Дете во душата или несигурност од годините?

[burn84]

Обратно од ова, прашање е колкав проблем имаат несериозните?

Па и немаат, затоа што не се доведуваат до ситуации да имаат сериозни проблеми.
You bring about what you thing about.

Темава ми е чудна.
Најверојатно некоја си 20 годишна девојка не може да разбере зошто машките с епонашаат како машки. Кога тенденцијата на девојките уште од мали е да бидат посериозни и поодговрни (ја го викам теткица синдром).
И сеа зошто, како?

Темава можеби стана подлабока, ама јас алудирам на мотоивите на авторот...ваљда.

 

[Dzish]

Обратно од ова, прашање е колкав проблем имаат несериозните?

Немаат проблем... а и да го имаат, не го сваќаат сериозно


Како и да е, јас сум за она дете во душата... шо ако некој напрајл 30 или 40 години? Треба да напрај сериозна фаца, да се затвори дома и да се понаша како поп в црква? Мала несериозност не е на одмет, но сепак, се што е претерано, не чини. Дефинитивно.

 

[Vespertine]

Увек ке има дете во мене кое што ке се буди од време на време. Несакам да живеам без тоа колку и да изгледам глупаво у тие моменти

 

[Аполон]

Тоа се незрели личности. Зрелоста не секогаш зависи од возраста. Многумина до крајот на животот остануваар детинести и интелектуално, емотивно и социјално остануваат зелени. Но може да си целосно созреана, одговорна, независна линост, сепак да останеш дете во душата. Искрено најмногу од се мразам глумење сериозност. И од такт ме вади кога не те сфаќаат сериозно ако си насмеан, ведар, користиш хумор, се зафркаваш, имаш open mind и слобода во начинот на облекување.
Треба да изгледаш вака за да те сфатат сериозно.