Треба да се буниме, најмалку барем ние кои сме дел од Црквата, затоа што било кој „наслов„ од македонската помесна Црква, во кој не е содржано и името од народот-носител на предметната црковност, е исто што тековното историско-политичко обезличување на државата Македонија и нејзниот мнозински народ, како носител на државноста.
Руската е Московска Патријаршија. МПЦ стана Црква Охрид. Така да, прилично различно.
www.slobodenpecat.mk
www.politika.rs
Istata finta ko so prespanskiot dogovor, edno tamu se dogovara ovde na narodot drugo mu prodavaat.
Поодамна пишав, овие политичко црковни ГОМНАРИИ може да се решат само со Пресечување на Јазелот со сабја.... Едноставно Референдум, Народе што ви е Поважно, Идентитет или Признавање од Православната Мафија ???
Не баш. ВП не ја призна МПЦ-ОА како автокефална туку прогласија за канонска некоја си црква во Охрид под раководство на Архепископ Стефан која има јурисдикција на територијата на РСМ.
МПЦ-ОА во текот од месецов треба да разговара со СПЦ. А за што?...Немам поим. Спорот со СПЦ е децениски и се влече уште од 1967-та ако не и порано. Наводно, не и сигурно, после пренесувањето на црковната власт од СПЦ на МПЦ, на/преку тогашните македонски владици, некој од вискодостојните од СПЦ се предомислил па го повлекол тоа овластување, а од МПЦ пак некој се сетил да не се согласил со повлекувањето од тоа веќе дадено овластување и ете ти проблем...
Добро ама таа црква во Охрид е Охридска архиепископија?
Ако дале овластување од СПЦ за возобновување на ОА, а со тоа и создавање на МПЦ како наследник на ОА, тогаш зашто да имаат јурисдикција од СПЦ тука, кога веќе има црква направено за која они дале согласност?
Не, нигде не се спомнува архиепископија, ниту наследување на архиепископијата. Се споменува само Црква Охрид. Толку.
Не треба да добијат автокефалност од нив. ВП кажа дека тоа треба да го добиеме од СПЦ, така да ставот околу автокефалноста е ист кај РПЦ и ВП.
и се може на ВП, грчки дубари... а на Украинската црква не и бараа преговори со Руската..
Во тоа е целата дубара околу „признавањето„. Лукави се тоа Византијците...признаваат „нешто„ а не нешто „конкретно„.
Морам да се согласам со твојот став...за жал, така е.
Кога вардарскиот дел од поделена Македонија станува дел од кралска Србија/Југославија, српската држава инсталира свои институции на тогашна македонска земја, вкучувајќи ја и својата/српската Црква. Со почетокот на германскиот напад на кралска Југославија, во април 1941-та и нејзиниот распад, сето српско свештенство е повлечено од тогашна Макеоднија, но истото не заборави дека некогаш било надлежно и за Македонија па оттаму доаѓа и нивното/српското неприфаќање на постотење македонска афтокефална Црква.