Резултатот ќе го видиме на крај, дали Битката била за Бахмут или нешто повеќе. Кога ќе биде резултатот, не зависи од Русите, туку зависи од тие што ги вооружуваат Украинците. Единственото нешто што е извесно е каков ќе биде крајот, тоа можеш само да се залажуваш, другото е временска вариабла.
СССР, не командуваше во Сирија и Египет за време на Јом Кипур. Даде оружје, ги спремаше 6 години и толку, ниту давала разузнавачки податоци за време на војна, ниту ги координирала нападите, ниту масовно обучувала војска на своја територија. Повеќе може да се каже тоа за СФРЈ, него ли за СССР. Тоа го тврдат и Израелски извори. Дури и извори од СССР од тоа време потенцираат дека самото давање на софистицирано оружје (за тоа време), нема да има никаков ефект врз крајниот исход на војната од причина што се тврди дека војската на Сирија нема потенцијал. Тоа значи дека СССР бил свесен дека Јом Кипурската војна има мали шанси за успех. И да ти кажам имале право, од тој период потекнува бизнис изразот „Сириски офицер“, пошто Сиријските офицери што од страв, што од незнаење лажеле за вистинската состојба на теренот, што придонело до конечен колапс.
Но во секој случај, СССР е навлечено (без многу политичка воља во дадениот момент) да ги помага сојузниците во регионот, додека НАТО, како што стојат работите, инсистира на војна со Русија. Од сите што си ги набројал, нема ниту еден сличен пример, можеби најсличен е Виетнам и евентуално Кореја. Другите се прокси војни на фракции, не на директен судир со големите сили.
Тука имаме директен судир на Русија со Украина. Во тој судир на страната на Украина отворено е ставена на располагање воената структура на НАТО. Затоа реков според обимот на војната која се води, може само Виетнам да биде споредба. Само таму СССР го кренала влогот, на ниво што сега го крева влогот НАТО.