Хајдушки песни
I
Ден денувам - к'тишта потајни
ношт ноштувам - п'тишта незнајни;
нјама тато, нито мама -
тато да ругае,
мама да ридае...
Леле моја
ти Пирин планино!
Море черно
цариградско вино.
С враг врагувам - мјара според мјара,
с благ благувам - вјара зарад вјара;
нјамам братец, ни сестрица -
братец да ме хвали,
а сестра да жали...
Леле моја
сабја халосија!
Море лјута
одринска ракија.
Бог богува - нека си богува,
цар царува - века ли царува?
Нјамам либе, п'рва обич -
мене да очаква
и да ме оплаква...
Леле моја
пушка огнебојка!
Море т'нка
солунска девојка.
II
Да бјаха, либе, да бјаха,
да бјаха злато ковано
твоите руси косици...
Мјана бих сторил мило за драго
хранена конја,
мјана за благо,
турци да гонја!
Да бјаха, либе, да бјаха,
да бјаха ог'н елмази
твоите черни очици...
Мјана бих сторил мило за драго
пушка бојлија,
мјана за благо,
турци да бија!
Да бјаха, либе, да бјаха,
да бјаха маргар м'ниста
твоите бели з'бици...
Мјана бих сторил мило за драго
сабја по волја,
мјана за благо,
турци да колја!
III
- Хубава горо - пусија,
де гиди пушка бојлија.
Вр'штат се хора от пазар,
мина ште Лазо чифлигар;
еј бука листи отрони -
куршум ште Лаза догони,
војводо.
- "Вр'штат с хора от пазар,
мина ште Лазо чифлигар;
бре бука листи отрони -
прокоба.
куршум ште Лазо догони
за в гроба...
А палм'к ми пали главата,
м'ка ми м'чи душата,
дружино."
- Пр'те за крушка тр'нушка,
де гиди клетва хајдушка.
Знаен е Лазо по света,
черен изедник и в кр'вта;
еј зло на злија в'здава
јунак, што шета за слава,
војводо.
- "Знаен е Лазо по света,
черен изедник и в кр'вта;
бре зло на злија в'здава -
и нека! -
јунак, што шета за слава
навека...
А жал ми е жалост-умора,
Лазова штерка изгора,
дружино."
IV
С'н с'нуваш, ој нерадост,
опустјала младост,
гроб в усоја, гроб сирашки
под шумата г'ста.
И на гроба, ој нерадост,
опустјала младост,
кр'стоклоне - кр'ст јунашки,
и пиле на кр'ста.
Заран пиле, ој нерадост,
опустјала младост,
пеј, нарежда как сирака
сирашки е минал.
Вечер пиле, ој нерадост,
опустјала младост,
пеј, нарежда как јунака
јунак е загинал.
С'н с'нувах, ој нерадост,
опустјала младост,
с'н с'нувах, с'н прокоба -
с'нувах си гроба...
Големијат поет Пејо јаворов
Т'рсете, гледајте, четете, Литургија за Илинден на гениалната Свобода Б'чварова.
Ето отк'з от филма
http://vbox7.com/play:aa5651df