Љубовни проблеми? Потребен ти е совет? Обрати се тука!

[Tamarcee1010]

би ве замолила како неутрална страна (да не е другарка или фамилија) за искрен совет на една реална ситуација.
Со дечкото сум 4 години заедно каде првата година беше најокеј, се додека он не реши дека сака да се посвети максимално на работата до тој степен што иако му е прилагодлива работата (не е ограничен со време и е онлајн),он целото свое време го посветува работејки ( и вежбајќи) со изговор ќе работам сега, а ќе уживаме покасно во животот. Тука почна и запоставувањето на нашата врска - јас и он се гледаме 2 пати макс во неделата и тоа кога он ќе може најчесто после 10 навечер кога ќе завршел со обврските (иако јас станувам рано за на факс) и јас сум таа што оди или кај него или кај него во маало иако далеку живеам ,и преретко правиме нешто ново освен седење кај него дома, треба да ја напнам ситуацијата па да се појави негде, а да не зборам за тоа он некогаш да испланира нешто. На почетокот викав океј ќе го сфатам сака подобра иднина, ама всушност сфатив дека јас се сомневам дека сум му некаков приоритет во денот (и животот воопшто). Поминував низ претежок и депресивен период дома, се однесуваше многу себично (од типот на: што да правам морам да ги завршувам моите работи, и се гледавме така 1-2 пати во неделата). И сеуште ми е тешко, неделава слабо се слушавме се немаме ни видено од нова година па наваму, ментално не сум сјајно и отворено и искрено му ја објаснив ситуацијата односно дека не сум баш океј и дека ми е потребно повеќе внимание и љубов да осетам, дека се чувствувам како да ме запоставил цела недела бидејки слабо се слушавме и скоро ништо не сме си кажале еден на друг, дека го разбирам и него ама барам и он да разбере дека неговото однесување ме повредува, дека го сакам и дека сакам дс ми пружи поддршка бидејки моментално највеќе ми треба …и на сето тоа добив порака: “Лабаво, ќе се видиме”.
Оставив сеен на пораката бидејки не знаев дали јас премногу очекувам или неговото е нечовечки , гледам дека ѕвони викам супер сега ќе збориме океј ке е, ама дечкото ѕвонел да каже дека ќе гејмал со другарите и дека немал што друго да ми каже, едноставно не знаел што да ми каже.
Размислувам- дали едноставно е таков карактер да не знае што да ми каже и како да се однесува или едноставно не му е гајле.
Инаку зборувано му е безброј пати што и како сакам да биде, дека сакам повеќе труд, дека се чувствувам осамено итн со надеж дека ќе се смени нешто..

 

[MAJA 345]

би ве замолила како неутрална страна (да не е другарка или фамилија) за искрен совет на една реална ситуација.
Со дечкото сум 4 години заедно каде првата година беше најокеј, се додека он не реши дека сака да се посвети максимално на работата до тој степен што иако му е прилагодлива работата (не е ограничен со време и е онлајн),он целото свое време го посветува работејки ( и вежбајќи) со изговор ќе работам сега, а ќе уживаме покасно во животот. Тука почна и запоставувањето на нашата врска - јас и он се гледаме 2 пати макс во неделата и тоа кога он ќе може најчесто после 10 навечер кога ќе завршел со обврските (иако јас станувам рано за на факс) и јас сум таа што оди или кај него или кај него во маало иако далеку живеам ,и преретко правиме нешто ново освен седење кај него дома, треба да ја напнам ситуацијата па да се појави негде, а да не зборам за тоа он некогаш да испланира нешто. На почетокот викав океј ќе го сфатам сака подобра иднина, ама всушност сфатив дека јас се сомневам дека сум му некаков приоритет во денот (и животот воопшто). Поминував низ претежок и депресивен период дома, се однесуваше многу себично (од типот на: што да правам морам да ги завршувам моите работи, и се гледавме така 1-2 пати во неделата). И сеуште ми е тешко, неделава слабо се слушавме се немаме ни видено од нова година па наваму, ментално не сум сјајно и отворено и искрено му ја објаснив ситуацијата односно дека не сум баш океј и дека ми е потребно повеќе внимание и љубов да осетам, дека се чувствувам како да ме запоставил цела недела бидејки слабо се слушавме и скоро ништо не сме си кажале еден на друг, дека го разбирам и него ама барам и он да разбере дека неговото однесување ме повредува, дека го сакам и дека сакам дс ми пружи поддршка бидејки моментално највеќе ми треба …и на сето тоа добив порака: “Лабаво, ќе се видиме”.
Оставив сеен на пораката бидејки не знаев дали јас премногу очекувам или неговото е нечовечки , гледам дека ѕвони викам супер сега ќе збориме океј ке е, ама дечкото ѕвонел да каже дека ќе гејмал со другарите и дека немал што друго да ми каже, едноставно не знаел што да ми каже.
Размислувам- дали едноставно е таков карактер да не знае што да ми каже и како да се однесува или едноставно не му е гајле.
Инаку зборувано му е безброј пати што и како сакам да биде, дека сакам повеќе труд, дека се чувствувам осамено итн со надеж дека ќе се смени нешто..

Raskinuvaj.
Zivotot e prekratok za da se molis so nekoj da se gledate I da ti posvetel paznja.

 

[Луси]

би ве замолила како неутрална страна (да не е другарка или фамилија) за искрен совет на една реална ситуација.
Со дечкото сум 4 години заедно каде првата година беше најокеј, се додека он не реши дека сака да се посвети максимално на работата до тој степен што иако му е прилагодлива работата (не е ограничен со време и е онлајн),он целото свое време го посветува работејки ( и вежбајќи) со изговор ќе работам сега, а ќе уживаме покасно во животот. Тука почна и запоставувањето на нашата врска - јас и он се гледаме 2 пати макс во неделата и тоа кога он ќе може најчесто после 10 навечер кога ќе завршел со обврските (иако јас станувам рано за на факс) и јас сум таа што оди или кај него или кај него во маало иако далеку живеам ,и преретко правиме нешто ново освен седење кај него дома, треба да ја напнам ситуацијата па да се појави негде, а да не зборам за тоа он некогаш да испланира нешто. На почетокот викав океј ќе го сфатам сака подобра иднина, ама всушност сфатив дека јас се сомневам дека сум му некаков приоритет во денот (и животот воопшто). Поминував низ претежок и депресивен период дома, се однесуваше многу себично (од типот на: што да правам морам да ги завршувам моите работи, и се гледавме така 1-2 пати во неделата). И сеуште ми е тешко, неделава слабо се слушавме се немаме ни видено од нова година па наваму, ментално не сум сјајно и отворено и искрено му ја објаснив ситуацијата односно дека не сум баш океј и дека ми е потребно повеќе внимание и љубов да осетам, дека се чувствувам како да ме запоставил цела недела бидејки слабо се слушавме и скоро ништо не сме си кажале еден на друг, дека го разбирам и него ама барам и он да разбере дека неговото однесување ме повредува, дека го сакам и дека сакам дс ми пружи поддршка бидејки моментално највеќе ми треба …и на сето тоа добив порака: “Лабаво, ќе се видиме”.
Оставив сеен на пораката бидејки не знаев дали јас премногу очекувам или неговото е нечовечки , гледам дека ѕвони викам супер сега ќе збориме океј ке е, ама дечкото ѕвонел да каже дека ќе гејмал со другарите и дека немал што друго да ми каже, едноставно не знаел што да ми каже.
Размислувам- дали едноставно е таков карактер да не знае што да ми каже и како да се однесува или едноставно не му е гајле.
Инаку зборувано му е безброј пати што и како сакам да биде, дека сакам повеќе труд, дека се чувствувам осамено итн со надеж дека ќе се смени нешто..

Мое мислење е или има нова девојка, или се има оладено скроз, моја препорака е да си продолжиш по друг пат, вака само психички ќе оболеш.

 

[Patience.]

би ве замолила како неутрална страна (да не е другарка или фамилија) за искрен совет на една реална ситуација.
Со дечкото сум 4 години заедно каде првата година беше најокеј, се додека он не реши дека сака да се посвети максимално на работата до тој степен што иако му е прилагодлива работата (не е ограничен со време и е онлајн),он целото свое време го посветува работејки ( и вежбајќи) со изговор ќе работам сега, а ќе уживаме покасно во животот. Тука почна и запоставувањето на нашата врска - јас и он се гледаме 2 пати макс во неделата и тоа кога он ќе може најчесто после 10 навечер кога ќе завршел со обврските (иако јас станувам рано за на факс) и јас сум таа што оди или кај него или кај него во маало иако далеку живеам ,и преретко правиме нешто ново освен седење кај него дома, треба да ја напнам ситуацијата па да се појави негде, а да не зборам за тоа он некогаш да испланира нешто. На почетокот викав океј ќе го сфатам сака подобра иднина, ама всушност сфатив дека јас се сомневам дека сум му некаков приоритет во денот (и животот воопшто). Поминував низ претежок и депресивен период дома, се однесуваше многу себично (од типот на: што да правам морам да ги завршувам моите работи, и се гледавме така 1-2 пати во неделата). И сеуште ми е тешко, неделава слабо се слушавме се немаме ни видено од нова година па наваму, ментално не сум сјајно и отворено и искрено му ја објаснив ситуацијата односно дека не сум баш океј и дека ми е потребно повеќе внимание и љубов да осетам, дека се чувствувам како да ме запоставил цела недела бидејки слабо се слушавме и скоро ништо не сме си кажале еден на друг, дека го разбирам и него ама барам и он да разбере дека неговото однесување ме повредува, дека го сакам и дека сакам дс ми пружи поддршка бидејки моментално највеќе ми треба …и на сето тоа добив порака: “Лабаво, ќе се видиме”.
Оставив сеен на пораката бидејки не знаев дали јас премногу очекувам или неговото е нечовечки , гледам дека ѕвони викам супер сега ќе збориме океј ке е, ама дечкото ѕвонел да каже дека ќе гејмал со другарите и дека немал што друго да ми каже, едноставно не знаел што да ми каже.
Размислувам- дали едноставно е таков карактер да не знае што да ми каже и како да се однесува или едноставно не му е гајле.
Инаку зборувано му е безброј пати што и како сакам да биде, дека сакам повеќе труд, дека се чувствувам осамено итн со надеж дека ќе се смени нешто..

Батали го скроз, раскини, не си губи време со ваков лик. По ова што го пишуваш он нема потреба и желба да биде со тебе. Остај го нека гејма со другарите.

 

[Ron Burgundy]

човекот го брка сонот, вие и викате да раскине. Не знам што треба да прави он, да чатува цел ден со глупи муабети да виси на телефон и да му го троши драгоценото време?

 

[курајбер]

Имав разбирање за ликот додека не прочитав "гејмал со другарите".

 

[Tamarcee1010]

човекот го брка сонот, вие и викате да раскине. Не знам што треба да прави он, да чатува цел ден со глупи муабети да виси на телефон и да му го троши драгоценото време?

Ne sum i jas za toa da se slusame 24/7, i jas studiram i davam ispiti vo rok, poveke me gagja momentot sto jasno i glasno kazuvam mi treba momentalno malce povekje, mi vika labavo ke se vidime, a znam deka jas ke bidam inicijator na gledanjeto. Mu vikam lani za prvi maj ajde da ideme makar i vo park da se shetame jas i ti ako vekje nigde ne se dogovorivme mi vika ne mozam kje trcam ke se spremam imam natprevar za edna nedela. Kako da ne sum prioritet a vekje 4 godini ne se malku vreme za da ne se mrda ni so prstot za moite zelbi i potrebi. Celosniot fokus e samo i samo na rabotata i treninzite (sekoj den po 2 pati i toa).
Ubavo mi e sto ne dzabolebari i se trudi vo zivotot, ama od druga strana i jas studiram, rabotam (momentalno ne ama rabotam i jas) i pak nogjam najmnogu vreme za nego. Mu vikam dobro zemi barem pola saat pauza od rabotata kje dojdam jas vo blizina kje si odam za kratko i pak e deckoto vo guzva i ne mozhe

Автоматски споено мислење: 7 јануари 2024

Имав разбирање за ликот додека не прочитав "гејмал со другарите".

Da bidam realna retko se sluchuva ova, 3-4 pati vo godinata po eden saat.

 

[Ron Burgundy]

Ne sum i jas za toa da se slusame 24/7, i jas studiram i davam ispiti vo rok, poveke me gagja momentot sto jasno i glasno kazuvam mi treba momentalno malce povekje, mi vika labavo ke se vidime, a znam deka jas ke bidam inicijator na gledanjeto. Mu vikam lani za prvi maj ajde da ideme makar i vo park da se shetame jas i ti ako vekje nigde ne se dogovorivme mi vika ne mozam kje trcam ke se spremam imam natprevar za edna nedela. Kako da ne sum prioritet a vekje 4 godini ne se malku vreme za da ne se mrda ni so prstot za moite zelbi i potrebi. Celosniot fokus e samo i samo na rabotata i treninzite (sekoj den po 2 pati i toa).

Автоматски споено мислење: 7 јануари 2024

Da bidam realna retko se slusuva ova, 3-4 pati vo godinata po eden saat.

Еве да не раскинуваш и да бидеш лоша, дај му на нему да ја крепи врската па ќе видиш каде си. Ако иницира тој значи дека сака, ако не ќе се разминете и тоа е тоа.

 

[Генерал]

Da bidam realna retko se sluchuva ova, 3-4 pati vo godinata po eden saat.

1. И тебе не ти е арно, очигледно.

2. Ти кажаа и девојки и машки, ако не направиш така најверојатно ќе научиш на своја кожа, напушти и продолжи понатаму.

3. Кога бараш совет за некоја ситуација, опиши ја ситуацијата во целост, а не отпосле „реално“ да испадне дека не било така како што првично опишуваш.

Како и да е, НЕ е нормално да очекуваш од дечко *(или тој од тебе) во секој момент кога имаш некој проблем, кога ќе се осеќаш неубаво или осамено или депре да е 24/7 достапен за тебе.

Доколку стварно се спремал за маратон и не му се одело на мај од тие причини, тогаш во ред е.
Доколку стварно гејмал со другари 3 пати годишно и баш тогаш тебе ти прднало на газ дека ти треба, во ред е треба да има време за таква активност со другари.

ТОА што не е во ред е во 4 години да ти посветува внимание колку што некој добива во 4 дена. Тука си била наивна, можеби неискусна, можеби и си го сакала па си чекала да добиеш нешто повеќе и подобро од него (класика, ќе се смени ради мене муабет - низ која илузија врвите сите жени во животот, која порано, која подоцна, некои и цел живот), како и да е одамна си требала да прекиниш ваква „врска“ и со секое право.

Обично за нова година, празници, мајови и разни дешавки кога сите луѓе се заедно и е наметнато дека треба да се заедно заради некои уверување помеѓу народот дека БАШ тогаш треба да се заедно и среќни - тие што се осамени донесуваат вакви драстични одлуки. Дека им е доста од нефункционална врска, па раскинуваат или дека им е доста да се сами па влегуваат во врски.

Не чекај пролет, не чекај празници, не чекај утре.
Во животот барај внимание и давај внимание, во дози, по заслуга и најважно, од срце. Кога ќе видиш дека не добиваш тоа што даваш и не се цени, продолжи понатаму.
Никој нема да се смени заради тебе, во принцип луѓето и не се менуваат од корен.

Со среќа.

 

[wot]

 

[vouager]

Ne sum i jas za toa da se slusame 24/7, i jas studiram i davam ispiti vo rok, poveke me gagja momentot sto jasno i glasno kazuvam mi treba momentalno malce povekje,

Автоматски споено мислење: 7 јануари 2024

Drugar samo shto postirav i gledam sme imale isto mislenje

 

[MAJA 345]

Ne e problemot ovde so ona sakala 24/7 da se slusaat, a toj pak ic. Ako sakaat neka se drzat za race cel den ko sijamski, a moze I ic vreme da ne si posvetuvaat, ama da se pogodat I dvajcata takvi.
Tuka ocigledno si imaat razlicni prioriteti, ne gledam so bi se zamarala poise cim e jasno deka daleku ne teraat.

 

[Diferans]

јас и он се гледаме 2 пати макс во неделата и тоа кога он ќе може најчесто после 10 навечер кога ќе завршел со обврските (иако јас станувам рано за на факс) и јас сум таа што оди или кај него или кај него во маало иако далеку живеам ,и преретко правиме нешто ново освен седење кај него дома, треба да ја напнам ситуацијата па да се појави негде, а да не зборам за тоа он некогаш да испланира нешто.

​

Жалам што се чувствуваш така, се ми изгледа(вака оддалеку) дека имаш длабоко чувство на невозвратен интерес и осаменост во врската и тоа е многу лош знак. Има нешто што горе долу сите сме го искусиле во животот, кој со партнери, кој со другари, кој со семејство, и модерно ваквите врски се нарекуваат не-функционални (ака токсични). Ако постојано ти треба да се напнуваш од петни жили за малку внимание, и постојано да бидеш "резервна гума", тогаш треба малку да седнеш самата со себе искрено да се погледнеш одстрана:

-Можеби се плашиш да бидеш сама повеќе од се, до тој степен што би прифатила секакво однесување и незаинтересираност, колку да имаш илузија дека си заедно со некого? Можеби те плаши фактот дека си 4 год. во врска и не сакаш да ја гледаш како пропадната инвестиција?

-Спомна дека имаш ментални тегоби. Дали можеш да го поврзеш нивниот извор и овој очигледен дисбаланс во врската, можеби треба да се вратиш неколку чекори поназад и точно да ја дијагностицираш причината на твојата попустливост. Можеби е некој образец што си го научила рано во животот, кога си морала да научиш да отстапуваш, простуваш и сл.само за да бидеш прифатена. И тоа е дел од животот, иако ние мислиме дека многу сме самостојни, повеќето однесувања ни се, верувала или не - автоматски. Што не значи дека нема место за корекција тука.

-А и на крајот на краиштата, не му ја мисли многу, имаш уште многу работи да научиш и одживееш. Ако некој да прави да се сомневаш во себе - батали го, ако го бива, ќе се поправи и ќе се објасни, ако не, ти си научила нешто и си пораснала како човек.​

 

[МОЦАРТ]

би ве замолила како неутрална страна (да не е другарка или фамилија) за искрен совет на една реална ситуација.
Со дечкото сум 4 години заедно каде првата година беше најокеј, се додека он не реши дека сака да се посвети максимално на работата до тој степен што иако му е прилагодлива работата (не е ограничен со време и е онлајн),он целото свое време го посветува работејки ( и вежбајќи) со изговор ќе работам сега, а ќе уживаме покасно во животот. Тука почна и запоставувањето на нашата врска - јас и он се гледаме 2 пати макс во неделата и тоа кога он ќе може најчесто после 10 навечер кога ќе завршел со обврските (иако јас станувам рано за на факс) и јас сум таа што оди или кај него или кај него во маало иако далеку живеам ,и преретко правиме нешто ново освен седење кај него дома, треба да ја напнам ситуацијата па да се појави негде, а да не зборам за тоа он некогаш да испланира нешто. На почетокот викав океј ќе го сфатам сака подобра иднина, ама всушност сфатив дека јас се сомневам дека сум му некаков приоритет во денот (и животот воопшто). Поминував низ претежок и депресивен период дома, се однесуваше многу себично (од типот на: што да правам морам да ги завршувам моите работи, и се гледавме така 1-2 пати во неделата). И сеуште ми е тешко, неделава слабо се слушавме се немаме ни видено од нова година па наваму, ментално не сум сјајно и отворено и искрено му ја објаснив ситуацијата односно дека не сум баш океј и дека ми е потребно повеќе внимание и љубов да осетам, дека се чувствувам како да ме запоставил цела недела бидејки слабо се слушавме и скоро ништо не сме си кажале еден на друг, дека го разбирам и него ама барам и он да разбере дека неговото однесување ме повредува, дека го сакам и дека сакам дс ми пружи поддршка бидејки моментално највеќе ми треба …и на сето тоа добив порака: “Лабаво, ќе се видиме”.
Оставив сеен на пораката бидејки не знаев дали јас премногу очекувам или неговото е нечовечки , гледам дека ѕвони викам супер сега ќе збориме океј ке е, ама дечкото ѕвонел да каже дека ќе гејмал со другарите и дека немал што друго да ми каже, едноставно не знаел што да ми каже.
Размислувам- дали едноставно е таков карактер да не знае што да ми каже и како да се однесува или едноставно не му е гајле.
Инаку зборувано му е безброј пати што и како сакам да биде, дека сакам повеќе труд, дека се чувствувам осамено итн со надеж дека ќе се смени нешто..

тој мора да си има свој живот како и ти, не може да му забраниш да живее и да работи и 24/7 да ти се посвети тебе

 

[Tamarcee1010]

тој мора да си има свој живот како и ти, не може да му забраниш да живее и да работи и 24/7 да ти се посвети тебе
Мислам дека не си разбрал/а што сакав да кажам. Секое добро ☺