Со другово се слажем, сем моментот, во минус е, терет од минатото не знам шо.
Кога ја гледав свадбата на Вилијам и Кејт, памтам ова искоментирав : ,, Секоја самохрана трудова мајка повеќе го заслужува овој гламур од некој што цел живот ќе живее на туѓи даноци. "
Самохраните мајки (оние одговорните, имаше една занесена обесена слична на бившата твоја), се нешто најсилно психички физички, ментално што постои. Да би им се дале поважни функции, би го опраиле комплет цел свет за година дена. Оние баш со големо М што се.
Пред 4 и пол години ми беше цимерка со детенцето. Колку се бореше да најде фирма со дневен престој за деца на вработени, викенди преку една недела работеше во друг крај на градот, па се договаравме која за викенд е дома, таа генералка да прави пошто среќа бар за викенди детето беше кај таткото кој не ни плаќаше алиментација редовно.
Нема никого во градов, сама, на даљинско. Уште и екстра работеше да троши повеќе пари на детето оти татко му го комплексирал со детето од новиот брак, види му купив ова, види му купив она.
Се омажи пред 2 и пол години со нежења, помал од неа, од поконзервативно семејство со манстр ин ло. И он никогаш за неа нема зборено така. Напротив, со ваква жена се живее живот, знам дека нема за глупости да заборави да вреднува што има, не би ја менувал за ниедна 20 годишна. Дури и за детето се зафркаваше, вика моето поголем товар ќе биде, ова родено, пораснато заби, грчеви поминато, не чекам одреден период за интима.
Bottom line : Нема правила, животни ситуации различно влијаат кај различни луѓе, во врела вода компирот омекнува, но јајцето не. Малку поотворено треба да се гледа на тие работи.