Баш во петокот стигнувам на работа, кога на бирото во канцеларија начекав едно плико кое ме чекаше да го отворам. Го отворив и читам решение за прекин на работен однос ти реков ми рече...и фино лепо напишано како договорот кој што сум го потпишал на 9 месеци истекол на 30.11, па поради икс причини не ми го продолжиле и ме одјавиле истиот ден (Арно ама јас немав потпишано НИКАКОВ договор, туку на образецот кој што го носев за пријава на работен однос во завод пишуваше одредено време - 48 месеци). Е сега, мене никој не ми кажа дека сум избркан. Човечки е да се каже такво нешто, а и законска обврска е минимум 15 дена пред бркање да ти кажат : ало дечко, лајно, гомно кој и да си, не ни требаш, гони се у пичку матер...поштено е нели? За разлика од пичкарското ќутење и немање муда да се соочат со едно 24 годишно прле...и ајде викам ќе отидам кај главниот да се разберам најкултурно и најчовечки, бидејќи од сите вработени, јас бев со највисока титула(читај - во Македонија благе везе нема и да си доктор на науки). И секако главниот го немаше, па веднаш ми притрчаа неговите анусолижачи со "загрижени лица" дали сум ок и слично. Им викам сами се издадовте со фациве, барем да се правевте на тошо дека не знаете...нејсе, не се тие криви, така им се диригира. Му ѕвонам на пичлето од господин, не ми крева...ѕвонам упорно од службениот мобилен, кој што ме тераа да им го вратам, ама реков дури не се разберам со фацава, нема шанса да го предадам телефонот. И не е битно, малото битолско шунде сеуште нема јајценца да се соочи со мене. Капак на се е, платата (еве и отпремнина да ја крстиме) која ми стигна и која изнесуваше 9300ден
и после тој педерски потег одлучив, ако сака да си ги мериме, редно е и јас да ги извадам моите (намерно множина), па ако треба да се докажуваме, не е проблем...муабетов ми е, за 9 месеци успеав да му фатам 4ца крадци кои го крадеа со години, и кои сеуште не ги избрка. Успешно работев на проекти, си ебавав матер по обуки, имаше цели денови не се прибирав дома, бркав луѓе, носев контакти, фирмата ја кренав многу погоре од што беше, отворивме уште една и таму ист принцип на носење здрави цврсти клиенти, спроведов совршена дисциплина за работа, здравјето си го упропастив од тој нередовен живот...небитно, битно бев посветен ко говедо на таа фирма...ни едно фала не добив. А бев најобразуван од сите таму, и сепак земав најмала плата. Сакам да ви кажам дека ваквите мамлази во земјава ги врие, т.е. само вакви мамлази постојат. И секако секој сака трудот, саатите, енергијата, живците...да му бидат наградени. Тоа во Македонија е редок случај, во изумирање. Мој совет - бидете си сам свој газда, мирна капа. Јас почнувам со сопствен бизнис и се надевам никогаш повеќе нема да работам за некој што ме гледа само за корист, зошто доблест е на еден газда да се грижи за вработениот, во спротивно ќе ги менува ко чорапи, а работата ќе му тапка, т.е. никогаш нема биде она што посакувал, туку само некоја бледа сенка на ситна душа, која мислејќи со понижување на другите, успева...а не е точно.
И најбитното, не дозволувајте некој да си игра со вашите емоции и здравје, никој не е побитен и поголем од тоа, ако не чини, отказ и тоа е тоа. Само што овде овие процедури секогаш завршуваат болно, јас не знам пример каде некој со гушки, бацки и срдечни поздрави си заминал од работно место. А мршојадци, имало и ќе има, само треба да се пазиме од нив. Мене ова ми беше одлична лекција која се надевам дека нема да му се случи на никој.