-Убиството на Мирче Ацев
На 4 јануари 1943 год.е убиен во скопскиот затвор.
Во врска со убиството на Мирче Ацев,полицискиот бугарски началник на групата А,( Љ:Ј

пред воениот суд на 17.01.1945 год. покрај другото изјави:
...Мирче одби да даде било какви инвормации за својата активност.
Почнавме да го мачиме за да му изнудиме признанија.Беше тепан жестоко.
Нозете ужасно му отекоа. Самиот се чудев како може да поднесе толку ћотек без да прозбори ниту збор. Тој беше затвореник што беше најповеће мачен од сите што поминаа низ затворот. Тој се покажа најцврст од сите, одвај одеше. За сето време додека беше тепан, ни малку не викаше,ни глас не пушти, извонредно многу издржуваше. Веће беше во таква состојба што немаше повеће каде да се удира...
...Околу 6 часот со Христо Стоилов и Васил Цанков седевме,кога агентот
Крум Панков ни се обрати со зборовите.
'' - Господин началниче Мирче Ацев е во многу тешка состојба,умира."
Откога Крум Панков излезе, Цанков ми рече:
" Ајде врлетего низ прозорецот и речете му на Симеонов дека сам се фрлил" ... што и така направивме.'
'Погребот на Мирче Ацев ( кажување на братучетка му Вера Оровчанец)
....Кога разбрале во Прилеп дека е Мирче заедно со Страшо затворен во скопската полиција, Вера оди таму и моли да ја пуштат да го види.
Од полицијата добива одговор.
" Ние не знаеме дали е тој. Но ние фативме двајца шумкари кои ниту имињата не си ги кажуваат. Едниот од нив е веће умрен."
...Се вратив назад кај една моја другарка симпатизерка на НОД. Со нејзината мајка отидовме во болница во мртовечницата беше еден стар чувар.Започнавме обете,со тетка Пара,да го молиме чуварот да отвори
само да влеземе да видиме дали е таму Мирче Ацев. Конечно кога ветивме пари и оти нема никој за тоа ништо да разбере се согласи да ја отвори вратата.Влеговме внатре.Међу умрените во просторијата не можев да ги препознаам познатите лица на Мирче и Страшо.Тогаш стариот чувар, што беше исто така внатре дече дека зидовите се со фиоки и во нив исто така има мртовци.И почнав да ги извлекувам. Во секоја фиока имаше по еден мртовец.Во една го познав Страшо Пинџур.
Морници ми поминаа по телото.Веднаш во другата фиока беше Мирче
Ацев. Видливо беше дека бугарските зверови од овој убав и строен маж
направиле грозотија. Од неговата бујна и црна коса беше оставиле само еден прамен, главата му беше деформисана. Насекаде се гледава траги
од измачувања.
...Стариот чувар кога виде дека го препознав мртовецот, брзо ме истера надвор,бидеићи се плашеше, зошто токму за тие двајца мртовци
полицијата најмногу се интересирала тие денови.
...Ние не престанавме да го молиме да ни го даде Мирчета тајно да го однесеме.Едно време тој се согласи и ни рече за утре рано в зори.
...Вечерта спиев кај тетка Пара и чичко Ристо Деспотовски инаку шофер
Утроро се сложи да го однесеме со автомобил Мирчета за Прилеп.Како што се договорифме ,стариот чувар ни отвори и го извадивме телото на Мирчета и го ставивме во ковчегот.Чичко Ристо и јас тргнавме со автомобилот тргнавме преку Бабуна. Иако патувањето беше тешко и со снег ,во Прилеп стигнавме околу 12 часот напладне.
...Низ градот веднаш се разнесе глас за Мирчета. Немавме време ниту да го пресоблечеме, а народот доађаше да му одаде последна почит на Мирчета. По еден час и половина колку што беше во својата кућа, поворката со Мирчета киниса кон гробиштата.
( Татко му, Мајка му, Брат му беа во интернација во бугарија, Сестра му во илегалство )
...За тоа време скопските полицајци,веројатно разбрале дека еден од двајцата отепани е украден, почнале да го измачуваат стариот чувар.
Тој им рекол како што се договоривме, дека е точно оти еден земале но тој бил починат во болницата. Полицијата веднаш се растрчала да го фати Мирчета мртов.Међутоа една случајност ја заблуди полицијата.Тој ден во скопскиот затвор бил обесен еден борец од Пуста Река Крушевско. Неговите родители некако го добиле телото и со воз го пренесле во Прилеп. Кога прилепските бугарски окупаторски полицајци
добиле известување дека на станицата доађа мртов човек, целата таа
полиција отишла попладнето да го чека мртвиот мислејћи дека тоа е
Мирче Ацев. Међутоа брзо ја виделе забуната. Потоа се упатиле кон кућата на Мирче Ацев. Но тука доцна стигнале.Мирче Ацев беше веће погребан со сите почести на народен борец. Полицијата бугарска немаше смелост да го откопа мртовецот. Се плашеше од револт на населението-Тоа беше всушност удар за фашистите."