Прво и основно, Црквата Христова е основана и функционална заедница како „...една, Света, Соборна и Апостолска...„, согласно Симболот од верата.
Второ, Црквата беше „една„ се‘ до историските моменти кога во неа почнуваат да се појавуваат ереси, од ересите се п(р)ојавуваа засебни заедници, кои по инерција се себеименуваа за „цркви„.
Трето, кога од една целина отпаѓа нејзин мал дел, мнозинскиот дел останува да битисува, односно, кога од вистината ќе отпадне и ќе се одвои лагата, вистината продолжува да постои.
Така е и со Црквата-од Црквата отпаѓаа еретиците, а Црквата остана да битисува во вистината.
Просто кажано, римо-католиците, протестаните и монофизитите, отпаднаа од вистината а само ради веќе наведениот “привид„ на постоење многу „цркви„, се чини дека сите тие се истовремено и „вистинити„.
Наведените еретици не се „ограноци„, туку се отпадници од Црквата и тие не битисуваат во вистината која ни ја оставија Христос и Духот Свет.
