Извадок од едно четиво:
The Protestant Reformers' study of Scripture and the resulting conviction of the equality of all believers before God led them to initiate changes in the way education, the church, family, and societal structures were conceived. As a result of the Reformation, women were given new opportunities to be educated, participate in the church and in the family, and share the Gospel.
Martin Luther proclaimed the priesthood of all believers, teaching that both men and women were equal before God and free to pursue their God-given vocational callings. This concept elevated the status of both the homemaker as well as the farmer in the field. The hierarchy was no longer to be valued above the lay person. Changing diapers and milking cows were holy work. In his treatise, To the Christian Nobility of the German Nation, Luther wrote:
It is pure invention that pope, bishop, priests, and monks are called the spiritual estate while princes, lords, artisans, and farmers are called the temporal estate. . . all Christians are truly of the spiritual estate, and there is no difference among them except that of office. Paul says in 1 Corinthians 12:12-13 that we are all one body, yet every member has its own work by which it serves the others. This is because we all have one baptism, one gospel, one faith, and are all Christians alike … we are all consecrated priests … as St Peter says in 1 Peter 2:9, ‘You are a royal priesthood and a priestly realm.’ The Apocalypse says, 'Thou has made us to be priests and kings by thy blood’ [Rev. 5:9-10].
By all Christians, Luther meant women as well as men. No longer was a woman to be considered “defective and misbegotten,” as Aquinas had taught, but created in the image of God and of infinite value. In Christ, all Christians are consecrated priests. Therefore, Luther referred to his own beloved wife Katie, a former nun, as “my rib,” my book of Galatians, and the “boss of Zulsdorf” (the Luthers’ farm). He called marriage the “school of character” and encouraged a husband to take his wife’s opinion into account and not seek to “demonstrate his masculine power and heroic strength by ruling over his wife.” Furthermore, Luther even encouraged men to love their wives selflessly and sacrificially, like Christ loves the church. “Man cannot do without women” and should not listen to the harlot of reason that says:
Ah, should I rock the baby, wash diapers, make the bed, smell foul odors, watch through the night, wait upon the bawling youngster and heal its infected sores, then take care of the wife, support her by working, tend to this, tend to that, do this, do that, suffer this, suffer that, and put up with whatever additional displeasure and trouble married life brings? Should I be so imprisoned?
Instead, the godly man should seek to serve his wife and family saying:
I confess to thee that I am not worthy to rock the little babe or wash its diapers. or to be entrusted with the care of the child and its mother. How is it that I, without any merit, have come to this distinction of being certain that I am serving thy creature and thy most precious will? 0 how gladly will I do so, though the duties should be even more insignificant and despised. Neither frost nor heat, neither drudgery nor labour, will distress or dissuade me, for I am certain that it is thus pleasing in thy sight.
About half the world is made up of women. Books such as Half the Sky (Nicholas Kristof and Sheryl WuDunn) and Half the Church (Carolyn Custis James) highlight how important it is for the Evangelical church to consider God’s vision both locally and globally for women. In the light...
www.biola.edu
Сега извадок од мојот ак'л.
Еднаквост, историски гледано не е најпопуларната човечка вредност. Светски гледано, човечката историја е полна со опресија, ропство, тиранија, неправди, мизерија, сиромаштија, страдање, борба за преживување. Таа е таква бидејќи такви биле луѓето тогаш, нереформирани во дух, и многумина сеуште се такви, и затоа тие работи сеуште се присутни. Правилото би било, каде што има [физичка, политичка, економска, материјална, а нема духовна] сила, нема правдина. Па така жените, како покревки суштества, биле лесна мета за агресија и опресија. Но како што реков, без духовното, останува хиенското и така без разлика на пол, секој е секому храна во оваа мала савана.
Но што има врска тоа со „религиите“? Нема да коментирам за староеонските религии, туку само за големата Тројка од новиот еон односно новата односно нашата ера. И не религија, туку авторитет, хиерархија и моќ.
Може да се каже дека православието во целина е најпатријархално. Свештеништвото е резервирано за брадастиот пол. Духовниот авторитет е владиката и неговиот внук, селскиот поп. Улогата на лаиците односно рајата е да се дотера за неделното оговарање во црква додека во позадина го слуша односно трпи перформансот односно блеењето на попот и да плати за таа привилегија пред иконата во кеш. Улогата на жената во православната црква е сведена бришење лиги од икони, полирање жезали и гасење свеќи. Мислам хелоуу, духовниот водач на православието се вика вселенски патријарх или на англиски space paythreeaargh. Вредностите се исто така прилично патријархални. Во православните села, и некои градови со не толку многу еретички комунистички еврејски либерални западни влијанија, снаата е обично робинка, синчето е 30+ годишно синче, свекрвата е злобен лик од дизни филм, а свекорот седи бос во дневната и чека снаата да му донесе чорапи, ракија и мезе, во тој редослед. Синчето ја наследува куќата, нивата и православието. Снаата само православието.
2/10
Што да кажам за онаа со култот на Мери и бриченото целибатно свештенство? Историски благородна, моќна, сериозна и често корумпирана институција која денес постои воглавно како инспирација за Мартин Скорсезе филмови. Мафиа ди тутти мафии. Најголемата организација во светот, со крупна бирократија за контрола и ширење на империјата во светот. Сите сличности на папите со императорот од Стар Уорс не ќе да се случајни. Подипломатична од православната. Примордијално ЕУ/НАТО. Културен обединител а и понекогашен воен и морален опресор на скоро цел континент. Мамма миа религија. Ефеминизирано машко свештенство кое не смее да има секс со жени па развиваат некаква си филија кон деца. Иако духовниот водач и врвен авторитет е машко и е познат како папо ди тутти папи и фактот дека Аквински бил мисогинист и најверојатно расист, не може да кажам дека ова е патрихарјална религија. Поскоро е матријархална, девауринг мотхер архетип со нудење социјални услуги во пакет со вина и страв од Тројниот да ги држи верниците во строј и број. Ок, и разбој.
4/10
И стигаме до оние реформираните во номенклатура. Навистина не многу промислени имиња за нивните секти. Во суштина се што не е православно или католичко е протестантско. Авторитетот е обично Д Бајбл, во обично своја авторизирана протолкувана верзија. Црквите доста различни од оние средновековните погоре. Нема икони, ја нема Мери доилката, нема статуи, нема кич. Некои се доста вакви голи, некои се зачинети со малку уметност и повеќе национализам. Некои се либерални, некои се конзервативни, некои се девици, некои се сатанисти, некои се онлајн, некои се Амиши. Доста разновидна. Фокус кон вера односно идентитет а не толку дела односно корисност. Нешто како боттом уп вс топ даун од претходните две. Или поточно интерно вс екстерно. Историски анти-авторитарни, анти-институционални, анти-догматични и храбри трагачи по вистината, сега засолниште и сејф спејс за политички и социјални конзерви. Улогата на жената прилично рамноправна како во четивото погоре. Обично фокусирана кон поединецот и атомската фамилија, освен кога е евангелистичка мегачурч. Тогаш е место за регрутирање и тренирање војска за Војната против Абортусот и Војната против Истополовите Бракови. Но тоа се тривијални работи. Битна е самоправичноста, губењето допир со реалноста, бројките и приходите.
5/10
Ок карикатурите настрана, историски а и сега мислам сепак е подобро да си жена во рисјанска култура него ли било каква друга. Феминизмот (онај човечкиот, не кучкарскиот) е произлезен од рисјанскиот свет и затоа е најуспешен таму. Во другите култури не вирее баш многу, можеби оти се ослонуваат на природните закони, повеќе сила и силување, помалку правда и последици и така. Затоа кога зборуваме за религиите, на кои религии точно се мисли? Кај повеќето пред-христијански религии откако племето ќе окупира туѓа територија стандард процедура било силување, грабеж, поробување и уште убивање, оти зошто да не? Животите на оние од другото племе не вредат ни 5 пари. Внатрешен пат, духовност, душа, љубов... бла бла досаааднооо дајте ново дете за клада и нова женка за ќеф...
Да не заборавам да ги спомнам и Телемитите, храбрите просветлени феминисти и хуманисти кои се разбудија во раниот 20ти век, после 19 вековна духовна борба за ослободување на човекот вклучително и жената од прангите на мисогиниститичките традиции и верувања од предишните еони. Навистина е очигледно дека се на фронтовите на оваа борба.
Како и да е, ќе оставам на Џејн Ер да ја сумаризира темава:
Do you think I am an automaton? a machine without feelings?...Do you think, because I am poor, obscure, plain, and little, I am soulless and heartless? You think wrong — I have as much soul as you, — and full as much heart...I am not talking to you now through the medium of custom, conventionalities, nor even of mortal flesh; — it is my spirit that addresses your spirit; just as if both had passed through the grave, and we stood at God's feet, equal, — as we are.