан у простор-време бидејќи брзината е возможно да се постигне. Но доколку настанот е вон конусот ондак набљудувачот никогаш не може да достигне доволно голема брзина и тие се апсолутно вон неговиот домет.
Интересно е тоа шо го спомна за црните дупки, пошо хипотетички со приближување кон црна дупка набљудувачот се приближува до границите на конусот и математички возможно е траекторијата да му се искриви доволно за да искочи од конусот и при дадено искривување на просторот да настане баш таа цикличност. Ваљда за истото збориме не?
Неточно. Неможноста да се апсолутизира временската корелација на два настани само потенцира на релативност. Минато и иднина се концепти за разграничување на настани во координатниот систем али со трансформација на координати од различни референтни фрејма за секој обсервер се добиваат истите простор-време координати, што може да потенцира дека апсолутна симултаност во таков систем постои само што е непристапна.
Постои разлика меѓу минатото и иднината во релативистика.
Хокинг ова го објаснува велејќи дека "We could still imagine that there is a set of laws that determines events completely for some supernatural being, who could observe the present state of the universe without disturbing it. However, such models of the universe are not of much interest to us mortals. It seems better to employ the principle known as Occam's razor and cut out all the features of the theory which cannot be observed."
Сепак, релативистичка симултаност на крај краева е процес на синхронизација и не ги содржи можните настани вон светлосните конуси.
Настани во возможната релативна иднина не се вон конусот. Возможно е набљудувач да тргне од (0,0,0) и да стигне до тој даден настан у простор-време бидејќи брзината е возможно да се постигне. Но доколку настанот е вон конусот ондак набљудувачот никогаш не може да достигне доволно голема брзина и тие се апсолутно вон неговиот домет.
Интересно е тоа шо го спомна за црните дупки, пошо хипотетички со приближување кон црна дупка набљудувачот се приближува до границите на конусот и математички возможно е траекторијата да му се искриви доволно за да искочи од конусот и при дадено искривување на просторот да настане баш таа цикличност. Ваљда за истото збориме не?
Не се согласувам целосно како го интерпретираш тоа. Тоа со конусот е за опсерверот, а не некакво објективно сестрано гледиште за временскиот развиток на универзумот (пошто баш тоа сака да ни го каже релативноста, нема апсолутна временска објективност, уште повеќе не треба да гледаме на универзумот како на временско еволуирање на три-димензионалното постоење, туку како четири-димензионално постоење вклучувајќи го и времето со неговите [/наши дискриминации на] минато, сегашност и иднина). Секако тоа не значи дека ако се релативни на опсерверот настаните немаат никаква корелација и се е хаосно и неодредливо. Ако те сфатив, заклучокот го врзуваш со (ненамерна) пресумпција дека сите опсервери се во некаков present state или пак уште почудно за мене колку што те разбрав +/- некое време present state. Во однос на брзината, теоретски од било кое до било кое место во универзумот може да се стигне за минути, часови, секунди или наносекунди додека се движиме со .99999999999999999999999 (и така натаму потребни 9ки) од брзина на светлината, нема никаква потреба од warp, забуната ја прави само нашето линеарно размислување за времето.
Не мислам баш дека постоењето на само сегашност сака да потенцира Хокинг во цитатот, туку чисто разговорно го употребува поимот "present state" при објаснувањето зошто нема фајде според него да се претпоставува такво битие. На ова мислев... all of time is "out there" според физичките формули
Surprising as it may be to most non-scientists and even to some scientists, Albert Einstein concluded in his later years that the past, present, and future all exist simultaneously. In 1952, in his book Relativity, in discussing Minkowski's Space World interpretation of his theory of relativity, Einstein writes:
Since there exists in this four dimensional structure [space-time] no longer any sections which represent "now" objectively, the concepts of happening and becoming are indeed not completely suspended, but yet complicated. It appears therefore more natural to think of physical reality as a four dimensional existence, instead of, as hitherto, the evolution of a three dimensional existence.
Einstein's belief in an undivided solid reality was clear to him, so much so that he completely rejected the separation we experience as the moment of now. He believed there is no true division between past and future, there is rather a single existence. His most descriptive testimony to this faith came when his lifelong friend Besso died. Einstein wrote a letter to Besso's family, saying that although Besso had preceded him in death it was of no consequence, "...for us physicists believe the separation between past, present, and future is only an illusion, although a convincing one."
Не се согласувам целосно како го интерпретираш тоа. Тоа со конусот е за опсерверот, а не некакво објективно сестрано гледиште за временскиот развиток на универзумот (пошто баш тоа сака да ни го каже релативноста, нема апсолутна временска објективност, уште повеќе не треба да гледаме на универзумот како на временско еволуирање на три-димензионалното постоење, туку како четири-димензионално постоење вклучувајќи го и времето со неговите [/наши дискриминации на] минато, сегашност и иднина). Секако тоа не значи дека ако се релативни на опсерверот настаните немаат никаква корелација и се е хаосно и неодредливо. Ако те сфатив, заклучокот го врзуваш со (ненамерна) пресумпција дека сите опсервери се во некаков present state или пак уште почудно за мене колку што те разбрав +/- некое време present state. Во однос на брзината, теоретски од било кое до било кое место во универзумот може да се стигне за минути, часови, секунди или наносекунди додека се движиме со .99999999999999999999999 (и така натаму потребни 9ки) од брзина на светлината, нема никаква потреба од warp, забуната ја прави само нашето линеарно размислување за времето.
Не мислам баш дека постоењето на само сегашност сака да потенцира Хокинг во цитатот, туку чисто разговорно го употребува поимот "present state" при објаснувањето зошто нема фајде според него да се претпоставува такво битие. На ова мислев... all of time is "out there" според физичките формули
Surprising as it may be to most non-scientists and even to some scientists, Albert Einstein concluded in his later years that the past, present, and future all exist simultaneously. In 1952, in his book Relativity, in discussing Minkowski's Space World interpretation of his theory of relativity, Einstein writes:
Since there exists in this four dimensional structure [space-time] no longer any sections which represent "now" objectively, the concepts of happening and becoming are indeed not completely suspended, but yet complicated. It appears therefore more natural to think of physical reality as a four dimensional existence, instead of, as hitherto, the evolution of a three dimensional existence.
Einstein's belief in an undivided solid reality was clear to him, so much so that he completely rejected the separation we experience as the moment of now. He believed there is no true division between past and future, there is rather a single existence. His most descriptive testimony to this faith came when his lifelong friend Besso died. Einstein wrote a letter to Besso's family, saying that although Besso had preceded him in death it was of no consequence, "...for us physicists believe the separation between past, present, and future is only an illusion, although a convincing one."
Сакам да кажам дека при дадени координати, може математички да се воспостави таа апсолутна симултаност. Како што рече, временската дилатација го потенцира токму спротивното, дека обсерверите навистина не се во ист реален present state.
Инаку, цитатот со аутсајдерски набљудувач го спомнав за да ги сврзам двете тези, односно дека во Минковскиот нееуклидов простор за тој набљудувач минатото, сегашноста и иднината навистина ќе постојат истовремено али дека ипак станува збор за континуитет кој го набљуваме ние како аутсајдери.
Интересни се ваквиве претпоставки. Секогаш раѓаат добра sci-fi.
А и темава ќе биде досадна без физика.
Оваа страница користи колачиња за персонализирање на содржината. Со продолжување на користењето, се согласувате со нашата политика за користење колачиња.