Гласањето - право или привилегија?

[Klin]

Ќе ти дам 100 евра ако гласаш за нашите

А да ги земеш тие 100 еврулиња и да си помогнеш...ако некој може нормално.

 

[Vanlok]

Од друга страна, твоето утопистичко гледање на работите е сосема оправдано, но очигледно е дека ова е дури и навидум невозможно. Социјално одговорни, морално и етички исправни луѓе не само што не постојат во политиката, туку не постојат воопшто, за жал. А, воедно, доколку формираме идеално општество, и доколку постојат морално исправни луѓе, во тој случај не ни мора да постои политички систем, затоа што благодарение на нашата социјална одговорност и етичност, секој би се однесувал одговорно кон другите и кон средината во која што живее, па нема да има потреба од закони и политика.

Сепак дури и тогаш кога (или ако некогаш) меѓучовечките односи би еволуирале на такво ниво да нема меѓучовечки конфликти, дури и тогаш ќе има потреба од управување со државата. Не управување во однос на решавање меѓучовечки конфликти, туку управување со ред други работи (развој, наука, итн, да не набројуваме).

Јас инаку не зборував за таква далечна еволуција на човечкото општество, туку за сегашни можни решенија.
Верувам дека не ме разбра сосема, па ќе се повторам.
Социјалната одговорност, моралот и етиката, тоа не се работи со кои човекот се раѓа, тоа се работи кои се учат. Примерот со фикцијата во посечената книга, инволвира процес на елиминација на неподобните, процес кој промовира давање статус на граѓанин само на најистрајните, најпосветените на добробитта на државата.
Значи се бараат најпосветените, а не најпаметните и не најсилните и не најшколуваните. И за тие другите има заслужено место во општеството, со сите бенефиции, освен привилегијата за гласање и можност на учество во управувањето на државата.

 

[Inglourious Basterd]

Значи се бараат најпосветените, а не најпаметните и не најсилните и не најшколуваните. И за тие другите има заслужено место во општеството, со сите бенефиции, освен привилегијата за гласање и можност на учество во управувањето на државата.

Кој би бил коректор на најпосветените, како тие што немаат право на глас би ги убедиле дека грешат, ако овие првите не мислат така? И која е објективната мерка со која ќе се измеруваат моралот, етиката и посветеноста на индивидуите?

 

[Vanlok]

Кој би бил коректор на најпосветените, како тие што немаат право на глас би ги убедиле дека грешат, ако овие првите не мислат така? И која е објективната мерка со која ќе се измеруваат моралот, етиката и посветеноста на индивидуите?

Која е мерката за објективност?
Едно 15-20 години про-боно служба за државата носи статус на граѓанин. Тоа дава право на глас и право да се учествува во структурите на власт. Нормално, не автоматски туку следејќи одредени процеси. Од тука натаму почнува конвенционалното управување, или демократија ако сакаш викај ја. Но не општопопулациска демократија, туку демократија на заслужните.

Тие без право на глас не можат ништо да убедуваат никого, се додека не ја отслужат спомнатата служба кон државата, се додека не ја докажат својата социјална одговорност.
Во ваков систем економската лична моќ не би играла никаква улога. Не би имало корупција.

 

[The Goddess]

Сепак дури и тогаш кога (или ако некогаш) меѓучовечките односи би еволуирале на такво ниво да нема меѓучовечки конфликти, дури и тогаш ќе има потреба од управување со државата. Не управување во однос на решавање меѓучовечки конфликти, туку управување со ред други работи (развој, наука, итн, да не набројуваме).

Јас инаку не зборував за таква далечна еволуција на човечкото општество, туку за сегашни можни решенија.
Верувам дека не ме разбра сосема, па ќе се повторам.
Социјалната одговорност, моралот и етиката, тоа не се работи со кои човекот се раѓа, тоа се работи кои се учат. Примерот со фикцијата во посечената книга, инволвира процес на елиминација на неподобните, процес кој промовира давање статус на граѓанин само на најистрајните, најпосветените на добробитта на државата.
Значи се бараат најпосветените, а не најпаметните и не најсилните и не најшколуваните. И за тие другите има заслужено место во општеството, со сите бенефиции, освен привилегијата за гласање и можност на учество во управувањето на државата.

Те сфатив комплетно и во ред е твојот став, сепак поверодостојна ми е идејата човекот да еволуира во следните десет години него ли Македонија да биде водена од едни такви политичари.

Јас на пример би го дозволила правото на глас на секој еден жител во земјата, но би го забранила правото на зачленување во партија и водење на државата по принципот кој ти го опиша, затоа ние сме на ова ниво, зашто кому му текна се зачлени во партија и го примија.

 

[Let 3]

Која е мерката за објективност?
Едно 15-20 години про-боно служба за државата носи статус на граѓанин. Тоа дава право на глас и право да се учествува во структурите на власт. Нормално, не автоматски туку следејќи одредени процеси. Од тука натаму почнува конвенционалното управување, или демократија ако сакаш викај ја. Но не општопопулациска демократија, туку демократија на заслужните.

Тие без право на глас не можат ништо да убедуваат никого, се додека не ја отслужат спомнатата служба кон државата, се додека не ја докажат својата социјална одговорност.
Во ваков систем економската лична моќ не би играла никаква улога. Не би имало корупција.

Ова нешто ко некој совет на избраните во господар на прстените, мистични добри безгрешни преставници на своите народи носат важни одлуки.
Која е таа комисја која ќе дава и одзема право на гласови и по кои критериуми. Што е тоа “посветеност“ , за член на ВМРО и СДСМ - различни се термините, за едните Грујо е посветен за другите уништувач, за едните Бранко е добар а другите - лош. За Албанците Ахмети и борците на ОНА се хероји кои унапредија односите во државата за други - терористи. Љубчо беше посветен 15-20 години ипа испадна бугарофил најголем, неекој за едните е заслужен, за другите лустриран кодош. Која служба ќе следи 15-20 години активности на граѓани и создава досијеа за да после некој ги разгледува и одлучува дали заслужил или не да гласа??

 

[Inglourious Basterd]

Која е мерката за објективност?
Едно 15-20 години про-боно служба за државата носи статус на граѓанин. Тоа дава право на глас и право да се учествува во структурите на власт. Нормално, не автоматски туку следејќи одредени процеси. Од тука натаму почнува конвенционалното управување, или демократија ако сакаш викај ја. Но не општопопулациска демократија, туку демократија на заслужните.

Тие без право на глас не можат ништо да убедуваат никого, се додека не ја отслужат спомнатата служба кон државата, се додека не ја докажат својата социјална одговорност.
Во ваков систем економската лична моќ не би играла никаква улога. Не би имало корупција.

Да, тоа звучи одлично, ама повторно, не гледам како системот би се бранел од тие што би сакале да го присвојат, узурпираат, злоупотребат... Кои се корективните механизми?

И како корупцијата е искоренета? Што би ги заменило парите? Или што би спречило исклучително успешен бизнисмен без скрупули да купи некој кој 20 години и служел на државата само за да го добие правото на глас, а во меѓувреме не успеал ни да спечали за по еден стан на децата?

 

[Bodhidharma]

Those who formally rule take their signals and commands not from the electorate as a body, but from a small group of men. This group will be called the Establishment. It exists even though that existence is stoutly denied. It is one of the secrets of the American social order... A second secret is the fact that the existence of the Establishment - the ruling class - is not supposed to be discussed.
-Arthur Miller
Не гледам зошто не би било и овде така.

 

[Смрт за зони и пајак воз.]

Републикава е Правна држава во која владеат Законите.
На избори не се гласа за Законите, туку за тие кои треба да ги спроведуваат. Што значи и кој да дојде на власт - не би требело ништо да се промени
Од досегашното искуство знаеме дека, на овој начин избраните властодршци, не само што не ги спроведуваат Законите, туку се прават да ги изиграат за лична корист.
Затоа ми се допаѓа следнава поговорка:
The difference between a democracy and a dictatorship is that in a democracy you vote first and take orders later; in a dictatorship you don't have to waste your time voting –Charles Bukowski
( Разлика помеѓу демократија и диктатура е што во демократијата најнапред гласате, а потоа ги извршувате наредбите, а во диктатурата не го губите времето на гласање )

 

[Windfucker]

Зошто мислиш дека државата ќе ги инвестира парите подобро од милионерите? Како тоа државата ќе креира работни места, и ако креира, какви ќе бидат? Ако пак државата ги прераспредели парите на вработените, сите тие пари ќе одат на потрошувачка, наместо во инвестиции, кои отвараат работни места.
И ако скраја да е, ако се изгласа таков закон, корпоративните волци ќе удрат клуч на вратата во моментот кога ќе им стигне милион на сметката, и ќе им остават бесплатни книги на работниците да го читаат маркс, додека овие уживаат некаде на тропски остров..

Шабан ич немаш имагинација, чисто спомнав како опција државата да отвори работни места и вишокот се подели на работниците.
Инаку се согласувам дека државата е лош менаџер и тоа се покажало секогаш кога било во пракса од Куба до Пекинг.
Со парите не знам еве дел нека се искористи да им се направат споменици на сите оние што ќе заработуваат повеќе од 1 милион годишно и државата ќе им ги одзема по тој основ и распоредува на работниците.
На кого ќе му одземат повеќе, ќе му направат поголем споменик чисто колку за да има каде да си ги мерат егата.
Утре во Форбс ќе има листа на луѓе со најголеми споменици, наместо со најголемо конто.
Не сум баш најсигурен дека ќе удрат клуч на фирмата и ќе заминат на тропски остров, од причина што не мислам дека само парите се мотивацијата за работа на богатите бизнисмени.

 

[The_Red1]

Не смрди кај нас и нашето право за гласање како и дали воопшто ќе го оствариме. Ситуацијата смрди многу порано во целиот процес. Како прво политичкиот систем на ова поле не е ни правичен ни демократски. Ти вика: со 50% +1 од 33% од вкупниот број на гласачи го имаме победникот. До каде со таква логика?
Туку ова е веќе поминато па да не се повторуваме.

Со ваква правна рамка или процедура мојот глас буквално не вреди ништо затоа што 33% во секое време, било која од двете партии може да најде, а останатите партии играат многу мала улога (за парламентарните избори) бидејќи Донтовиот метод за пресметување на пратенички места им е**ше матер на сите.
Проблемот го гледам кај таа скала која решава колку излезеност е потребна за изборите да се сметаат за успешни. Според мене, без 2/3 од населението се е безполезно. Кога ке се зголеми скалата, тогаш ќе се согласам со мислењата на Лет, дотогаш, како што кажав мојот глас не вреди ништо. Ако мене ми треба масло а на полиците во маркет има само солна и сулфурна киселина, зошто морам купувам? Никој не ме обврзува, мое е правото јас да изберам а не некој да ме присилува. А посебно ако знам дека нема масло, нема потреба ни да влегувам во маркетот. Знам која ми е понудата на гласачкото ливче, зошто да гласам ако сметам дека не го заслужуваат мојот глас? Нема ни да го пречкртам, тогаш се смета дека сум излегол и ме внесуваат во тие 33%, на тој начин јас му помагам на мнозинството иако ги сметам за несоодветни. Индиреткно и јас избирам, и јас помагам. Би излегол кога како што кажа еден член претходните страни, би имало како последен/посебен избор “Сметам дека ниту еден од горенаведените не е соодветен да ја извршуваа _________функција.“, и со определен процент гласови за таа опција изборите да се неважечки и истите кандидати да немаат право да се кандидираат определен период (рецимо 8 години). Тогаш, од 8 саат сабајле ке одам на гласање.
Ние не сме демократија, ние сме модерен комунизам.

 

[Bateman]

Одлично кажано @The_Red1 и јас имам сличен став по тоа прашање, ако не ми се допаѓа понудата на политичката сцена, нема потреба да им го зголемувам легитимитетот на тие што ќе бидат избрани.

Во случај пак ако некогаш се воведе задолжително гласње, е тогаш верувам ќе видат сите партии кој всушност има најголем рејтинг, кога ќе се доведат во ситуација да имаат помал процент на важечки од неважечки ливчиња.

 

[Inglourious Basterd]

Ако апатијата го нарушува легитимитетот на тој што е избран, тогаш после Втора светска војна нема да најдеме ни три легитимно избрани влади во западниот свет.

Висока излезност е типична за нестабилни држави.

 

[Vanlok]

Да, тоа звучи одлично, ама повторно, не гледам како системот би се бранел од тие што би сакале да го присвојат, узурпираат, злоупотребат... Кои се корективните механизми?

И како корупцијата е искоренета? Што би ги заменило парите? Или што би спречило исклучително успешен бизнисмен без скрупули да купи некој кој 20 години и служел на државата само за да го добие правото на глас, а во меѓувреме не успеал ни да спечали за по еден стан на децата?

Гледано од рамките на нашава секојдневна реалност, нормално дека е тешко да се замисли тоа за што зборувам.
Но размисли и обиди се да ја замислиш таа група луѓе кои заедно волонтирале и служеле дваесетина години практично без парична надокнада, ризикувајќи го сопствениот живот за добробит на државата. Зборуваме за волентерска служба, служба од која можат да се откажат во секој момент.
Размисли какви луѓе излегуваат од таква средина, дали и колку би биле поткупливи.

Одредени поединци секако е можно да подлегнат на корупција, но никако целата заедница на тие brothers at arms.
( добро де, така е зборот, сигурно би имало и сестри, не само браќа ).
Секако дека би имало и стандарни механизми за справување со корупцијата. Запамти дека еден систем може да биде коруптиран само ако корупцијата доаѓа одозгора. Ако врвот е како што треба, другото доле лесно се регулира.

[DOUBLEPOST=1394123172][/DOUBLEPOST]

Ова нешто ко некој совет на избраните во господар на прстените, мистични добри безгрешни преставници на своите народи носат важни одлуки....
... ВМРО и СДСМ...

Лет, не дриблај без топка. Предолг ли ти беше уводниот пост, па го прерипа, а?

Пишав убаво како и зошто, и низ какво сито треба да се просеат избраниците за кои зборуваш. И не го мешај Толкин кога фино лепо ти напишав дека се работи за Хејнлејн.

Работите од спомната книга и не се толку далеку од омилената ти книга од омилениот ти Хари Харисон.
Впрочем се кладам во месечната продукција на Пивара дека не знаеш дека Бил, Галактичкиот Херој всушност е сатиризација на Хејнлејновите Војници на Ѕвездените Бродови.
/interenhumormode off

Интересна, но не и неприкладна иронија. Од аспект на муабетов.
Прочитај ја книгата, треба да ти се допадне чим ти се допаѓа Бил од Харисон. Малку пофилософска е, ама само малку. Интересна е во секој случај, и лесна за читање.

 

[Mar-Teen]

Во Турција ако не излезеш на гласање 50 евра казна. Цела фамилија ако не излезе 200 евра. А замисли да имаш малку поголема фамилија и не сакаш да гласаш...Е тек тогаш....