Сказната се вика
The Secret of Caring for Life (or Nourishing the Lord of Life) By Zhuang Zhou. На линков, третато поглавје.
Е ова со болдот од твојот пост е тоа што се коси со твоите муабети претходно што зборуваше. За природни таоисти...
А и муабетот за читање книги го гледај како „Кунг фу“ мајстор да ти дал вежба вода да носиш, дрва, да удираш цел ден...
Без работа и запознавање на системот, кој мод, кои бакрачи, какви нео-природни таоисти?
Мора да го знаеш јазикот на мајсторот (неговите параболи и сказни - со што се поврзани и зошто) за да разбереш зошто нештата се така напишани или кажани како што се дадени во пишаните сказни на кинеските мистици на таоизмот. А тоа како ќе го направиш? Ќе бараш мајстор?
Ќе прочиташ книги од старите мајстори што запишале?
Без работа, нема тао. Без добро уреден храм, не доаѓа божественото за да го насели - такви параболи има во секој систем...
Исто збориме само што за тебе книгата во рака ја сметаш за пасивност и трошење време, залудност, а упаството како да ја држиш секирата е во книгите и сказните на старите мајстори од Кина, како и дадените времиња кога да се сече дабот, а кога црешата се во тие книги!