а што правиме кога тебе тоа те исполнува и тоа баш така како што сакаш без да очекуваш некој да ти надомести материјално или да ти каже фала али од друга страна ти неможеш да прекинеш да се самосожалуваш себеси заради сето тоа добро што си го направил?..на крај сите ќе бидат среќни и насмеани само ти ќе останеш со тажна фаца и се ќе ти биде црно..а неможеш да бидеш лош со сите зошто тогаш ќе останеш и тажен и сам...и како ќе живееш,секој ден ќе правиш нешто добро и ќе правиш другите да се осеќаат подобро и среќно без да очекуваш фала или нешто за возврат а тебе кога ќе ти биде лошо и се ќе ти се распаѓа ќе чекаш некој рандом од улица да ти каже се ќе биде ок?..понекогаш посакуваш како ти што си направил на твојата најдобра другарка "се ќе биде добро..само ти не се секирај..не вреди знаеш дека е така" да дојде некој и тебе тоа да ти го каже?..ама кога тоа нема да се случи и ќе плачеш сам у соба ќе си го вратиш филмот се добро што си напраил и што не си очекувал ништо за возврат,и ќе видиш колку бедно се осеќаш моментално и ќе сватиш дека тоа што си бил добар со ништо ама баш ништо не ти се вратило ќе ти текне дека следниот пат и ќе сакаш да ти каже фала и дека она ќе биде тука за тебе кога ќе ти биде тешко...:kesa:со добрите -добар
со лошите - пак добар
Ако очекуваш "да е исплати", или да добиеш нешто за возврат, тогаш не си добар. него се фолираш.
Ако те направат, глуп или нешо слично, тогаш си наивен.
Не треба да очекуваш некој фала да ти рече. Ако си стварно добар, тогаш самата помисла дека си придонел некој да биде среќен, те исполнува
до некаде точно...но види го тоа вака...државата е тука само за да работиш во неа и јас ја гледам како еден голем буџет...луѓето се тие што го прават тоа дали да бидеш добар или лош..нема врска во која држава се наоѓаш..Вреди и те како, само не во оваа држава.