Хм...ај вака.Не е баш така за историјата. Постои аргумент кој е тотално неконструктивен и аргумент кој филозофски, историографски и логички повеќе има смисла.
Пример нашата историографија е полна со логички заблуди од кои уште не се отвараат историчарите да зборуваат за нив.
Историски гледано, одреден лик или одреден настан можат да бидат неспорни во нивното постоење или случување (да, ликовите постоеле а настаните се случиле...), но и тоа како може да биде спорно нивното толкување, особено ако „толкувањето„ е необјекти(визира)но, ако е идеолошки обоено или ако е толкувано во фунција или во корист на одредена властодржечка клика.
Дали некое историско толкување е логично или не е, тоа пак би останало само толкување, извадено од неговиот историски контекст па пак се враќаме на (не)веродостојноста од таквото толкување.
Историјата не е низа од ликови и настани кои можат да се повторат и проверат и во реално време, а не само во историско, туку се уникатни и оттаму доаѓа нејзината честа необјективност и толкување „по потреба„.
Автоматски споено мислење:
Битно е во штабот да дадат сендвичи, па нека има и влечење за уши...Ту се умешаа во пропагандата тука, ке има влечење уши во штаб