Емче, зошто си нервозна? Мислам дека нема да се сложиме околу неколку точки. Ќе започнам од климата која владее на форумов, не знам кое е мерилото на нетрпеливост, дали тоа е квантитет на теми, навреди, провокации, мислења кои циркулираат или соодносот на мажи и жени (иако се е во драстичен пад). И како климата која владее на форумов се рефлектира врз општеството и предметот на дискусиите во ова општество? Немам намера да изигравам адвокат на оваа платформа, но ќе одам со една компарација со еден наш, друг, форум- Фемина, каде ако јас и ти бевме таму членови, јас ти напишев “Здраво, како си?“ во приватна порака, и ти ме пријавеше, тоа веројатно ќе резултираше со мој бан. Ако не ми веруваш, прочитај ги тамошните форумски правила. Тоа е доминантно женски форум каде нетолеранцијата пука од секоја форумска пора. Сега, ако тоа ни биде некоја почетна точка на размислување, затворање на сите теми кои не ни се допаѓаат, дали следната точка ќе биде забрана на пристап на членови кои не се согласуваат на темите кои ќе останат затоа што “секојдневно има силувања, напади, семејно насилство...“? Зборувам за општи теми каде и нема некои аргументи сем напади на општество, заедницата, мажот, законите, институциите, и оправдувања во смисла историската почетна точка и сл. Тука и историската положба, законски, е променета, од подредена кон рамноправна кон надредена со сите привилегии кои ги уживате. Истите се добиени на картата “историска жртва“ и сега ќе се прошират и во Законот за Влада и кон Кривичниот законик.
Сега за силувањата, се сеќавам дека, пред неколку години, го опфативме овој сегмент на форумов, каде се преувеличуваше овој сегмент и излезе дека во Македонија има околу 40 пријавени силувања на годишно ниво. Проблемот е што немаме резултати од (вон)судските исходи, дали сите пријавени силувања навистина биле силувања, а не го знаеме ни процентот на непријавените, но можам да се кладам дека има повеќе непријавени силувања над мажи отколку од жени. Зборувам од аспект на жртвата, а не од аспект на сторителот, конкретно за затворите кои се сива зона каде не постои ниту регулација, ниту доволен надзор и секојдневно при рациите се наоѓаат телефони, цигари, и наркотични средства. И 40 се многу, но тоа е кривично дело и општеството се здружува со жртвата, а не со сторителот (со ислкучок на педофилите и на сексуалните претстапници кои првично се претстапници, а потоа и жртви на силување. тие се и најголема таргет група во затворите и за нив има посебни затворски одделенија). Тука е и онаа меѓукатегорија, која се запоставува од сите политичари, а тоа е злоставувањето на децата. Децата се најголеми жртви на семејно насилство. Треба и мора да се промени наративот и фокусот. И ако се тргне кон (обид за) решавање на овие проблеми, пристапот не смее да биде “сузбивање на родово базираното насилство“ (и тука има грешка, затоа што родот е лингвистика, а полот биологија), туку сузбивање на насилството затоа што сите можат и се жртви на некоја форма на насилство.
Некој член, пред години, во ДК напиша дека форумов е Македонија во мало. Така не треба да се очекува некоја интелектуална дебата со издржани ставови на секоја можна тема затоа што најголемиот дел од нас се лаици за најголем дел од темите, па и онаму каде сме најкадарни, секако дека не можеме да знаеме буквално се или ги заобиколуваме затоа што сакаме оздишка и се втурнуваме во некоја категорија на забава или порелаксирана дискусија. Секако, има и членови кои се за провоцирање, тролање и навредување, на дел самите админи им даваат ветер во едрата, но убавината е во тоа што можеме некого да игнорираме, можеме да ги бираме темите кои ќе ги читаме, а можеме да ги бираме и соговорниците со кои ќе дебатираме.
И дап, колку повеќе реагираш, толку повеќе ќе те провоцираат и нервираат.
