Ај сеа признајте си...

[Lux5]

Бев многу мала, мислам 4ри години имав, не се сеќавам на бељата што сум ја направила ама знам дека татко ми ми мана таков шамар што ѕвездите ги броев кога ме закачи. Шамарот го памтам, бељата не, ама го памтам зошто беше многу силен, тој изгледа беше првиот шамар, па дури и ми потече после крв од нос, па памтам мајка ми со палома ме држеше кај носот и ме тешеше. Ја колку бев збунета, толку и уплашена,
Сигурно сум ја претерала границата штом татко ми тоа го направил.
После тоа не памтам да сум изела шамар, ама после некое време ги јадев до мојата 13 година. Од тогаш, ме немаат тепано.

 

[interesna]

Кај мене моите не ме тепаа,но ме казнуваа така што не ми даваа чоколада,бев многу разгалена,и мојов продолжи со разгалувањето,па сега го боли глава
не го терав јас

 

[SinisteR.]

11-12 години имав најмногу,не се сеќавам точно,ама памтам дека главна забава ни беше да кршиме џамој со камења на една напуштена зграда од бившата ЈНА која нашата армија не ја користеше не знам зошто.Од почеток ни беше страв да влегваме во војската,ама со тек на време почнавме внатре често да влегваме и да ги плашиме чупињата кој шо идеа со нас.Кога и влегвањето навечер во зградата престана да биди страшно,остана уште една логична постпка а то беше да го докршиме то шо остана читаво.Не знам,изгледа го сакавме звукот на стакло шо се крши од удар на камен и корнењето на скапани врати од ментешиња. И ќе си тераше то и понатаму се дур еден летен ден од нигде никаде не ни изрипаја едни стражари. Јас додуша и не видов никој,само слушнав од двајца "стојте ќе пукам"a другарите и ден денес се колнат дека беа најмалку петмина.сум трчал во еден здив добри 500-600 метри до кај мене дома,и наредните неколку дена не излегов потполно од дома убеден дека ќе дојдат и ќе ме уапсат од воена полиција. Денес истата таја зграда е биотехнички факултет а џунглата позади неа кај шо го поминав добар дел од детството е паркинг. Ко ќе видиш добро помина пошто најголем дел од зградите слични на оваа ама повнатре во војската и сега се празни (сега ја нема и нашата војска таму) па во голема мера личи на онај запуштениот град кај Чернобил,можи таму слободно хорор филм да се сними,толку е морничаво.

 

[Zaphod Beeblebrox]

11-12 години имав најмногу,не се сеќавам точно,ама памтам дека главна забава ни беше да кршиме џамој со камења на една напуштена зграда од бившата ЈНА која нашата армија не ја користеше не знам зошто.Од почеток ни беше страв да влегваме во војската,ама со тек на време почнавме внатре често да влегваме и да ги плашиме чупињата кој шо идеа со нас.Кога и влегвањето навечер во зградата престана да биди страшно,остана уште една логична постпка а то беше да го докршиме то шо остана читаво.Не знам,изгледа го сакавме звукот на стакло шо се крши од удар на камен и корнењето на скапани врати од ментешиња. И ќе си тераше то и понатаму се дур еден летен ден од нигде никаде не ни изрипаја едни стражари. Јас додуша и не видов никој,само слушнав од двајца "стојте ќе пукам"a другарите и ден денес се колнат дека беа најмалку петмина.сум трчал во еден здив добри 500-600 метри до кај мене дома,и наредните неколку дена не излегов потполно од дома убеден дека ќе дојдат и ќе ме уапсат од воена полиција. Денес истата таја зграда е биотехнички факултет а џунглата позади неа кај шо го поминав добар дел од детството е паркинг. Ко ќе видиш добро помина пошто најголем дел од зградите слични на оваа ама повнатре во војската и сега се празни (сега ја нема и нашата војска таму) па во голема мера личи на онај запуштениот град кај Чернобил,можи таму слободно хорор филм да се сними,толку е морничаво.

Убаво, си призна. Уште за тоа да беше темава. Освен ако татко ти не е Стравот...

 

[SinisteR.]

Убаво, си призна. Уште за тоа да беше темава. Освен ако татко ти не е Стравот...

епа видиш не видов дека требало стрикно за страв од татко да се пишува,my bad.Само по наслов се водев. А на крају краева и јас вероватно ќе изедев ќотек ако знаеше татко ми шо сум праел

 

[Orion.]

Стално сестра ми праеше бељи а јас го јадев

 

[kooperativa]

јас само на каишот од дедо ми се сеќавам (бог да го прости), мал бев кога го изедов првиот ќотек, не знам колку, но знам дека истепав едни (браќа близнаци) и после тоа јас бев истепан хахахаха
--- надополнето: 8 ноември 2012 во 14:17 ---
јас само на каишот од дедо ми се сеќавам (бог да го прости), мал бев кога го изедов првиот ќотек, не знам колку, но знам дека истепав едни (браќа близнаци) и после тоа јас бев истепан хахахаха