Русија беше таа што ја нападна Украина, не беше Кина таа што го нападна Тајван. Па така Русија е таа што ги иницираше промените, Кина беше таа што најверојатно гарантирала поддршка. Пошто да се разбереме, Русија без подршка на Кина и обратно, не можат да наметнат нова реал политика. Сите империи биле економски џинови, тоа е точно, но најчесто тоа било така затоа што имале доминантна воена сила, а не обратно. Секоја суперсила која доминирала со светот, станала економски џин поради својата моќ и експлоатацијата која таа моќ им ја гарантирала. Кина е само економска сила, нема реална воена моќ која може да се спореди со САД. Нема сеупте иновативен потенцијал да продуцира оружје кое во било која мера може да се мери со западното оружје. Од друга страна, викаш дека западот се спрема за студена војна со Кина, а овие 30 години и го стегаат обрачот на Русија, противракетниот штит го градат околу Русија, како тоа? Но тоа е, класично потценување на Русија во целост.
Ти мислиш дека е поразлично. Нуклеарките и воената индустрија служат како детант, а играта пак се игра околу парите, најточно енергетската индустрија. Воглавном СССР и источниот блок не пропаднаа ради нуклеарките, туку ради лош менаџмент на ресурсите. Токму тоа е разликата помеѓу 20 и 21 век, во 20 век, прво тоа што го збори Кисинџер, САД успеа да ја задржи Кина подалеку од Русија, и второ и Кина и Русија не можеа да ја справат правилно економијата. Денеска гледаме промена во двата аспекти.
И точно е дека Кина (И Русите исто така) купува акции во западните компании и недвижнини на запад, но што им вреди тоа, кога во моментов САД и западот имаат можност да ги национализираат нивните имоти? Како ќе се бори Кина со тоа? Што фајде им се асетите на западот, кога не може да ги користи?
Токму тоа е оружјето, покрај воената проекција, е она што тој блок на источни земји во моментов го рушат. За тоа да може да се сруши, потребна беше и Украина. Потребна беше и воена презентација. Потребно беше да се покаже дека главното оружје на западот од 20 век и почетокот на 21 век, веќе не функционира, а од друга страна како што гледаме воениот комплекс не го има веќе тој капацитет да се справи војна која реално би изгледала како во Украина, со трошење на воен материјал, за еден месец, колку сите интервенции на САД од вв2 до сега.
Не ги потценувам јас, туку тие се преценуваат. Ако сакаш да споредиш, види колку Т90ки можеш да купиш за еден Абрамс. САД е најголем извозник на оружје, точно. Зошто е тоа така, можеш да го видиш токму кај нас. Ние во 2001 година добивме оружје, кое да го купевме од САД ќе не кошташе 10-20 пати поскапо, но разликата ќе беше во тоа што ќе имавме дозвола да го користиме. Тоа е разликата. Во моментот кога на пример Турција се осети доволно силна да може да оддолее на притисоците на САД, си дозволи да купи С400 системи. Воениот индустриски капацитет на САД во моментов ниту по квантитет, ниту по квалитет, не може да се спореди со Русија. Не дека САД нема капацитет, туку дека САД се изгуби во тендераштво, го изгуби патот за националната стратегија и работи за лични интереси на одредена група луѓе кои се мењаат на врвот. Само за илустрација огромен дел на тие 800 милијарди што одат за буџет, одат во фирми попут кбр(на републиканците) и флуор(на демократите) кои се за логистика и оддржување на базите кои ги имаат низ светот. Којзнае какви све уште не има такви тендераши и паразити.
Јас не зборам само за претседателите, Зборам за целата администрација, заразена со воук вирус. Кисинџер, беше баш во врвот на моќта на САД. Све после 1990 е старт на деклајнот на САД. Све после 1990 е ароганција на веќе воспоставениот монопол, а не реален раст на надворешната политика. Времето на Кисинџер беше кога САД ја доби таа доминација, од 1990 до сега е времето кога таа доминација забрзано се губи.