Британски документи за Македонците

[bitushanec]

Во 1923 г. британскиот полковник Corfe бил меѓу Македонците во егејска Македонија и запишува дека на секое негово прашање што се Македонците по националност, сите тие одговарале „...ние сме Македонци, не сме Грци или Бугари..“ (FO371/8566).

Централата на Британското Министерство за Надворешни Работи во таен Извештај од 1912 г. за македонското прашање, Македонците ги класифицира како посебна националност „Македонски Словени“, а не како Бугари, Грци или Срби и како „најголема етничка група во отоманска Македонија“ (FO371/10667, Central Department, Memorandum, "The Macedonian Question and Komitaji Activity," 26 November 1925. It gave the following figures: Macedonian Slavs 1,150,000; Turks 400,000; Greeks 300,000; Vlachs 200,000; Albanians 120,000;Jews 100,000; Gypsies 10,000 ).

R.A. Gallop, трет секретар на британската амбасада во Лондон предстојувал во април 1926 г. во Македонија и во својот рапорт до Британското Министерство за Надворешни Работи известил „..Македонските Словени...сите оние кои ги сретнав еднакво се нарекуваат само Македонци, а не Бугари или Срби... (FO371/11405, Kennard (Belgrade) to A. Chamberlain, 21 April 1926, Enclosure, R.A. Gallop, "Conditions in Macedonia," 19 April 1926,1.). Понатаму за националната свест на Македонците, Галоп вели: „Македонските Словени се сметаат себеси за Македонци и така и се изјаснуваат“ (FO371/11337, Enclosure, 23 April 1926).

Oliver C. Harvey од Британското Министерство за Надворешни Работи во исто време ја посетува вардарска Македонија па запишува „словенофонското население во српска Македонија, дефинитивно се смета за ралично од Србите. Ако ги прашаш за нивната националност, одговараат дека се Македонци и дека зборуваат македонски дијалект. Ниту пак се идентификуваат со Бугарите...“ (FO371/11245, 2.). Истиот Harvey, воедно врши и обиколка на западна егејска Македонија, па за егејските Македонци вели дека и тие „се нарекуваат Македонци“( Ibid., p.3. ).

И британскиот дипломат во Софија, Sperling, во 1928 г. репорита дека Македонците се чувствувале исклучиво како Македонци и дека себеси се нарекувале Македонци, а не Бугари или Срби, па ја разгледува можноста за автономија на Македонија (Ibid., Sperling (Sofia) to Sargent, 10 October 1928).

Прогрчки настроениот британски дипломат C.H. Bateman, и покрај тоа што „македонските словени„ се сметале за Македонци и се изјаснувале како такви, се залагал да им се даде ново име „Славо-Македонци“ оти тоа име повеќе би им одговарало (ibid., C.H. Bateman, Minute, 18 October 1928).

На основа на долга дебата и извештаите на агентите и дипломатите на Британското Министерство за Надворешни Работи кои се запознати со македонското прашање и биле во директен контакт со Македонците, Централата на Форин Офисот во 1929 г. издаде нов Меморандум за Македонското прашање, каде Македонците пак ги признаваат за посебен народ, дека не се ниту Срби ниту Бугари (FO371/13573, Central Department, Memorandum, "The Macedonian Question and Komitaji Activity," 6 December 1929, 9 pp., FO371/14317, Central Department, Memorandum, "The Origins of the Macedonian Revolutionary Organization and Its History Since the Great War," 1 July 1930,16 pp. , Ibid., 9. ).

Сепак, официјален Лондон се борел против официјалното признавање на македонската нација, а пред се признавањето на макдонската посебност од страната на Лигата на Народите, бидејќи со тоа се загрозувала стабилноста на Балканите, пред се’ поради барањето на Македонците да живеат во обединета Македонија, со делови од тогашни Србија, Бугарија, Албанија и Грција (Ibid., стр. 15, 16).

Врзано за активноста на врховистичката ВМРО и дејноста на Ванчо Михајлов, британските дипломати и тајни агенти во Бугарија истакнуваат дека тој, заедно со Врховистите НЕ се борат за ослободување на Македонија, туку се орудие на фашистичкиот бугарски режим и ја користат хрвовистичката ВМРО како единствена сила за угнетувањето на Македонците во Бугарија (FO371/57473, Waterlow (Sofia) to Simon, 5 February 1932. According to the assistant to the Bishop of Nevrokop, one of the major centers of Pirin Macedonia, "The Revolutionary Organization itself was split by a growing Communist current, … aiming at the liberation of Macedonia by the bolshevisation of the Balkans, while the local population was in its turn divided, about half being for the organization and half against, and the hostile half being largely Communist in feeling (FO371/15896, Waterlow [Sofia] to Simon, 22 June 1932; see also FO371/19486, Bentinck [Sofia] to Hoare, 16 September 1935 and 26 September 1935).

Поради пробугарската политика на Врховистите, британските дипломати во Бугарија во 30те години на 20 век известуваат дека македонските братства и друштва во Бугарија се повеќе се свртувале кон комунизмот, исто како и Македонците од вардарско, егејско и од Албанија (FO371/19486. Bentinck (Sofia) to Hoare, 26 September 1935). Тогаш, била се повеќе присутна желбата сите Македонци да се обединат во една држава (FO371/16651). Комунистите со ветувањата за национална слобода на Македонците, привлекувале се повеќе и повеќе Македонци во своите редови, известуваат британските Агенти во Македонија (FO371/24880, Rendel (Sofia)to F.O., 15 August 1940). Македонците гледале единствен спас во Русија, од која се надевале дека ќе им даде посебна македонска република (FO371/24880, Rendel (Sofia) to Nichols, 25 August 1940. George L. Clutton of the Foreign Office described the Macedonians as "discontented peasants who are anti-Jugoslav, anti-Greek, anti-Bulgarian, anti-German, and anti everything except possibly anti-Russian" (FO371/24880, Campbell [Belgrade] to F.O., 4 September 1940, G.L. Clutton, Minute, 10 September 1940).

Вицеконзулот на Британија во Скопје, г-н Томас до бристанската амбасада во Белград во 1941 г. во својот извештај вели дека 90% од Македонците во вардарска Македонија биле автономисти, за посебна автономна Македонија (FO371/29785, Campbell (Belgrade) to Halifax, 6 January 1941, Enclosure, "Report on the General Situation in Southern Serbia by Mr. Thomas, British Vice-Consul at Skoplje."). Водно, голема благодарност на др. Andrew Rossos за презентирањето на овие документи за македонската нација.

Како што гледаме од документацијата на монархистичка Британија, македонско национално чувство во Македонија постоело одамна и не се вистинити тврдењата на антимакедонците дека Македонците ги создала Коминтерната 1934 г. Самата Британија, која секогаш била далеку од комунизмот, Македонците ги има признаено како посебен народ децении пред Коминтерната, базирајќи се на чувствата и изјаснувањето на самите Македонци како Македонци. Со ова целосно паѓа лажниот мит на шовинистилите тврдења на нашите соседи дека Македонците се комунистичка нација, без свое минато.

 

[bitushanec]

Izgleda deka gi fativme bugareto vo lagata deka Makedoncite gi izmislile Rusite i kominternata, a podocna Tito...Pa toa si imalo Makedonska nacija od sekogash be

 

[другарче]

абе они одамна се фатени у лагата

 

[Misirkov]

Bitushanec: Odlicni postovi. No sepak, makedonskata nacija, jazik, istorija se fakt! Zatoa te molam otvaraj temi za da diskutirame. Ne e faznot samo da se postira propagandno kako sto pravat Bugagrive bez trunka kriticko razmisluvanje. Ako nema kriticko razmisluvanje i ako ne i se prijde na istorijata kako na nauka, samo kje se "raspravame" za osnovni raboti sto e golama glupost.

Dobro kje e da objasnis (ili nekoj da objasni da ne bidam toa jas) od kade se dokumentive.

 

[bitushanec]

Bitushanec: Odlicni postovi. No sepak, makedonskata nacija, jazik, istorija se fakt! Zatoa te molam otvaraj temi za da diskutirame. Ne e faznot samo da se postira propagandno kako sto pravat Bugagrive bez trunka kriticko razmisluvanje. Ako nema kriticko razmisluvanje i ako ne i se prijde na istorijata kako na nauka, samo kje se "raspravame" za osnovni raboti sto e golama glupost.

Dobro kje e da objasnis (ili nekoj da objasni da ne bidam toa jas) od kade se dokumentive.

Izor:

The British Foreign Office and Macedonian National Identity, 1918-1941
by Andrew Rossos,
Slavic Review, vol. 53, number 2, Summer 1994 ​

Inaku, site negovi istoriski izvori se od British Foreign Office i pokraj sekoj fakt ima i istoriski izvor. Inaku covekot e Makedonec, prof. po istorija vo USA na Stamford University.

[FONT=Arial,Helvetica][SIZE=-1]Historian Andrew Rossos was born, 1941, in the Aegean or the Greek part of Macedonia. At the age of seven, during the Civil War in Greece (1947-1949), he and his two older brothers and sister were among the many Greek and Macedonian children who were evacuated for their safety (kidnapped, as the Greek government said at the time) to the Communist countries of Eastern Europe. He and his siblings were taken to Czechoslovakia. A year later, their mother ended up in Poland. Their father, who immigrated to Canada at the end of the Civil War in Greece, did not succeed in reuniting the family again until the very late 1950s in Toronto. With the aid of graduate fellowships, Andrew completed his education at Stanford University, California, where he obtained his Ph.D. in Russian and East European history, 1970. Today, Andrew Rossos, born in Vambel (Maskohori in Greek) a small, picturesque, but no longer existing Macedonian village, is a Professor of History, University of Toronto, where he has taught since 1967. Over the years Professor Rossos has been the recipient of research grants and fellowships from the American Council of Learned Societies/the Social Science Research Council, the Canada Council, and the Social Sciences and Humanities Research Council of Canada. His research interests have ranged from Russian-Balkan relations to Czech historiography, Balkan nationalism, and the history of Macedonia and the Macedonians. His scholarly work has been published by well-known academic publishers and in leading scholarly journals. Professor Rossos is recognized internationally as an authority on Eastern Europe and as a leading specialist on Macedonia and the Macedonians. [Photo, courtesy Dr. Andrew Rossos][/SIZE][/FONT]​

 

[shopski]

БРИТАНСКИ ДОКУМЕНТИ: ПИСМО ОД ЏЕЈМС МАК ГРЕГОР, ВИЦЕКОНЗУЛ ВО БИТОЛА

Градот се уште го има истиот пустински изглед, сите дуќани се затворени, а мене ми беше кажано дека Бугарите, како и многу Грци и Турци, биле известени од страна на бугарскиот агент, дека ако тие ги послушаат наредбите на валијата за повторно започнување со работа, тоа ќе го сторат на сопствен ризик. Бугарските училишта се исто така затворени и повеќето од селските ученици останаа во своите домови. Од различни извори дознав дека на денот на немирите, голема возбуда преовладала кај албанските резервисти сместени овде, кои биле многу иритирани затоа што не биле повикани да помогнат во акцијата на смирување. Во еден момент тие се заканиле да провалат надвор од касарните и само личната интервенција на валијата ја спасило ситуацијата.

Денес, во придружба на вилаетскиот драгоман, направив посета на болницата, испитувајќи ги лицата повредени во неодамнешните немири. Најдов 11 пациенти кои се наоѓаат под лекарски третман, 4 од нив се Грци, а останатите Бугари. Од нив само еден имаше рана од огнено оружје, останатите, беше очигледно, биле тепани и исечени по главата, рацете и нозете со ножеви и ками; некои од нив не беа способни да зборуваат. Официјалните лица кои ме опкружуваа беа очигледно нерасположени од моето обраќање кон повредените на бугарски, и се беше направено за да се одвлече моето внимание со изговори за опасност од инфекција и слично; но тие предупредувања беа излишни бидејќи пациентите, очигледно, беа претходно подготвувани за нивните изјави, а во некои случаи јас го слушнав драгоманот како им дошепнува на страдал ниците да кажат дека нивните повреди се нанесени од страна на војската. Сепак, тројца или четворица Бугари изјавија дека тие биле нападнати од страна на башибозукот, додека Грците сите одговорија дека тие не ги виделе своите напаѓачи.

БРИТАНСКИ ДОКУМЕНТИ: ПИСМО ОД СЕР АЛФРЕД БИЛИОТИ, ГЕНЕРАЛЕН КОНЗУЛ ВО СОЛУН ДО СЕР НИКОЛАС О'КОНОР

Солун, 13 јануари 1903 година

Бр.9

Писмо од сер Алфред Билиоти, генерален конзул во Солун, до сер Николас О'Конор, амбасадор на Неговото Височество во Константинопол


Господине,

Г-от Писурика известува за еден судир кој се случил на 28 минатиот месец во Брезово одалечено шест часа од Битола, меѓу 25 жандарми под команда на еден поручник, кои опколиле две куќи во истото село, и 12 комити, кои се наоѓале во куќите.

Околу 15 Бугари пристигнале од едно соседно село и ми овозможиле на нивните другари да избегаат. Куќите биле запалени, двајца Бугари и 4 жандари биле убиени, двајца селани биле ранети, а поручникот смртно ранет.

Двајца албански собирачи на такси, Сејфула и Тефик бег и нивните двајца каваси биле застрелани на 3 јануари во заседа која била поставена од комитите близу до еден мост при влезот на селото Л'нка, во Преспанско. Кавасите биле убиени, а беговите живееле доста долго да ги именуват своите напаѓачи.

Г-от Писурика додаде дека добра работа била извршена бидејќи земјата била ослободена од двајца окоравени бандити. Истиот ден Никола, администратор на манастирот во селото Сливница, Преспанско, и неговата жена биле целосно исечени на парчиња во нивната одаја од некои Бугари од истото село поради убиството на нивниот син Габриел, што се случило пред четири месеци. Подоцна тие биле уапсени. На 4 јануари Турчинот Шабан, 20 години, бил убиен во Сопотско, близу до Ресен, од страна на тројца бугарски селани кои биле злоставувани од неговиот татко кога турската жандармерија ги начекала во заседа. Еден од нив бил уапсен, а подоцна го признал убиството.

 

[bitushanec]

Shopski, kako se chuvstvuvale Makedoncite si pishuva po Foreign Office Documents, a ne po nekoi pisma koi nikoj ne chul nit videl za niv. Toa shto jas go postiram e istorija, a tvoite postovi se propaganda-falsifikat. Vo site britanski dokumenti stoi deka Makedoncite sebe se smetale za MAKEDONCI PO NACIONALNOST.

A za Turci od Sopot (Torbeshi) toa e religiska podelba. Vo otomanskata drzhava legeto gi delele po religija, a ne po nacija. Taka, site onie koi bile Muslimani, bile narekuvani Turci, a onie Patrijarshistite- Grci, a Egzarhisite- Srbi. I samite Turci toa jasno go kazhuvaat:
Организаторот на последните турски пописи, Хилми Паша во интервју за францускиот писател Paillares, вели: „..ги класифицираме нашите поданици според црквите и училиштата кои што ги посетуваат” Ako me prahsate mene, site oni se Grci.. (L' improglio Macedonien, Paris 1907, pp. 50-51). Во Македонија се активни две црковни организации Цариградската Патријаршија и Бугарската Егзархија и сите они Македонци кои биле Патријаршисти по турските документи се Грци, а оние Егзархистите се Бугари. Денеска бугарската и грчката историографија, мафтаат со овие податоци од турските пописи и велат де Македонија е грчка земја, а другине па дека е бугарска, без да спомнат дека тука се работи за религиски попис, а не за национален. Дури по бугарските пропагандни страници, ќе најдете и информации за број на Власи, Албанци итн. во Македонија, што е чиста шпекулација и фалсификат- во тоа време немало декларирање на националноста! За пример ќе го дадам Косовскиот Вилает, во чии граници биле и стара Србија- Рашка. Според последниот турски попис од 1911 г. во Нови Пазар, живееле Муслимани 98 и Бугари 68 ; во Пеќ живееле 96 Муслимани, 28 Грци и 5 Католици (се мисли на семејства).

 

[shopski]

Хилми Паша во интервју за францускиот писател Paillares, вели: „..ги класифицираме нашите поданици според црквите и училиштата кои што ги посетуваат

а зошто во турските пописи има Албанци ? они са и православни, и муслимани, ама свои религиозни институции немаат.
а зошто има власи, они са православни, патриаршисти.

И Карнегиевата анкета, и National Geografics са фалшификати ? ))

 

[magyar]

Churchill

Eve vi najgolemiot angliski politichar Churchill shto e rekol vo memoarite si:

" she (Serbia) should cede, and if necessary be made to surrender, the uncontested zone in Macedonia to the Bulgarians, to whom it belonged by race, by history, by treaty."

 

[bitushanec]

Najdi vo eden turski popis Vlasi i Albanci pa ke zborime!

Ako ima Vlasi, seto toa e falsifikat! Vo nieden turski popis nema Vlasi i Albanci!

National Geografic, toa istorichari li se?!

 

[bitushanec]

Eve vi najgolemiot angliski politichar Churchill shto e rekol vo memoarite si:

" she (Serbia) should cede, and if necessary be made to surrender, the uncontested zone in Macedonia to the Bulgarians, to whom it belonged by race, by history, by treaty."

I Tony Bler Makedoncite gi narekuva Slavo-Makedonci, no nie si se deklarirame i izjasnuvame iskluchivo kako Makedonci. Ne e vazhno shto rekol Cherchil, tuku SHTO REKLE MAKEDONCITE. A SITE MAKEDONCI SI SE DEKLARIRALE KAKO MAKEDONCI PO NACIONALNOST I TOA E FAKT!

Cherchil ne bil megu Makedoncite i ne gi prashal shto i kako se vikaat po nacionalnost. No, zatoa negovite agenti i shpioni koi bile vo Pirinsko, Egejsko i Vardarsko i zborele so Makedoncite, site kazhuvaat: MAKEDONCITE SE IZJASNUVAAT SEEBESI PO NACIONALNOST KAKO MAKEDONCI.

A VASHATA PROPAGANDA E MIZERNA I SAMITE STE TOLKU MIZERNI, SHTO ME ZAMARA DA REAGIRAM NA VASHITE GLUPOSTI.

 

[Misirkov]

"Ниту Епир, ниту Македонија никогаш не биле грчки територии во минатото"! Ова е заклучокот на тајниот извештај доставен до владата на Велика Британија во далечната 1881 година.

Според автентичниот документ што ни го презентираше историчарот Александар Донски, владата на Велика Британија на крајот од 19 век, гледајќи ги територијалните аспирации на тогашна Грција кон одделни територии на Балканот, во 1880 година, го ангажирала воениот историчар британскиот мајор Ардаг да подготви извештај во кој ќе објасни дали Грција има право да ги освои териториите на Епир и на Македонија, т.е. дали овие територии во антиката некогаш биле грчки. Следната 1881 година, мајорот Ардаг го поднел извештајот до британската влада, во кој недвосмислено потврдил дека ниту Епир, ниту Македонија никогаш во антиката не биле грчки територии.

Мајорот Ардаг ги проучил сите антички автори, кои пишувале за етничкиот карактер на Епир и притоа заклучил дека ниту еден од нив не напишал дека таму живееле Грци. Се разбира дека ова автоматски се однесува и за Македонија, која е по на север од Епир. Oва е официјален британски владин документ за негрчкиот карактер на Епир и на Македонија и дека неговата важност се уште трае.

Ист бил случајот и со Германија. На почетокот од 20 век во Германија била објавена поштенска марка на која на кирилица, пишувало "КРАЛСТВО МАКЕДОНИЈА", а на неа бил насликан ликот на германскиот цар Вилхелм Втори. "Ова може да значи дека Германија имала план за воспоставување на независно кралство Македонија на чело со германската династија", Александар Донски, кој притоа потсетува и дека Вилхелм Втори бил во далечна роднинска врска со македонскиот цар Самуил.

 

[Katunec]

T.P. O'Connor, member of Parliament, in the House of Commons Concerning the Question of Macedonia.

House of Commons, Friday, August 14, 1903

"Mr. T.P. O'Connor (Liverpool, Scotland)... It was the question of Macedonia, and the reason he was compelled to raise the question to-day was that the position was becoming more acute, that the insurrectn was spreading, 20,000 insurgents were uner arms on the one hand, and on the other, the Turkish autrhorities were distributing arms to the Mussulmans which could only end in massacre, and it was clear that the crisis was approaching.

Of all the powers responsible for the present position in Macedonia, the gravest responsibility was with thr British Government. But for the action of Lord Beaconsfield [Benjamin Disareli], one greater part of Macedonia would have been free from Turkish rule.

No Englishmen could look back on the action of his Government at that time without feeling of horror. The speech of the Prime Minister on this sibject revealed a gross misunderstanding of the situation, and his statement that "historic truth requires us to say that the balance of criminality lier rather on the revolutionary band than on the Turkish Government," was most disastrous. It implied that the sympathy of this country was with the opressor rather than with the oppressed. There was no foundation for the suggeston that the rising in Macedonia was not spontaneous, but was engineered from the outside.

The correspondent of the "Daily News" said that the Turks had made Macedonia a hell upon earth, and the correposndent of the "Times," commenting on eth speech of the Prime Minster said that he had spent much time in searching for outrages committed by the Christians on the Turks, and had found only one case, and that according to the correspondent's account, was very questionable. The Times correspondent also dealt with the suggeston that this revilt was engineered from the outside, and said that he had spent three months in trying to establish that fact and failed..."

(The Parliamentary debates, Fourth Series, Vol. CXXVII, London, 1903, pp. 1312-1313)

 

[Insomniac]

Битушанец: некој линк да постираше да го искористиме на националистичкиве форуми...

 

[Misirkov]

На 1 март 1913 година, претставниците на Македонската колонија во Петроград, Георги Константиновиќ, Димитрие Чуповски, Наце Димов и Александар Везенков потпошале меморандум за независност на Македонија и му го предале на министерот за надворешни работи во Велика Британија, Едвард Греј, и на амбасадорите на големите сили во Лондон. Со меморандумот Димитриј Чуповски изработил и карта на Македонија во колор со сите специфичности што аргументирано ги докажувале посебноста и причините за самостојност на Македонија.

Димитрија Чуповски, стои брат му Наце Димов (крстено име Афанасиј Чупаров) и Гаврил Константинович од Костурско.


По завршувањето II Балканска војна во 1913 година под уредништво на Димитрија Чуповски, македонската интелигенција во Русија, во весникот “Македноски глас” ја запознава светската јавност со историските, етнографските и географските граници на Македонија, но тоа не изменило ништо на новата балканска карта.

 

[^^Smiley^^]

Ја незнам зашто се замарате со циганите да им докажете дека сме постоеле и порано на Балканот?:helou: