Југот во секоја поглед е најоптимална опција, освен јазикот.
Во '90тите имало некој неформален разговор меѓу Тупуркоски ако не се лажам и Папандреу каде била предложена идејата за некоја унија, но се разбира после првите 5 минути најверјатно станало јасно колку се нема политичка свест во двете страни за таква работа да се материјализира.Старине егејци кај мене во маало го пееја, не може толку да е тежок. А кога ќе видиеш дека веќе еден друг, исто така несроден јазик не чека за учење, овој не е толку страшен.![]()
Инаку од чисто прагматични причини, мајтап настрана, тоа е најдостојното решение за македонците.
- Егејците би си се вратиле во родината
- Славо-македонците би уживале некоја полуосакатена културолошка автономија пример како албанците во сегашна Македонија
- Солун ќе беше технички "наш"
- Античко-македонските букефалисти би имале полу-легитимно право да се деца на Александар без светот да им се смее
- Автоматски би го уживале статусот на почесни западно-европјани наместо источно европејски мрсули заборавени од сите
- Вкупното население би било ~95% православно по вера или култура
- Албанците би биле некое забораено планинско малцинство од ~3% кое никој од к не би го акал.
- Албанците би се раштркале по работа надолу како нивните браќа од Албанија по работа па нема да се кластеризирани во една територија
Царска работа